Dagblaðið Vísir - DV - 26.05.1993, Síða 11

MIÐVIKUDAGUR 26. MAÍ1993
11
Sviðsljós
Samfok, samband foreldrafélaga í grunnskólum Reykjavíkur, afhenti nýlega nokkrum aðilum viðurkenningu, sem að mati stjórnar félagsins hafa
unnið gott starf í þágu foreldra og barna i grunnskólum borgarinnar. F.v.: Árni Sigfússon, Þóra Melsted, Kári Arnórsson, Sigríður Heiða Braga-
dóttir, Ragnar Gíslason, Anna Jack, Kristbjörg Ingvarsdóttir, Hávarður Emilsson og Unnur Halldórsdóttir, frá Samfok.
Rúna Gísladóttir og Margrét
Kjærnested virtust heillaðar af sýn-
ingunni. DV-myndirJAK
Mary Ellen
Marká
Kjarvals-
stöðum
Á annað hundrað ljósmyndir eftir
bandaríska ljósmyndarann Mary
Ellen Mark eru nú sýndar á Kjar-
valsstöðum. Sýningin spannar aldar-
fjórðungs feril ljósmyndarans en
Mary Ellen Mark er nú einn þekkt-
asti fréttaljósmyndari heims.
Áslaug Snorradóttir, Páll Stefánsson og Einar Falur Ingólfsson í hrókasam-
ræðum um myndir Mary Ellen Mark en sá litli, Stefán Pálsson, hafði öllu
meiri áhuga á Ijósmyndara DV.
Kór Félagsstarfs aldraðra í Reykjavik, undir stjórn Sigurbjargar Hólm-
grímsdóttur, var einn þeirra kóra sem komu fram á söngskemmtuninni.
Nokkrir kórar eldri borgara
víðs vegar af landinu héldu söng-
skemmtun í Hallgrímskirkju á
laugardaginn. Tilefnið var að nú
stendur yfir ár aldraðra í Evrópu
en að auki verður kóramót eldri
borgara í Evrópu haldið hér á
landi á næsta ári.
Fjölmenni kom i Hallgrímskirkju til að hlusta á kórana. DV-myndir JAK
Hún Júlíana B. Sigvaldadóttir, sem er ekki nema 1 árs, skemmti sér greini-
lega konunglega á sýningunni. DV-myndir GS
Aldarminning
Ásmundar
Sveinssonar
í Ásmundarsafni við Sigtún stend-
ur nú yflr sýning sem ber yfirskrift-
ina „Náttúran í list Ásmundar
Sveinssonar". Eitt hundrað ár eru
Uðin frá fæðingu listamannsins og
er sýningin sett upp af því tilefni.
Sýnd eru mn 50 verk og eru þau
elstu frá 1913-14 en þá var listamað-
urinn um tvítugt. Yngstu verkin eru
hins vegar frá 1975 og sýningin
spannar því allan hans feril.
Fjölmenni var við opnun sýningarinnar á uppstigningardag en fremst á
myndinni má m.a. þekkja fyrrverandi háskólarektor, Sigmund Guðbjarna-
son, og konu hans, Margréti Þorvaldsdóttur.
Elfsabet Þórisdóttir og Helgi Hákonarson skoðuðu verk Ásmundar.
____________Menning
Ekki nema
miðlungs...
„Það er svo sárt/að elska“ segir
í ijóðinu Jörð í nýútkominni
ljóðabók Önnur Kristínar Úlfars-
dóttiu-, Rauðum þymum, og er
þessari staðhæflngu fylgt fast eft-
ir í mörgum ljóðum bókarinnar.
Höfundinum verður tíðrætt um
fláráðar ástir, menn sem koma
og fara, elska og svíkja, hjarta-
bana sem tæla og afvegaleiða trú-
gjarnar og saklausar stúlkur:
Mig langar til að brenna
öll bréfm
sem innihalda ekkert
nema
gyllt loforð og glæsta drauma.
Hvemig gat ég vitað
að hvert orð
var til í fjölriti?
spyr skáldið í ljóðinu Biturð
(15) og á öðrum stað reynist hinn
„eini og sanni engill“ vera úlfur
í sauðargæru: „í hrifningu
minni/tók ég ekki eftir/að undan
kjólfaldinum/sást í klaufir" (19).
Það verður að segjast eins og er
að þegar lesandinn hefur innbyrt
slatta af ljóðum í þessum anda fer
píslarvættið að verða nokkuð yf-
irþyrmandi og ljóðin einungis
endurtekning sama stefsins, von-
brigða og sársauka sem nær ekki
nema miðlungs dýpt. Sumsé; ást-
ar- og saknaðarljóðin eru fremur
„þreytt" þó vissulega megi finna
smellnar myndir innan um eins
og t.a.m. í Bakþönkum:
Á hveiju hjarta
er gluggi.
En þegar ég sá
að fyrir þínum var
svört rúllugardína
var ég ekki lengur viss
hvort ég vildi
draga frá. (14)
Kannski hefur fyrri reynsla
gætt ljóðmælandann þeirri var-
færni sem hér verður vart, vark-
ámi sem htar í raun mörg ljóð
bókarinnar. Það er líkt og að á
milh lesandans og ljóðanna hafi
Bókmenntir
Sigríður Albertsdóttir
verið dregin ósýnileg rúhugard-
ína. Skáldið heldur aftur af til-
finningum sínum svo ljóðin verða
mörg hver yfirborðskennd og htt
eftirminnileg, sérstaklega þau
Ijóð þar sem ástin kemur við
sögu. Og myndmáhð vih verða
flatt og heldur dauflegt, gamal-
kunnugt og margþvælt eins og
„löngu gleymdar minning-
ar/blómstra í læstum bakgarði",
„vondaufir sólargeislar" og blóð
sem drýpur „eins og tár/niður
stilkinn". Höfundinum tekst mun
betur upp í þeim ljóðum þar sem
hann lætur ástina lönd og leið og
snýr sér að því að lýsa jafn hvers-
dagslegu fyrirbrigði og kyrrlátu
sunnudagssíðdegi í húsi þar sem
klukka tifar á vegg, kona hrýtur
í sófa og lífið ólmast fyrir utan
(38). Og í Kvöldstund er okkur
boðið upp á kyrrláta náttúru-
stemningu, myndrænt og um leið
dáhtið kankvíslegt ljóð:
Eins og einmana strá
á rofabarði
virðir fyrir sér
gylltan hafflötinn
um leið og sólin
vefur landið
örmum sínum
stend ég og velti fyrir mér
hvort hann eigi ekki
eftir að rigna. (43)
Sömu sögu má segja um ljóð
eins og Svefnbæ, Jólanótt, Eyði-
merkursögu og Fórnir en í því
ljóði er regndropunum líkt við
orrustuþotur sem fljúga „niður/í
rauðann dauðann og/láta lífið
fyrir/málstaðinn" (32). Þetta eru
engin dúndurljóð sem halda
kyrru fyrir í huganum en þau eru
vonandi fyrirheit um ljóð skálds
sem á eftir að vaxa og þroskast.
Rauðlr þyrnar.
Anna Kristin Úlfarsdóttir.
Reykjavík 1993. (Setning og umbrot:
höfundur).