Dagblaðið Vísir - DV - 06.12.1993, Síða 12
12
MÁNUDAGUR 6. DESEMBER 1993
Spumingin
Breytir þú eitthvað mjólk-
urvenjum þínum eftir verð-
breytinguna?
Elva Dögg Kristinsdóttir: Nei, ég
kaupi alltaf jafn mikið af mjólk.
Sigurjón Valdimarsson: Nei.
Jónas Elíasson: Nei.
Steingrímur Pétursson: Mér finnst
það mjög sennilegt.
Kristín Jónsdóttir: Örugglega.
Lesendur
Aðventan og
Ijósaskreytingar
„Sjö arma Ijósastikan er helgigripur gyðinga og tákn gyðingdóms frá fornu
fari.“
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Ýmis tákn hafa menn fyrir augum
er líða tekur að jólum. Þau koma
fram t.d. í auglýsingum í blöðum,
útvarpi og sjónvarpi þar sem kynnt-
ur er varningur á hagstæðu verði. -
Visa, Euro, og e.t.v. fleiri kort, liggja
nú f dvala. Þau bíða þess eins að
verða dregin fram til að verða mis-
notuð herfilega fyrir þessi jól. Götur
og vellir eru skreytir ljósum í regn-
bogans htum til að minna okkur á,
halda okkur vakandi.
Aðventan hefst fjórum vikum fyrir
jól. Þá byrjar líka nýtt kirkjuár. Eitt
af þessum táknum er ég nefndi er
einmitt aðventukransinn. Hann er
upprunninn frá Þýskalandi um 1820,
og barst til Suður-Jótlands 1940 og
varð vinsæll í Danmörku. Þaðan
kemur kransinn hingað. í fyrstu var
hann notaður eingöngu sem skraut
í búðargluggum, en verður algengur
á heimilum milli 1960 og 1970. Krans-
inn er gerður úr sígrænum greinum
og með fjórum kertum er merkja
sunnudagana fjóra í aöventu.
Annað langar mig til að benda
mönnum á í þessu sambandi. Það eru
þessi nýju „aðventuljós" er rutt hafa
sér mjög til rúms hérlendis hin síð-
ari ár og sem menn stilla út í glugga
hjá sér og láta jafnvel loga á allan
sólarhringinn. - Þessi sjö arma ljós
sem heita „sjö arma ljósastikur" eru
helgigripur gyðinga og tákn gyðing-
dóms frá fomu fari. Þessir sjö armar
þýða m.a. sjö daga sköpunarinnar.
Um aðra merkingu þeirra veit ég því
miður ekki.
Með þessu erum við um leið að
innleiða sið er fráleitt tilheyrir krist-
inni trú, heldur trú er gyðingaþjóðin
fylgir. Og hún er ekki kristins eðhs.
Ekki svo að skilja að ég sé að for-
dæma þessi ljós. Samt finnst mér að
íslendingar ættu að fara gætilega í
að taka upp tákn er tilheyra öðmm
trúarbrögðum. Við þurfum einfald-
lega ekki á þeim að halda. Jóhn eru
aftur á móti kristin athöfn sem
kristnar þjóðir halda hátíðleg. -
Menn fagna fæðingu frelsarans á jól-
unum. Engu öðm.
Ég rita þessar línur vegna þess að
ég er ekki viss um hvort menn velti
þessum hlutum almennt fyrir sér í
dag. Og kannski kaupa menn ljós af
hreinni og klárri vanþekkingu og
láta auglýsingaskrumið vhla sér sýn.
Hver veit?
Skattsvikin - h ver er undanþeginn?
Sigurður Þorsteinsson skrifar:
Þriðjudaginn 30. nóv. sl. skrifaði
Árni Ragnar Ámason kjallaragrein
undir heitinu „Skattsvik og ríkis-
sjóðshalli". - Þetta var að mörgu leyti
ágæt lesning og ættu reyndar fleiri
alþingismenn að taka upp á sína
arma vandamáhð „skattsvik", sem
hér er löngu orðið þjóðarmein. Ég tel
að hér séu allflestir landsmenn undir
sömu sök seldir ' bg eflaust em ein-
hverjir þingmanna sem ekki gætu
sýnt hreinar hendur hvað varðar
skattsvik með beinum eða óbeinum
hætti. Líkt og í öðrum stéttum þjóðfé-
lagsins.
Með grein Áma áðumefndan dag
birtist mynd eins og stundum gerist.
Var hún af Qöldagöngu launþega, hk-
lega einhvem verkalýðsdaginn eöa á
einhverjum útifundi. Þar mátti sjá
ghtta í nokkra stéttarfélagsfána sem
hafa verið að sinna sínum umbjóð-
endum með kröfuspjöldum.
Þetta rifjaði það upp fyrir mér að
ég minnist þess ekki aö hafa séð á
kröfuspjöldum verkalýðsfélaganna
nein slagorð sem lúta að hertu skatt-
eftirliti hins opinbera. Nú er það á
flestra vitorði að í samskiptum iðn-
aðarmanna og einstaklinga er það
undir hælinn lagt hvort slík vinna
er gefin upp th skatts. Þetta er eitt
af því sem alþingismenn geta lagt
kapp á að uppræta með því að setja
ströng lög um skattskil iðnaðar-
manna í öhum greinum. Að minu
mati er þama um hinn mesta skatt-
undandrátt að ræða sem vitað er um
á vinnumarkaðinum. - Fyrst af öllu
þarf strangt opinbert eftirht með
endurskoðendum bókhalds- og skatt-
skhaþjónustu, svo að þangað geti
menn ekki leitað th þess beinhnis að
fela mykraverk sín í uppgjörum og
framtölum.
Fullveldi í þjóðarkreppu
Magnús Sigurðsson skrifar:
Fuhveldisdagurinn í ár er nýhðinn.
Hver veit hvort við náum því að
halda annan slíkan? Tímamir em
að breytast og það hratt. Við íslend-
ingar virðumst varla vera tilbúnir
að takast á við þær breytingar. Við
höfum verið ahtof værukærir. Sökin
er fyrst og fremst hjá þeim sem hér
hafa verið við stjórnvölinn á undan-
fómum áratugum. Það er kannski
fyrst með tilkomu núverandi ríkis-
stjómar sem reynt hefur verið að
taka á málunum. Vel má vera aö það
sé líka allt of seint og alltof lítið. Og
víst er um það embættismenn hér á
landi og æðsta stjóm virðist ekki
ugga mjög að sér. Það era sóttar ráð-
stefnumar sem aldrei fyrr og það er
notuð hver stund th að efna th mann-
fagnaða af hvaða tilefni sem er.
Hringið í síma
63 27 oo
milli kl. 14 ög 16
-eða skrifíð
Nafn og slmanf. vciftur aft fylgja tucfum
Og fuhveldisdagurinn síðasti var
engin undantekning, það var efnt th
afmæhs og ýmsar stofnanir, t.d. Há-
skóhnn, Þjóðskjalasafnið og fleiri
stofnanir efndu til sýninga eða
mannfagnaða. Þetta er auðvitað
greitt af skattpeningum þeirra sem
enn halda störfum en em ekki meira
en matvinnungar í mörgum thvik-
um. En er einhver ástæða th að efna
th mannfagnaða og sýninga eins og
t.d. í Þjóðskjalasafni íslands á meðan
hér ríkir ekkert annað en þjóðar-
kreppa? Á meðan þjóðarframleiðslan
brennur upp er ekki ástæða th
neinna mannfagnaða á vegum hins
opinbera. Þetta segi ég og tala áreið-
anlega fyrir munn margra ef ekki
flestra launþega landsins.
„Á meðan þjóðarframleiðslan brennur upp ... “ - Þjóðskjalavörður og for-
seti íslands rýna í forn skjöl á 75 ára afmæli fullveldisins.
Svohækkaþeir
baraverðid...
Sigrún Gunnarsdóttir skrifar:
Þetta er orðið hlægilegt með
innflutninginn á grænmeti og
biómum, Ekki þar fyrir að ég sé
á móti þessum innflutningi. Síður
en svo. Hitt sætir furöu að þeir
sem flytja ínn t.d. grænmetið -
tökum agúrgurnar margum-
töluðu - hækka verðið strax og
þær íslensku eru uppurnar.
Sama skeöur með biómin. Þegar
þau eru loks orðin frjáis th inn-
flutnings kemur til kasta búvöru-
laganna og þá er ekki aö sökum
að spyrja. - Niöurstaða; hvort
tveggja fehur um sjálft sig gagn-
vart neytendum; annars vegar er
verðhækkun innflytjenda ef ís-
lensk framieíösla er uppurin eða
þá að hið opinbera kippir í spott-
ana og lokar á innflutninginn!
ofsölu?
Páhna hringdi:
Ég hef trú á því að fólk bregðist
við hinum nýja vanda vegna
hækkunar á mjólk með þeim ein-
falda hætti að draga verulega úr
míólkurkaupum og sýna ráða-
mönmun sem þarna um fjalla að
svona nokkuð eru neytendur
ekki thbúnir að samþykkja. Var
þá ekkert aö marka hina yfirlýstu
manneldisstefnu Manneldisráðs?
Nú á allt í einu aö fara aö laga
verðlag búvara hér að því sem
gerist í nágrannalöndunum! En
þegar fólk krefst samræmingar á
verðlagi niður á við - th jafns við
nágrannalöndin, þá er fátt um
svör fímmmannanefnda og ís-
lenskra ráðamanna.
Albert getur
breyttmiklu
Ámi Árnason hringdi:
Ég horfði á sjónvarpsviðtalið
við Albert Guðmundsson, fyrrv.
sendiherra og ráðherra. Ég er
ekki í vafa um að það mun breyta
miklu í kosningum ef Albert
ákveður að fara í framboð. Ekki
síst ef hann ætlar fram bæði th
borgarstjórnar og th Alþingis.
Hvað sem segja má um uppátæki
Aiberts kann hann að hafa enn
talsvert fylgi, t.d. meðal Mnna
eldri og eins margra sem telja að
verulega þurfi að hrista upp í
ýmsum málum í stjórnkerfinu.
Það má því ekki afskrifa áhrif
Alberts.
Verkalýðsfforystan
Ólafur Þ. Guðmundsson hringdi:
Ég vh mælastth þess að verka-
lýðsforystan á íslandi segi af sér.
Það er búið að hafa okkur launa-
menn nógu lengi að fiflum og láta
okkur bera Mtann og þungann
af byrðunum í þjóöfélaginu. Það
þarf ekki að hafa menn á launum
til að senija fyrir okkur. látum
Kjaradóm dæma, rétt eins og fyr-
ir sumar aðrar þjóðfélagsstéttir.
BSRB er nýbúið að semja og
prestar og fleiri fá frá 60 th 70%
launahækkanir. - Aht á þeim for-
sendum að þar sé um leiðrétting-
ar að ræða. Verkalýðsforystan
ræður augsýnilega ekkert við sítt
hlutverk.
Álfheiöur hringdi:
Nú er aö byrja dagskrárliður-
inn „Jóladagatal" sem búið er aö
selja dýrum dómum og verður á
dagskrá kl. 17.20. Þetta gerir það
að verkum að um er að ræða sí-
fellt kapphlaup um að vera kom-
inn heim því þátturinn er ekki
endursýndur nema einu sinni í
viku i heilu lagi. Hvetjir eiga þá
að horfa á þetta? Þetta er afkára-
legur tími og ekki vaiinn t.d. með
thfiti til útivinnandi húsmæðra.
- Þáttinn verður að endursýna á
hverjum degi eins og gert hefur
veriö undanfarin ár.