Dagblaðið Vísir - DV - 29.06.1991, Blaðsíða 29

LAUGARDAGUR 29. JÚNÍ 1991.
41
Finndis Kristinsdóttir, 22 ara fiðlari:
„Tónlistin er
minn heimur"
-yngsti konsertmeistari í Svíþjóð og ein kvenna.
Finndis Kristinsdóttir, yngsti konsertmeistari i Svíþjóð og ein kvenna í því starfi. DV-mynd GVA
„Ég er oftast svolítið taugaóstyrk
fyrir tónleika en ekkert fyrir þessa
sérstaklega þó þetta séu þeir fyrstu
á íslandi. Ég geri eins og vel og ég
get og vona að allt fari vel,“ sagöi
Finndís Kristinsdóttir fiðluleikari í
samtali við DV.
Finndís heldur sína fyrstu einleiks-
tónleika á íslandi á þriðjudaginn í
Listasafni Siguijóns Ólafssonar
ásamt Wilhelminu Ólafsdóttur
píanóleikara. Finndís, sem er aðeins
22 ára gömul síðan í lok maí, hefur
verið búsett í Svíþjóð frá árinu 1979
en er fædd og uppalin á Akranesi.
Byrjaði 4ra
ára með
blokkflautu
Finndís hefur lagt stund á nám í
fiðluleik frá 6 ára aldri en fyrsti
kennari hennar var Ingi Gröndal við
Tónlistarskólann á Akranesi. Reynd-
ar hafði hún fengist við tónlistarnám
enn fyrr þegar Sigurbjörg Helgadótt-
ir, systir hennar, kenndi henni að
spila á blokkflautu.
„Hún var óskaplega næmur nem-
andi. Þetta virtist allt liggja opið fyr-
ir henni og hún náði tökum á blokk-
flautunni fyrirhafnarlaust. Þannig
vildi það til að hún lærði í rauninni
aö lesa nótur áður en hún lærði að
lesa en það var ekki fyrr en árið eft-
ir,“ sagði Sigurbjörg systir við DV.
Finndís hélt áfram tónlistarnámi í
Svíþjóð en áhuginn var um tíma ekki
óskaplega mikill.
Hafði lítinn
áhuga um tíma
„Það má segja að frá 10-15 ára hafi
ég verið mjög áhugalaus um námið,“
sagði Finndís. „Ég æfði mig kannski
10 mínútur á sunnudagskvöldi ef ég
átti tíma daginn eftir. Þetta skapaðist
að hluta til af því að við mamma mín
bjuggum í Nybro sem er frekar lítill
bær á sænskan mælikvarða, svona
svipaður á stærð og Akureyri, og þar
var enginn krakki á mínum aldri að
læra á fiðlu og mér fannst ég vera
svolítið sér á parti.“
Áhuginn lifnaði aftur þegar Finn-
dís sótti um að komast á námskeið í
fiðluleik en var að vísu hafnað. Þar
heyrði fiðlukennarinn Lars Jöneteg
hana spila og bauð henni að koma á
námskeið hjá sér í staðinn. Það hafði
áhrif á afstöðu hennar að meðal
kennara á námskeiðinu var Ingvar
Jónasson víóluleikari sem um árabil
starfaði í Svíþjóð.
Þáttaskil í náminu
„Þama kynntist ég heilum hópi af
krökkum sem allir voru að læra á
hljóðfæri og allt þeirra líf sneristum
það að ná sem bestum árangri á því
sviði. Það opnaði augu mín fyrir því
að þetta væri það sem maður ætti
auðvitað að gera. Þarna eignaöist ég
vini sem hafa fylgt mér síðan og helg-
aði mig náminu af öllum kröftum."
Á þessum tíma komst varla neitt
annaö að hjá Finndísi því nám af
þessu tagi útheimtir gífurlegar æf-
ingar. Oft æfði Finndís sig 5-7 tíma
á dag og var bókstaflega með fiðluna
í höndunum allan tímann sem hún
var vakandi.
Tónlistin er minn
heimur
„Þetta var það sem lífið snerist um
og gerir enn,“ segir Finndís. „Þegar
ég er ekki í skólanum þá er ég að
æfa og þegar ég er ekki æfa þá um-
gengst ég fólk sem er í tónlist svo það
kemst ekkert annað aö. Tónlistin er
minn heimur og það er heimur sem
mér líkar vel og vil hvergi annars
staðar vera,“ segir Finndís.
- En hvað gerir hún þegar hún er
ekki að æfa að spila. Hlustar hún á
klassíska tónlist á kvöldin?
„Nei, ekkert endilega," svarar
Finndís. „Ég hlusta mikið á tónhst
og þá ekki endilega klassíska. Mér
finnst oft mjög þægilegt að kveikja
bara á útvarpinu þegar ég kem heim
og hlusta á það popp sem þar er. Það
er ágætis hvíld.“
Finndís tók fiðluna svo sannarlega
fóstum tökum því síðan lá leiðin á
tónlistarbraut í lýðháskóla þar sem
hún var í tímum hjá Lars Jöneteg.
Árið 1987 hóf hún nám á einleikara-
braut við Tónhstarháskólann í
Stokkhólmi undir handleiðslu Leo
Berhn þar sem hún lærir enn, utan
eitt ár sem hún nam við Matthias
Hauer konservatorhð í Vínarborg.
Meðal kennara hennar er prófessor
Harald Theden.
Eina konan sem kon-
sertmeistari og yngst
að auki
Þar á hún enn eftir eins vetrar nám
sem hún ætlar að ljúka með starfi
konsertmeistara en Finndís hefur
nýtekið við því starfi hjá sinfóníu-
hljómsveitinni í Gavle og mun vera
yngsti konsertmeistari Svíþjóðar og
að auki eina konan í Svíþjóð sem
gegnir því starfi. Gávle er borg á
stærö við Reykjavík um 200 khó-
metra norðan við Stokkhólm.
Sex sinfóníuhljómsveitir eru starf-
andi í Svíþjóö og mun vera fátítt að
þeim sem ekki hafa enn lokið námi
sé boðin staða konsertmeistara.
„Það var komið að því á mínum
námsferh að fara og spha með alvöru
hljómsveitum og Gávle varð af thvhj-
un fyrir valinu. Mér var boðið að
gegna starfi konsertmeistara þegar
ákveðið var að stækka hljómsveit-
ina. Auðvitað tók ég því boði því mér
finnst gaman að fá að spreyta mig á
starfi sem gefur mér svo mikið og
axla þá ábyrgð sem því fylgir," sagði
Finndís og verður nú býsna einbeitt
á svip.
Kvíði ekki að stjórna
þeim eldri
Finndís er að auki langyngst þeirra
sem spha í hljómsveitinni en næst
henni í aldri stendur kona um þrí-
tugt sem leikur á óbó. Hvemig leggst
það í hana að þurfa að segja sér eldri
og reyndari tónhstarmönnum fyrir
verkum?
„Ég hef nú ekki haft svo miklar
áhyggjur af því,“ segir Finndís og
brosir. „Ég geri mér vel grein fyrir
því að þama er fólk sem húið er að
spha í hljómsveit í áratugi og auðvit-
að getur því fundist erfitt að vera
undir stjóm miklu yngri manneskju.
Mér verður örugglega bent á það ef
ég geri eitthvað vitlaust. Hitt er ann-
að mál að kennarinn minn, Leo Berl-
in, er fyrrverandi konsertmeistari
Fílharmóníunnar í Stokkhólmi og til
hans mun ég leita með ráð ef á bját-
ar.“
- Stefnir hún að einhverju sérstöku
í framtíðinni, á hún sér einhvern
stóran draum?
„Ég veit það varla. Þetta er svo
nýtilkomið að ég sé bara fram á
vinnu og aftur vinnu. Ég þarf að
læra gífurlega mikið af tónlist til
þess að byrja með auk þess að ljúka
náminu.
Égatti mér þann draum að komast
í tónhstarháskóla og hann rættist.
Ég átti mér þann draum að komast
til Vínarborgar í nám og hann rætt-
ist. Ég veit varla hvað verður næst.
Fyrsta árið með hljómsveitinni
skiptir mestu máli en það verður
reynslutími. Það verður ákveðið
næsta vor hvort ég fæ fastráðningu
sem konsertmeistari. Á hvom veg-
inn sem fer er þetta ómetanleg
reynsla. Framhaldiðð verður svo uð
koma í ljós,“ segir Finndís að lokum.
-Pá