Dagblaðið Vísir - DV - 29.06.1991, Blaðsíða 22

22
LAUGARDAGUR 29. JÚNÍ1991.
Sérstæð sakamál
Flestír héldu aö Gerald og Clive Holt
væru tvíburar. Þeir voru svo líkir
aö fólk var í vandræöum með aö
þekkja þá aö. Þeir deildu öllu, ekki
aðeins í æsku heldur einnig þegar
aldurinn tók að færast yfir þá. Og
þaö var einmitt þaö sem leiddi tíl
atburðarins skelfilega sem dró ann--
an þeirra til dauða og svipti hinn
frelsinu.
„Síðdegis-
blundurinn"
„Þetta var skrítið. Skyldi amma
hafa fengið sér síðdegisblund?" hugs-
aði Georgina, sem var sjö ára, þegar
hún hafði svipast árangurslaust um
eftir ömmu sinni, Veru Russel Holt,
sem var fimmtíu og þriggja ára. Litla
stúlkan læddist svo á tánum að
svefnherberginu því hún ætlaði að
láta ömmu sinni bregöa. En skyndi-
lega staðnæmdist hún því hún heyrði
raddir sem hún þekktí vel. Amma
hennar og Clive frændi voru að tala
saman. Eftír augnablik fannst Georg-
inu ágætt að þau skyldu bæði vera í
svefnherberginu því nú gætí hún lát-
ið þeim báðum bregða.
En Georgina litla kom ekki upp
nokkru hljóði þegar hún opnaði
dyrnar. Amma hennar lá nakin uppi
í rúmi með Clive frænda. Slíkt hafði
hún aldrei séð fyrr. Og sýnin kom
illa við hana því bæði mamma henn-
ar og amma höíðu sagt aö það væri
ljótt af stúlku að láta sjá sig nakta.
Georgina lokaði dyrunum hljóðlega
og yfirgaf hús afa og ömmu. Síöan fór
hún heim tíl sín en hús foreldra henn-
ar var aðeins nokkra metra frá, við
götu í góðu hverfi í Baltímore í Mary-
land í Bandaríkjunum.
Sagði afa sínum
söguna
Um hrið velti Georgina því fyrir sér
hvers vegna amma hennar og Clive
frændi hefðu verið nakin uppi í rúmi.
Hún hafði enn ekki fundið svarið
þegar föðurafi hennar, Herman Spál-
ton, kom tíl að sinna garðinum eins
og hann hafði lofað syni sínum. Hann
þóttist strax sjá að eitthvað væri að
Georginu.
„Afi,“ sagði litla stúlkan loks.
„Hvers vegna er amma uppi svefn-
herbergi með Chve frænda? Þau
voru ekki í neinum föturn."
Herman Spalton virti hana undr-
andi fyrir sér. „Hvaða vitíeysa er
þetta í þér?“ sagði hann. „Amma
May er heima hjá okkur.“
„Það er heldur ekki hún sem ég er
að tala um,“ flýtti Georgina sér þá
að segja. „Það er amma Vera. Og ég
sá hana rétt áðan.“
í nokkur augnablik var Herman
Spalton á báðum áttum. Svo varð
honum ljóst að hann yrði að segja
syni sínum frá því sem Georgina
hafði sagt því enginn vafi léki á því
að hún hefði sagt satt. Síðan fór hann
að velta því fyrir sér hvort maður
Veru, Gerald Holt, gerði sér ljóst að
konan hans héldi við bróður hans,
Clive.
Eins og tvíburar
Fólk sem þekkti ekki Gerald og
Clive Holt hélt að þeir væru tvíbur-
ar. Þeir voru líka ótrúlega líkir. Þó
voru þeir ekki fæddir samtímis, held-
ur var Gerald fæddur í janúar 1920
og Clive ellefu mánuðum síðar. Þeir
voru synir vel efnaðs fasteignasala,
Hirams G. Holt, og þegar þeir luku
námi fóru þeir til starfa í fasteigna-
sölu föðurins.
Árið 1942 gengu þeir saman í land-
göngulið flotans og sluppu báðir
ómeiddir frá þeim hildarleik sem síð-
ari heimsstyijöldin var. Árið 1946
setti Gerald Holt á stofn sína eigin
fasteignasölu en Clive hélt áfram að
vinna hjá föður sínum. Báðir bjuggu
þeir heima fram á árið 1947 þegar
Gerald kynntist Veru Russell. Hún
áttí systur, Clair, sem var hálfu ööru
ári yngri. Svo fór að Clive og Clair
urðu ástfangin.
í febrúar 1949 eignuðust Gerald og
Vera dóttur sem var skírð Winifred.
Tveimur árum síðar áttu Chve og
Clair von á bami en Clair dó við
fæðingu þess og það kom andvana í
heiminn.
uppejor
Winifred Spalton.
Ciive Holt.
Georgina.
Sambúðin
Hvað var eðlilegra en að Gerald og
Vera reyndu að hughreysta Clive í
sorg hans? Þau lögðu hart að honum
að flytjast tíl þeirra, enda húsrými
nóg í fallega, stóra einbýhshúsinu
þeirra. Þau héldu því fram við Chve
að það væri óhollt fyrir syrgjandi
mann að vera mikiö einn. Hann féllst
á tíllögu þeirra og fluttist til þeirra.
Er Clive hafði verið á heimihnu um
nokkurn tíma reyndi bróðir hans að
kynna hann fyrir ungum konum i
þeirri von að hann festí ráð sitt á ný.
Chve sýndi þeim hins vegar engan
áhuga og sagði að hann væri ánægö-
ur með lífið eins og það var.
Frænka Clives, Winifred, var mjög
hrifin af frænda sínum og gætti hann
hennar oft þegar foreldrar hennar
voru að heiman.
Er kom fram á árið 1971 og Wini-
fred var orðin fullvaxta giftist hún
David Spalton og síðar eignuðust þau
dóttur sem var gefið nafnið Georg-
ina. Nokkru síðar keyptu þau hjón
svo húsið við hliðina á húsi foreldra
Winifred.
Þótt mörg ár væru nú liöin frá
andláti Clair hafði Chve ekki fundiö
sér neina vinkonu og þegar hann var
spurður um hvernig honum þættí að
lifa því einlífi sem hann lifði svaraði
hann því einu til að hann væri orðinn
of gamall til að eltast við þær pils-
klæddu.
Dregur til tíðinda
Nú víkur sögunni til 18. júlí 1980.
Um kvöldið áttu Gerald og Vera að
fara í veislu og Vera sagði honum
að hún ætlaði í hárgreiðslu og yrði
að heiman aht síðdegið. David og
Winifred voru einnig boðin í veisl-
una. Winifred ætlaði því líka í hár-
greiðslu og því bað hún dóttur sína,
Georginu, að fara heim th ömmu
sinnar, Veru, þegar hún kæmi úr
skólanum eftir hádegið.
Það gerði Georgina, sem var hlýðin
stúlka, og kom að ömmu sinni og
Clive frænda uppi í rúmi.
Þegar Winifred Spalton kom heim
úr hárgreiðslunni tók Herman Spalt-
on hana afsíðis th að segja henni
hvað Georgina hafði sagt honum.
Þau ákváðu að bíða þar til David
kæmi heim en þá skyldu þau biðja
Georginu að segja á ný það sem hún
haföi sagt fööurafa sínum. Og það
gerði hún og breytti í engu sögu
sinni.
David bað nú föður sinn að fara og
sækja Gerald Holt. Hann fór yfir til
hans og spurði hvort bjóða mættí
honum í glas úti í garði hjá tengda-
syninum. Gerald þáði boðið.
„Er það ætlun þín að segja föður
þínum aht af létta?“ spurði Herman
Spalton tengdadóttur sína, Winifred,
þegar hann sneri tíl baka. „Hún
kinkaði kolh. „Hann á fullan rétt á
því að fá að vita hvað gerst hefur,“
sagði hún. „Hann er faðir minn og
bróðir hans hefur svikist aftan að
honum og það hefur móðir mín líka
gert. En vití hann um þetta samband
hefur hann liklega sætt sig við það
og þá er ékki ástæða tíl að hafa nein-
ar áhyggjur af eftirleiknum."
Sannleikurinn
Winifred og David voru sammála
um að segja föður hennar sannleik-
ann og það gerðu þau þegar hann var
sestur með glas í hönd úti í garöinum
hjá þeim. En fyrst var Georgina send
upp í herbergi th sín.
„Það er dáhtið sem ég tel skyldu
mína að segja þér,“ sagði Winifred
þegar samtalið hófst. „Og það er
óskemmtilegt." Svo fékk Gerald Holt
að heyra aha söguna. Er hún var á
enda sat hann þegjandi um stund en
sagði síðan: „Ég hefði átt að vera
búinn að geta mér th um þetta. Ég
hef verið sem blindur maður.“
„Gættu þess nú að gera ekki neitt
heimskulegt,“ sagði David þegar
tengdafaðir hans reis á fætur og bjó
sig undir að ræða málið við konu
sína.
„Ég er maöur til að leysa mín eigin
vandamál,“ svaraði Gerald Holt þá.
Svo gekk hann burt beinn í baki en
niðurlútur.
Á stund reiðinnar
Tuttugu mínútum síðar kom Ger-
ald Holt aftur út í garðinn hjá dóttur
sinni og tengdasyni. „Það er best að
þú hringir á lögregluna," sagði hann
við Winifred. „Ég er búinn að myrða
hana móður þína og minn eigin bróð-
ur. Ég skaut þau. Þegar ég bar það á
þau að þau hefðu farið á bak við mig
fóru þau að hlæja og sögðust hafa
haldið hvort viö annað næstum frá
þeim degi þegar Clive fluttíst heim
til okkar. Og hún móðir þín lét sér
ekki nægja að lýsa yfir því að hún
hefði verið ástkona hans í öll þessi
ár heldur sagði hún að nú þegar ég
vissi aha söguna væri rétt að ég fengi
að vita að þau heföu í hyggju að hefja
sambúð án mín.“
Lögreglan fann Veru Holt og Clive
Holt á gólfinu í setustofunni þar sem
þau höföu setið og horft á sjónvarp.
Bæöi höföu verið skotín í höfuðiö
með skammbyssu.
Lögfræðingum Geralds Holt tókst
að fá morðákæru á hendur honum
breytt í ákæru fyrir manndráp. Hann
fékk tíu th fimmtán ára fangelsisdóm
fyrir hvort drápið. Skyldu þeir teknir
út samtímis.
„Ég lét mér ekki th hugar koma
að faðir minn, sem var bæði vin-
gjamlegur maður og blíður í sér,
gætí gert nokkuð þessu líkt. En ég
sé ekki eftir því sem ég gerði. Og ég
myndi gera þaö aftur við sömu að-
stæður. Faðir minn átti rétt á því að
fá að vita sannleikann svo hann gæti
sjálfur ákveðið refsinguna,“ sagöi
Winifred Spalton í réttarsalnum þeg-
ar hún var yfirheyrð.