Dagblaðið Vísir - DV - 20.08.1991, Blaðsíða 12

12
ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 1991.
Spumingin
Hvernig líst þér á ástandið
í Sovétrikjunum?
Björgvin Gunnarsson sjómaður: Það
líst mér ekki mjög vel á.
Jóhann Þ. Jóhannsson flugmaður:
Hrikalega illa, þetta gæti endað með
borgarastyrjöld.
Guðbjörn Elfarsson sjómaður: Mér
list ekki á það.
Hannes Reynisson, starfsmaður
sjúkrahússins á Akureyri: Þetta eru
ekki góðar fréttir en það er lítið hægt
að segja um þetta enn þá.
Valgerður Sveinsdóttir verslunar-
maður: Ekki vel, mér líst illa á
ástandið.
Björn Ásbjörnsson verslunarmaður:
Mér líst illa á það.
Lesendur
Að hengja sig
íkvóta
„Hugsanagangur sjómanna hefur breyst með minnkandí aflaheimildum,"
segir bréfritarí m.a.
Árni Marz Friðgeirsson skrifar:
Ég er sjómaður og get ekki orða
bundist. Risastórar fyrirsagnir í
blöðum hrópa á mann, dag hvern. -
Kvóti þetta... og kvóti hitt... Sjó-
menn flnnst mér gerðir að óbeinum
sakamönnum í mörgum þessum
greinum að mínu mati. Hvers eigum
við að gjalda? Erum við að eyða flski-
stofnum við ísland að fullu og öllu?
Samkvæmt mörgum greinum og
fréttum í fjölmiðlum virðist svo vera.
- En hver er skoðun hins almenna
sjómanns, sem ræður sig í pláss til
að afla sér lífsviöurværis?
Ég neita því að við sjómenn séum
sakamenn. Við reynum að gera það
sem rétt og best er á hverjum tíma.
- Ég byrjaði til sjós árið 1969 og hef
komið víða við. Ég hefi horft upp á
að fiski sé hent í sjóinn frá því ég
byrjaði á sjó líkt og gert er í dag. Þá
á ég við undirmálsfisk af öllum teg-
undum, fisk sem er verðlaus í landi.
Kvótinn hefur þar engu breytt. Þetta
hefur einfaldlega alltaf veriö þannig.
Landkrabbar og margir ráðamenn
hrópa: úlfur, úlfur og er það miður.
Ég hef sjaldan lent í því að skip-
stjórar hggi í smáfiski eða að þeir
geri sér far um að drepa hann. Én á
meðan stjórnun á veiðum var engin
átti slíkt sér oft stað. Menn voru þá
að hugsa um tonnafjöldann og að
fylla skipin en ekki verðgildi þess
afla sem inn fyrir kom. í dag taka
skipstjórar veiðarfærin inn fyrir og
færa sig á önnur mið, ef þeir verða
varir við of smáan fisk í veiðarfær-
um. - Hugsunargangur sjómanna
hefur breyst með minnkandi afla-
heimildum.
Sjómenn hugsa um að reyna að ná
sem mestum verðmætum úr þeim
afla sem um borð kemur. Víst er allt-
af einhverju hent útbyrðis, en skip-
stjórar færa sig strax í burtu af svæð-
inu ef aflasamsetning er óhagstæð.
Kvótinn er kannski ekki besta stjórn-
unarleiðin en hún hefur samt fengið
sjómenn og útgerðarmenn til að læra
að meta þann afla sem þeir hafa úr
að spila. Og skilningur okkar á þess-
ari auðlind okkar hefur stórlega auk-
ist. Við sjáum að þessi auðlind er
ekki ótæmandi og flestir eru fúsir til
að standa vörð um verndun fiski-
stofnanna.
Ég segi það eitt að það er sama
hvað hið háa Alþingi íslendinga seg-
ir; komi ekki til hugarfarsbreyting
hjá sjómönnum sjálfum og þeir verði
hafðir með í ráðum - og þá á ég við
hinn almenna sjómann - þá skiptir
engu máli hvað stjórnarherrar segja.
- Sjómenn framkvæma áfram það
sein þeir telja rétt hverju sinni.
Fleiri sakna pelsins, kona góð
Magnús H. Skarphéðinsson skrifar:
Kona nokkur segir á lesendasíðu
DV fyrir allnokkru aö hún sakni sárt
pelsins síns síðan hún var að
skemmta sér á veitingastað einum
hér í borg kosninganóttina sl. vor. -
Mig langar aðeins að benda þessari
seinheppnu konu á, sem vafalaust
er hin heiðvirðasta kona í þeirri
merkingu sem lagt er í það orð hér
í mannheimi yfirleitt, að það eru
fleiri sem sakna þessa pels. - Það eru
nefnilega yfir 30 loðdýr sem misstu
„í misgripum" (eins og konan orðar
það) loðfeldinn sinn þegar hún og
stallsystur hennar girntust hann ár-
ið 1956, sem mun hafa verið árið sem
feldurinn var tekinn ófrjálsri hendi
af baki vina vorra sem voru svo
óheppnir að vera gerðir þannig af
skaparanum að hafa feld á bakinu
sem önnur dýrategund telur sig líka
eiga óskorað tilkall til. - En þar er
ekki allt sem sýnist.
Kona góð, fyrst verður þú að sýna
oss bréf upp á það frá skapara vorum
að þú sért réttmætur eigandi loðfeld-
anna (u.þ.b. 40 stk. venjulegra loð-
felda nægja utan um meöalkonu hér
í dag). Að öðrum kosti neyðumst vér
til að halda áfram að auglýsa eftir
„réttum eiganda" þar til einhver með
lögmætt bréf upp á það, eða feldlaust
bak gefur sig fram. - Og hér gilda
engin venjuleg bréf á borð við verð-
bréf eða hlutabréf, eöa aðrar svoleið-
is nótur sem fyrirvaralaust verða
verðlaust dót hér í heimi framboðs
og eftirspurnar hégómans.
Því hvet ég eindregið handhafa
pelsins í dag til að afhenda alls ekki
pelsinn til neinna falsspámanna.
Margir munu gefa sig fram en fáir
vera kallaðir - með rétt bréf. - Varið
ykkur því vel á falsspámönnunum.
Þeir birtast núorðið í hvaða gervi
sem er. Og auðvitað verður pelsinn
alls ekki afhentur neinum þjófi eða
þjófsnauti sem telur sig hafa greitt
fyrir hann til ræningjanna eða ann-
arra. - Bara alls ekki.
Þetta liggur í augum uppi, kona
góð. Og þetta mæli ég fyrir hönd allra
loðdýra og annarra þolenda manns-
ins.
Stórgrýtisurð er rétta orðið
Ægir Kristinsson Fáskrúðsfirði skrif-
ar:
Ástand þjóðvegar 956 frá vegamót-
um suðurfjarðavegar og inn sveitina
er vægast sagt hroðalegt. Stórgrýtis-
urð er rétta orðið yfir ástand vegar-
ins og eru íbúar innsveitar orðnir
langeygir eftir að staðið verði við
loforð um úrbætur.
Rekstrarstjóri Vegagerðarinnar á
Reyðarfirði lofaði að keyrt skyldi í
veginn fyrir júnílok sl. en ekki bólar
á neinum úrbótum ennþá. „Þetta er
bara fyrir torfærubíla," sagði einn
íbúi sveitarinnar sem þarf að aka
veginn daglega. Þegar talað var við
vegamálastjóra vegna ástands vegar-
ins, sagði hann sjálfsagt að ýta við
vegagerðarmönnum á Reyðarfirði til
þess að laga veginn, en samt gerðist
ekkert.
Veghefill hefur ekki sést í sveitinni
á þessu ári og eru bændur helst á
því að þeir séu komnir á safn, enda
ekki mikið að hefia þar sem ofani-
burður er allur fokinn út í veður og
vind.
„Þetta er bara fyrir torfærubíla..."
Vissulega er van-
traustáByggða-
stofnun
Ólafur Ólafsson skrifar:
Eftir gagnrýni forsætisráð-
herra á Byggðastofnun í kjölfar
skýrslu Ríkisendurskoðunar
spyija margir hvaða hlutverki
þessi stofnun gegni og hvort hún
sé yfirleitt nauðsynleg. - For-
stjóri Byggðastofnunar gagnrýn-
ir þessa skýrslu og segir m.a. að
hugmynd Davíðs um að taka lán-
veitingahlutverkið af Byggða-
stofnun myndi leiða til þess að
hún gæti ekki gegnt hlutverki
sínu í byggðamálum.
Forstjórinn segir einnig að „það
sé engu líkara en visst vantraust
hafi komíð fram á núverandi fyrir-
komulag“. - Ég held bara að for-
stjóri Byggðastofnunar hitti þama
naglann á höfuðið. Vantraust fólks
er vissulega mikið á Byggðastofn-
un, byggðasjóði, Framkvæmda-
stofnun og framkvæmdasjóði.
Þvígengu þeir
ekkifyrir Eystra-
saltsríkin?
Friðrik skrifar:
Fyrir rúmum þremur árum
lýsti Ólafur Ragnar Grímsson því
yfir að slagorðið „ísland úr
' NATO - herinn burt" væri úrelt.
Nú fyrir stuttu tók sig upp smá-
hópur einfeldninga og gekk svo-
kafiaða Keflavikurgöngu. Þetta
fólk birtist eins og út úr grárri
fomeskju. Það skilur ekki ennþá
að við Íslendíngar eram fijáls
þjóð í frálsu landi.
Hins vegar eru Eistland, Lett-
land og Litháen kúguð lönd. Hefði
ekki verið nær að ganga fyrir
þeirra hönd? - Með tilllti til þessa
er það forskastanlegt að áróðurs-
menn fyrir svona göngu hafi að-
gang að Ríkisútvarpinu með
ókeypis óbeinni auglýsingu. í út-
varpsþætti 10. ágúst sl. lét leikari
nokkur móðann mása upp undir
hálftima og auglýsti gönguna
rækilega. - Þetta er raisnotkun og
hlutleysisbrot Ríkisútvarpsins.
Málshöfðun
Skipatækni hf.
K.P. hringdí:
Ég get ekki séð hvernig Skipa-
tækni ætlar að rökstyðja máls-
höfðun á hendur Sigurði Ingva-
syni i Svíþjóð, þeim er lét þau orð
falla um Vestmannaeyjaferjuna
að hún væri manndrápsfleyta
eins og hún hefði verið teiknuð.
í fréttum sjónvarps kemur fram
að teikningum ferjunnar var
breytt eftir að Sigurður lét þessi
ummæli falla. Það þýðir einfald-
lega að farið hefur verið eftir í
meginatriðum eða a.m.k. mörgu
því sem Sigurður benti á.
Sigurður Ingvason, sem starfaö
hefur i Svíþjóð um áratuga skeið,
er kunnur fyrir þekkingu á skipa-
smíði. Hann væri ekki fenginn til
að hanna skip fyrir bandaríska flot-
ann ef hann væri ekki metinn að
verðleikum. - En það er oft sárt að
þurfa að kyngja sannieikanum.
Svonavoru
„skrím$lm“
Arnar skrifar:
Þegar vanskapaður beinhákarl
kemur í net bónda er kallað á
fjölmiðlalið. Allt er það gott og
blessað og allir vita hvað hér er
að gerast. - í gamla daga var mik-
ið um „skrímsli" og skrímslasög-
ur gengu milli manna. Um þau
er sérstakur kafli í þjóðsögunum,
og þau lifa enn í minningunni.
En voru þetta ekki einmitt
svona dýr, vansköpuð eða áður
óþekkt sem menn voru að sjá
híngað og þangað um landið? -
Lengi ætlar Lagarfljótsormurinn
að vera óþekktur. En kannski
rekur hann upp á land steindauð-
ur. Þá verðum við leidd í allan
sannleika.