Dagblaðið Vísir - DV - 29.06.1991, Blaðsíða 43

LAUGARDAGUR 29. JÚNÍ 1991.
55
PV__________________________Sviðsljós
Karl Bretaprins:
Er hjóna-
bandið á leið
í vaskinn?
Bresku pressunni verður tíðrætt
um það þessa dagana hvort hið kon-
unglega hjónaband Karls og Díönu
sé á leiðinni í vaskinn. Þeir sem fylgj-
ast einna best með hverri hreyfingu
fjölskyldunnar segja að gjáin milli
hjónanna sé orðin of djúp og breið
tii þess að hún verði brúuð. Og nú
velta margir vöngum yfir sambandi
Karls við gamla vinkonu sína sem
þykir sýna honum mikla samúð.
Sú heitir Camilla Parker Bowles
og er gömul unnusta prinsins. Hún
er nú gift vini hahs, Andrew Parker
Bowles. Camilla hefur sést í sólbaði
með prinsinum á sveitasetri hans í
Wales þegar Díana er að heiman.
Ferðir Karls til Ítalíu i einkaerindum
hafa einnig vakið athygli manna eftir
að ljóst varð að sveitasetur það sem
Karl dvelur á í Umbríu er í aðeins
klukkustundar aksturs íjarlægð frá
sveitasetri Parker Bowles hjónanna
á svipuðum slóðum.
Innvígðir segja að Díana sé æf
vegna samskipta skötuhjúanna og
steininn hafi tekið úr þegar hún
komst að því að Camilla gegndi hlut-
verki húsfreyju í nokkrum boðum
sem Karl hélt fyrir nána vini í fjar-
veru Díönu. Díana hefur í samtölum
við pressuna neitað harðlega að
nokkuð sé milli eiginmanns hennar
og unnustunnar gömlu annað en vin-
átta.
„Það er ljóst að Karl vill frekar
eldri konur,“ fullyrðir einn gesta
hans sem fylgst hefur með málinu.
„Camilla var á sínum tíma mjög ást-
fangin af honum og hefði gifst honum
fyrir hálft orð.“
- m||§| 1
■
Karl og Díana eru sögð eiga i erfiðleikum i hjónabandinu.
Camilla, gömul unnusta prinsins, er talin hugga hann í mótstreymi undan
farinna vikna. Kannski meira en góðu hófi gegnir.
Meiming
Glæpakóngurinn Leo (Albert Finney) ver sig í einu af betri bióatriðum seinni ára.
Bíóborgin-Valdatafl: ★★★★
Þytur
Ef Nikita hefði ekki frestast fram yfir áramót þá
væri hér komin besta mynd ársins til þessa. Hún er
nokkurs konar óður til glæpasagna og mynda og er
eftir tvo bræður sem hafa áöur gert saman myndirnar
Blood Simple og Raising Arizona. Þeir lágu yfir hand-
riti Miller’s Crossing í hartnær tvö ár og það ber þess
glögg merki. Öll samtöl eru gljáfægð og persónur eins
knappt dregnar og mögulegt er. Leikaravalið og úr-
vinnslan eru í hæsta mögulega gæðaflokki. Þessir
ótrúlegu bræður eru þrísannaðir snillingar.
Sagan er skírskotun til sagna Dashiell Hammett og
hafa Coen-bræður jafnvel lagt persónum sínum í munn
ýmsa frasa frá Hammett sem lesendur hans munu
kannast við.
Sagan gerist á bannárunum í einhverri borg á aust-
urströnd Bandaríkjanna. írinn Leo (Finney) er glæpa-
konungur borgarinnar og hefur töglin og hagldirnar
í stjórninni. Undirmaður hans, feitur ítali, kallaður
Caspar (Polito), er óánægður með þá linkind er Leo
sýnir ræfli að nafni Bernie (Turturro) sem stelur frá
Caspar. Leo neitar að láta drepa Bernie því hann er
hrifmn af systur hans, Vernu (Harden). Hægri hönd
Leo, Tom (Byrne), er líka í tygjum við Vernu en sér
engan hag í því að vemda Bernie. Caspar fer í stríð
og Leo kemst að svikum Toms og hendir honum á
dyr. Tom fer þá yfir til Caspar en þarf að sanna áður
aö hann sé tilbúinn til að svíkja gamla liöið sitt.
Þetta er dálítið flókin saga, ekki fyrir það að vera
efnismikil, heldur fyrir það að Coen-bræður treysta á
að áhorfandinn sé vakandi og fylgist með því þeir
hafa ekki tíma til þess aö sífellt vera að tyggja eitt-
hvað ofan í þá. Við fylgjumst með sögunni aö mestu
í gegnum Tom sem er drykkfelldur og spilasjúkur en
mjög gáfaður miðað við atvinnugreinina. Byrne leikur
hann sem kaldrifjaðan og tilfinningalausan en um leið
virðist hann langþreyttur. Honum stekkur varla bros
en hann hefur alltaf íleygar setningar á takteinum.
Við fáum aldrei að vita hvað hann hugsar og á það
reyndar við allar aðrar persónur. Þær eru einfaldar
og í höndum slakra leikara hefðu þær verið frekar
grunnar. Leikararnir í þessari mynd eru hins vegar
ekkert annað en fullkomnir og er þá sama hvar er
komið niður.
Mesta eftirtekt vekja nýðliðarnir Harden og Polito
en Marcia Gay Harden er sviðsleikkona, sem Coen-
bræður uppgötvuðurog nú verður gaman að sjá hvort
ferill hennar verður sambærilegur við Frances
McDormand og sérstaklega Holly Hunter en Coen-
bræðurnir komu þeim báðum á framfæri. Harden virð-
ist jofa góðu en Jon Polito, sem leikur Caspar, er
hreint frábær. Hvemig óskárinn gatlitið framhjáhon-
um er'óskiljanlegt. Pesci yar góður en Politó slær
honumálveg viö.
Það er hins vegar sagan sem heldur manni fóstum.
í hatti
Hún er hvorki frumleg né sérstaklega grípandi en hún
er geysihröð, dettur aldrei niöur og samtölin eru lista-
smíði, með mörgum af betri frösum sem hafa heyrst
í lengri tíma. Þegar við er bætt leiknum, dimmri (þessi
veröur vonlaus í videoinu) en sterkri töku Barry
Sonnefeld og seiðandi tónlistinni þá er útkoman nokk-
uð sem erfitt er að slá við. Fyrir utan heildina hefur
myndin að geyma eitt af betri atriðum sem ég hef séð
frá upphafi. Tveir leigumorðingjar frá Caspar heim-
sækja Leo í slotið hans. Undir ljúfum tónum írska lags-
ins Danny Boy fer tilræðið forgörðum og Leo afgreiðir
morðingjana með kænsku og kaldri rósemi.
Það er nærtækt að bera Miller’s Crossing saman við
Goodfellas en sá samanburður á ekki vel við. Myndirn-
ar fjalla kannski um svipað efni en gera það á mjög
Kvikmyndir
Gísli Einarsson
ólíkan hátt. Goodfellas sýndi okkur innri heim glæpon-
anna og sagan var lífshlaup þeirra en í Miller’s Cross-
ing eru glæponarnir hluti af sögunni og við fáum ekk-
ert að vita um fortíð neins, né framtíð þeirra er lifa
af sögulokin.
Coen-bræðurnir fylltu tvær fyrstu myndir sínar af
nýtískulegum og flottum tökum en hér aðlaga þeir
stíl sinn kaldri sögunni og halda aftur af sér og grípa
ekki til tökubrellna nema til að leggja áherslu á.örfá
atriði. Þeir eru geysilega myndrænir í hugsun og gull-
falleg skot koma með reglulegu millibili. Ef einhver
hefur áhuga á að taka eftir því þá beita þeir aðdráttar-
linsum nær alla myndina sem gerir það að verkum
að bakgrunnurinn verður óskýr. Atriðin í skóginum,
hjá Miller-vegamótunum, eru glöggt dæmi um þetta.
Miller’s Crossing er besta mynd Coen-bræðranna til
þessa og nú hafa þeir sannað svo um munar að þeir
eru meira en bara flinkir og fönkaðir stílistar. Næsta
mynd þeirra, Barton Fink, verður sennilega til þess
aö þeir fái þá virðingu sem þeir eiga skihð, en hún
hlaut gullpálmann í Cannes sem eru „listrænustu”
verðlaunin í kvikmyndaheiminum.
Eitt er víst: Coen-bræðurnir eru komnir til að vera
og ef næsta mynd þeirra kemur hingað í haust þá er
það ekki mánuði of fljótt
Miller’s Crossing (Band. - 1990). Handrit: Joel og Ethan Co-
en. Leikstjórn: Joel Coen. Tónlist: Carter Burwell. Leikarar:
Gabriel Byrne (Gothic, Hello Again), Marcia Gay Harden,
John Turturro (Do the Right Thing, Color ot Money), Jon
Polito (Highlander, Freshman), J.E. Freeman^Wild at Heart),
Albert Finney (Annie, Tom Jones, Looker).
f RAUTT ^ÓST^