Dagblaðið Vísir - DV - 07.07.1990, Blaðsíða 19

LAUGARDAGUR 7. JÚLÍ 1990.
19
Fimmtíu
skáta-
sumur
að
Úlfljóts-
vatni
í sumar eru liðin fimmtíu ár frá
því skátar settu niður sínar fyrstu
tjaldbúðir við Úlfljótsvatn. Þaö var
árið 1941 að fimmtán skátar úr
Reykjavík eyddu þar heilu sumri
við skátaþjálfun, bústörf og útilíf.
Fyrir hópnum fór Jónas B. Jóns-
son, fyrrverandi skátahöfð'ingi, og
núverandi formaður Úlíljóts-
vatnsráðs. Jónas er nú 82 ára gam-
ail og er elsti skátinn á yfirstand-
andi landsmóti.
Jónas kynntist skátahreyfinguni
fyrst árið 1938. Hann var þá kenn-
ari við Laugarnesskólann og stofn-
uðu þeir Jón Sigurðsson, þáver-
andi skólastjóri, og Jónas skátafé-
lag sem fékk nafnið Völsungar.
„Við völdum í þetta starf góða og
samhenta krakka því okkur þótti
miklu skipta að fá gott efni þar sem
við vorum hvorugir skátar þá,“
segir Jónas.
„Markmiðið var að tengja skáta-
starf og skólastarf saman, skátarn-
ir tóku að sér ýmis verkefni innan
skólans svo sem raða upp stólum
fyrir samkomur, ganga frá aftur
og annað í þeim dúr. Þetta reyndist
mikilvægt því þegar þessir krakkar
voru að hjálpa til þá hvatti það
aðra til að gera slíkt hið sama.“
Grófu sig inn í hól
Þaö var Helgi Tómasson, skáta-
höfðingi og yfirlæknir á Kleppi,
sem réð Jónas til að halda úti skáta-
búðunum fyrsta sumarið að Úl-
fljótsvatni. „Mér er enn minnis-
stæður fyrsti dagurinn okkar hér
fyrir hálfri öld. Veöur var svipað
og síðustu daga og vatnið var speg-
ilslétt og ægifagurt. Sumrinu eyddi
ég svo með ágætis drengjum og
suma þeirra hef ég hitt mánaðar-
lega síðan,“ segir Jónas.
Enginn skáli var til staðar og því
gist í tjöldum fyrsta sumarið. Ekk-
ert matartjald var með í för en skát-
amir dóu ekki ráðalausir þegar
skýla þurfti eldunaraðstöðunni frá
regninu. Þeir einfaldlega grófu sig
inn í brekkuna, tjölduðu með striga
að innan og settu glugga.
Ári síðar hófst bygging fyrsta
skálans við Úlfljótsvatn, Gilwells
skálans, en hann hýsir aðalskrif-
stofu landsmótsins. Stöðugur
straumur er á skrifstofuna, einn
er að spyrja Jónas um framlenging-
arsnúru og annar um ryksuguna.
Innan dyra er margt óbreytt frá
fyrstu árunum og má sjá muni og
minjar frá áralöngu skátastarfi að
Úlfljótsvatni.
Sumarbúðirfyrir
fötluð böm
Mikil uppbygging hefur átt sér
stað að Ulfljótsvatni á þessum
fimmtiu árum. Nýjasta húsið er
sérhannað með aðgengi fólks í
hjólastólum í huga. Arlega er fotl-
uðum bömum boðið að dvelja í
sumarbúðunum og í sumar munu
17 fatlaðir einstakhngar eiga þess
kost að búa að Úlfljótsvatni um
hríð.
„í fyrstu héldu margir að þessi
tilraun myndi mistakast en það var
öðru nær. Fötluðu börnin höfðu
gott af því að lifa og starfa með
ófótluðum og öfugt. Mörg þeirra
ófötluðu kynntust í fyrsta sinn fótl-
uðum einstakhngum og lærðu að
skilja líf fatlaðra betur,“ segir Jón-
as og þegar hann gengur um nýja
skálann má glöggt finna að af þessu
framtaki er hann stoltur.
Elsti unglingurinn
Jónas hefur starfað með skáta-
hreyfingunni samfleytt í rúm
fimmtíu ár og gegnt mörgum trún-
aðarstörfum innan hreyfingarinn-
ar. Hann tók við starfi skátahöfð-
ingja af Helga Tómassyni árið 1958
og gegndi því til ársins 1971 og tók
að sér formennsku Úlfljótsvatns-
ráðs.
Það er ekki annað að sjá en elsti
gestur landsmótsins falh inn i hóp
tápmikiha barna og unglinga sem
eru allt umhverfis hann. Þegar
hann er spurður hvort leyndarmál-
ið að baki unglegu útliti sé starfið
með ungu fólki brosir hann bara
og segir: „Hér sjást ekki nema bros-
andi og glöð andht og engum getur
leiðst innan þau. Ef maður hefur
ekkert til að vinna að þá deyr mað-
ur sálarlega og líkamlega."
-JJ
Jónas B. Jónsson kom fyrst með skátahóp að Úlfljótsvatni fyrir fimmtiu árum. Skálinn i baksýn var reistur
árið 1942 og hýsir nú aðalskrifstofu landsmótsins. DV-mynd Brynjar Gauti
Barnais i brauði, kr. 9J>~
Nm
Bragðblanda
ís og sœlgœti hrcert saman
\^Ai
við Rauðarárstíg