Dagblaðið Vísir - DV - 26.02.1994, Blaðsíða 27

LAUGARDAGUR 26. FEBRÚAR 1994
39
Merming
Finnbogi Pétnrsson myndlistarmaður:
„Ég hef frá upphafi veriö aö fást
viö verkefni af þessu tagi. í fyrstu
var þetta á tilraunastigi hjá mér, ég
var aö vinna með hljóðbönd og vídd-
ir úr hátölurum. Fljótlega fannst mér
þetta vera svo óáþreifanlegt, ég vildi
fá eitthvað meira í hendumar. Þá fór
ég að færa mig meira yfir í sjáan-
lega þrívídd, á árunum 1983-84. Innan
þessa alls er svo fjóröa víddin,
hugmyndir sem hver og einn upplif-s
ir.“
Þetta segir Finnbogi Pétursson
myndlistarmaður sem hlaut Menn-
ingarverðlaun DV fyrir hljóðskúlp-
túra sína. Finnbogi nam fyrst í
Myndlista- og handíðaskóla íslands
en hélt síöan til Hollands í fram-
haldsnám í Jan van Eyck listahá-
skólanum. Því lauk hann 1985 og
kom þá aftur heim. Verk hans hafa
vakið mikla athygli og hann hefur
haldið fjölda einkasýninga og sam-
sýninga, bæði hér á landi og víðs
vegar um Evrópu.
Finnbogi kvaðst ekkert endilega
hta á sig sem skúlptúrista, þótt list
hans væri nefnd hljóðskúlptúrar.
„Þótt menn sjái þrívíð form sjá
þeir kann'ski líka flatar abstrakt
teikningar út úr hljóðinu. Sem dæmi
get ég nefnt að ég raða upp hátölur-
um í langa línu eða ferning sem í eru
12 stykki. Síðan smíða ég lítil tæki
sem taka hljóðið og færa það milli
hátalara þannig aö ég get stjórnað
hraðanum og eins því hvert hljóðið
fer. Þannig teikna ég í þetta rými sem
ég afmarka með hátölurunum.
Ef ég ætti aö greina verkin mín
væri sýningin mín nú aö Kjarvals-
stöðum sambland af skúlptúr og
teikningum sem myndast í hugan-
um. Það er mjög misjafnt hvernig
fólk bregst tilfmningalega við verk-
um mínum. Ég er mjög glaður ef fólk
kemur með upplifanir og myndir
Finnbogi Pétursson myndlistarmaður.
sem þaö sér fyrir sér. Flestir hafa
mikla þörf fyrir að tjá sig. Fallegustu
augnablikin eru þau þegar maður er
með hljóögerðan hlut sem er þess
eðhs að maður nær því að detta út
smástund meðan maður er að njóta
hans. Það er toppupplifun."
Fjórar stórar sýningar
Finnbogi starfar nú á Stöð 2 þar
sem hann vinnur á grafíska tölvu.
Hann sagði að miklir árekstrar hefðu
orðið á milli daglaunavinnunnar og
myndhstarinnar í gegnum árin en
þeir færu nú minnkandi.
DV-mynd BG
„Ég er í rauninni mjög ánægður
með aö hafa svona góða vinnu því
fyrir mig er nauðsynlegt aö hafa ein-
hveija „stimulation". Að vísu hefur
verið alveg bijálað að gera í sýninga-
haldi og öðru á síðasta ári en þá var
ég með fjórar stórar sýningar. Það
er mikið því ég geri ekki að meöal-
tali nema svona eitt til eitt og hálft
verk á ári. Mér finnst ég ekki hafa
fengiö alveg nógu mikinn tíma til aö
fínpússa alla hluti. Ég hefði viljað
melta sumt af þessu betur.
En fyrir mig er nauðsynlegt að
vinna aðra vinnu með myndlistinni
því mér finnst svo þægilegt að fá
speglun úr umhverfinu. Hér er mikið
af fagfólki í tæknigeiranum sem hef-
ur aðstoðað mig mikið við pælingar
á elektróník í kringum þetta sem ég
hef verið að gera. Síðan hefur aðstað-
an hér nýst mér mjög vel.“
Með vinnustofima
í höfðinu
Finnbogi nýtur svolítillar sérstöðu
því hann getur veriö án vinnustofu.
Að vísu hafði hann eina slíka sl. eitt
og hálft ár og þar hafði hann „prufu-
keyrt“ sýninguna sem síðan var sett
upp í Listasafninu.
„Yfirleitt er ég með þetta allt í höfð-
inu. Ég geri litlar prófanir því ég er
búinn að þrælsjá þetta út og veit að
það virkar. Ég fer ekki á vinnustofu-
una mína til að búa eitthvað til því
ég er alltaf að skapa. Ég er með
vinnustofuna í höfðinu."
Nú er Finnbogi að undirbúa þátt-
töku í samsýningu vegna Listahátíð-
ar. Þá er í deiglunni sýning erlendis
en ekki hefur verið gengið endanlega
frá því máli.
„Það er því nóg að gera á öllum
vígstöðvum. Fjölskyldan er að
stækka, íbúðin að verða of lítil, þann-
ig að það er í mörg horn að líta.
Það gleður mig aö hafa fengið
menningarverðlaunin því þetta er
raunverulega eina viðurkenningin
vegna myndlistar sem ekki flokkast
undir einhvers konar styrki.‘
-JSS
Vildi fá meira í hendumar
Menningarverðlaunahafi DV í kvikmyndun:
Framandi og spennandi staður
- segir Þorfinnur Guðnason kvikmyndagerðarmaður um Húsey
Þorfinnur Guðnason kvikmyndagerðarmaður situr þessa dagana og skrifar
músasögu. DV-mynd Brynjar Gauti
„Það er frábært að fá þessi verð-
laun, ekki síst vegna þess að þetta
er mín fyrsta mynd. Þetta er mjög
hvetjandi og gefur manni sjálfstraust
og kjark til að halda áfram á sömu
braut. Þetta kom mér í raun og veru
mjög á óvart,“ segir Þorfinnur
Guðnason, menningarverðlaunahafi
DV í kvikmyndun. Þorfinnur fær
verðlaun sín fyrir kvikmyndina Hús-
ey sem vakti mikli hrifningu sjón-
varpsáhorfenda og þeirra sem sáu
hana í Regnboganum í desember.
„Þessi mynd var í vinnslu í tæp
þijú ár. Ég var í sveit í Húsey tóif
ára gamall og það má segja að staður-
inn hafi virkað bæði framandi og
spennandi á mig. Lífshættimir voru
allt öðruvisi en maður átti að venjart
en ég hafði verið í sveit annars stað-
ar líka,“ segir Þorfinnur.
„Maður sneri sólarhringnum við
og stundaði veiðar á nóttunni. Þessi
lífsreynsla hefur því verið að geijast
í undirmeðvitundinni öll árin. Það
sem hvatti mig enn frekar er að sel-
veiðar eru að leggjast af og það var
að hrökkva eða stökkva," segir Þor-
finnur ennfremur. Hann segist hafa
byrjað á myndinni á öfugum enda,
það er að segja á tökunum. „Ég hafði
ákveðinn söguþráð en vildi að
myndavéhn segði söguna með því að
ferðast í gegnum árstíðarnar eins og
við reyndar gerðum. Ég khppti hana
síðan áður en ég bjó til handritið en
það er mjög óvenjulegt. Handritið
kom því ekki fyrr en á elleftu stundu.
Sennilega er það vegna þess hversu
mikih tæknimaður ég er í mér. Ég
starfaði m.a. sem klippari og kvik-
myndatökumaöur hjá Sjónvarpinu."
Áhuginn vaknaöi
í Regnboganum
Þorfinnur starfaði hjá Sjónvarpinu
um fimm ára skeið en hætti þar sl.
haust. Hann stundaði nám í kvik-
myndagerð í Kaliforniu þar á undan.
„Ahuginn á kvikmyndagerð vaknaði
fyrir nokkrum árum þegar ég horföi
á stuttmynd eftir David Lynch sem
hét Earserhead og var sýnd á kvik-
myndahátíð í Regnboganum árið
1977. Ég var þá í fjölbraut í Breið-
holti og myndin kveikti í mér. Hún
var mjög súrrealísk og einkennileg.
Formið á henni heihaði mig,“ segir
Þorfinnur.
Hann gerði nokkrar stuttmyndir
þegar hann var í námi. En meöan
hann var í heimsókn á íslandi yfir
sumartíma var öllum eigum hans
stolið úr geymsluhúsnæði, þar á
meðal kvikmyndum sem hann hafði
gert. Þeir hlutir hafa ekki fundist
aftur.
Þorfinnur er þrjátíu og fjögurra
ára. Hann er kvæntur og á sextán
ára dóttur. Þessa dagana er Þorfinn-
ur að undirbúa tökur á heimildar-
mynd um heimsins stærstu hagamús
sem hann segir að sé sú íslenska.
„Þetta er mynd um íslensku haga-
músina sem er einum þriðja stærri
en kynsystur hennar í öðrum lönd-
um og er um margt mjög merkileg.
Ef ég fæ tækifæri til að gera þessa
mynd verður hún tekin í Reynisfjalli
við Vík í Mýrdal þar sem fylgst verð-
ur með músafjölskyldu. Fylgst verð-
ur með lífsháttum hennar í gegnum
árstíðamar en þannig persónugemm
við músina."
Áhugi á náttúrunni
Þorfinnur segist stefna á að hefjast
handa við myndina í byrjun apríl og
ljúka tökum í nóvember. Hann segist
ætla að flytja til Víkur á meðan.
Handrit af myndinni er í burðarliðn-
um en Þorfinnur hefur fengið dýra-
fræðinga sér til hjálpar með það.“
- Höfðar það til þín að gera heimild-
armyndir?
„Já, ég hef mikinn áhuga á náttúr-
unni og held að um auðugan garð sé
að gresja hér þrátt fyrir fábrotið
spendýralíf. Einhverra hluta vegna
hafa Islendingar ekki haft áhuga á
að gera myndir-sem þessar."
- En hvernig ætlar þú að fjármagna
hana?
Það er ennþá óvist. Ég mun fjár-
magna hana að einhveiju leyti með eig-
in fé en vonast til að fá styrktaraðila."
Auk undirbúnings við músamynd-
ina er Þorfinnur aö leggja lokahönd
á Húseyjarmynd fyrir enskan mark-
að. Hann fékk styrk frá kvikmynda-
sjóði til þess. „Ég hef stytt myndina
niður í hálftíma og það eru aðrar
áherslur í henni. Hún hefst á vori í
stað vetrar. Maðurinn kemur heim
og nýtir náttúruna eins og hann hef-
ur gert í gegnum aldimar. Selurinn
kemur upp til aö kæpa og maðurinn
fer á veiðar. Síðan yfirgefur maður-
inn eyna um haustið en þá koma
dýrin inn á hýbýh mannsins. Með
því hefur þetta snúist við þannig að
í stað þess að maðurinn notfæri sér
dýrin fara dýrin að notfæra sér
manninn," útskýrir Þorfinnur. „Ég
býst því við að þessi mynd verði ekki
tilbúin fyrr en í apríl,“ segir Þorfinn-
ur Guðnason. -ELA