Dagblaðið Vísir - DV - 03.03.1994, Blaðsíða 4

4
FIMMTUDAGUR 3. MARS 1994
Hanstholm:
farnir að líta
„Komi fleiri íslendingar hingað
til Hanstholm þá lenda þ?ir i
vandræðum. Það er orðið erfið-
leikiun bundið að fa vinnu og
Danir eru famir að líta okkur
hornauga. Þeir spyröa okkur
saman við Færeyinga og flótta-
mennina frá Bosníu. Það kemur
svo sem ekki á óvart því sumir
íslendinganna hafa leitað á náðir
félagsmálayfirvaldasegir Garð-
ar Valberg sem um 5 ára skeið
hefur verið búsettur í bænum
Hanstholm á Jótlandi.
DV greindi nýverið firá því aö
fjöldi íslendinga hefði flutt til
Hanstholm á undanfomum vik-
um og mánuðum. Fólksfiutning-
arnir hafá vakið mikla athygli
ytra og frá þeim hefur verið
greint i dönskum fiölmiðlum.
Alls eru nú búsettir eitthvað á
fimmta tug íslendinga í bæjarfé-
laginu sem telur ríflega þijú þús-
und manns.
Hófst með smáauglýsingu
í DV
Að sögn Garðars hófust fólks-
flutningarnir í kjölfar þess að
hann auglýsti íbúð til sölu i DV
síðast liðið vor. í kjölfarið hefur
símhringingum ekki linnt frá
fólM sem hefur áhuga á aö flylj-
ast út Garðar segist vita til þess
að nokkrar fjölskyldur séu á leiö
út þrátt fyrir varnaðarorð um
versnandi viðmót Dana og slæm-
ar atvinnuhorfur. Hann býst við
að íslendingarnir í Hanstholm
verði orðnir um 70 með vorinu.
Bærinn Hanstholm er á norö-
vesturströnd Jótlands. Atvinnu-
lífiö byggist aðallega á fisk-
vinnslu og sjávarútvegi. Auk ís-
lendinga hefur fiöldi Færeyinga
flust þangað í atvinnuleit í bæn-
um eru einnig starfræktar flótta-
mannabúðir fyrir á annað hundr-
aðBosníumanna. -kaa
Fréttir
Kötturinn Keli hvarf á gamlársdag fyrir flórum árum:
Stökk í fangið á
mér og kúrði sig
- segir Berglind Sigurðardóttir sem hitti Kela á sunnudagskvöldgöngu
„Eg var í gönguferð með vinkonu
minni á sunnudagskvöld þegar ég
heyrði skyndilega ámátlegt mjálm
fyrir aftan mig. Ég leit við og sá þá
kött sem var búinn að vera að þvæl-
ast héma í þorpinu síðastliöinn mán-
uð og manninum mínum fannst
koma kunnuglega fyrir sjónir. Ég
svaraöi kettinum í sömu mynt,
mjálmaði og talaði í svipuðum tón,
og þá stökk hann í fangið á mér og
kúrði sig upp að mér. Þama var þá
kominn kötturinn Keli sem fór að
heiman fyrir fiórum árum og lét ekki
sjá sig efíir það,“ sagði Berglind Sig-
urðardóttir, bankastarfsmaður á
Eyrarbakka, þegar hún lýsti óvenju-
legri reynslu sinni í samtali við DV.
Kötturinn Keli var aðeins um 9
mánaða þegar hann fór út á gamlárs-
dag 1989 og lét síöan ekki sjá sig.
Berglind og fiölskylda bjuggu þá í
öðm húsi en nú á Eyrarbakka. Þar
sem ekkert bólaði á Kela taldi fiöl-
skyldan að hann væri týndur og
tröllum gefinn og um vorið var taliö
ólíklegt að hann hefði lifað veturinn
af. Berglind fékk sér nýjan kött og
flutti nokkm síðar í annað hús á
Eyrarbakka.
„Það var síðan fyrir mánuði að
maðurinn minn þóttist sjá kunnug-
legan kött á vappi í nágrenni gamla
hússins okkar. Hann þóttist viss um
að þar færi Keh. Ég var hikandi þar
sem hann virtist dekkri en sá Keli
sem ég man eftir. Við kölluðum á
köttinn og hann virtist ætla að koma
til okkar en flúði alltaf."
Það var síðan á sunnudagskvöld
að fundum Berglindar og Kela bar
saman með svo eftirminnilegum
hætti. Eftir að hafa kúrt um stund í
fangi Berglindar strauk liann sér upp
við fætur sonar hennar og elti þau
eins og hundur heim á leið. Þegar inn
var komið fór hann rakleitt inni í
Arnbjörg Jóhannsdóttir og Ævar Yngvi Jóhannsson með köttinn Kela sem hvarf á gamlárskvöld fyrir fjórum árum
en birtist á ný síðastliðinn sunnudag.
stofu og lagðist í einn stólinn. Þar
hefur hann legið mestallan tímann
síðan.
„Hann virðist vera mjög þreyttur
greyið enda var þetta líka langt gaml-
árskvöld þjá honum. í fyrstu var
honum mjög illa við að við legðum
aftur hurð en eftir að við sýndum
honum hvemig hann kæmist út og
inn hefur hann verið eins og heima
hjá sér. Reyndar verður hann svolít-
ið hvekktur þegar snögg hljóð heyr-
ast eða einhver ókunnugur kemur
inn,“ segir Berglind.
Hún hefur ekki hugmynd um hvar
kötturinn hefur haldið sig allan
þennan tíma. „Hann hefur örugglega
ekki verið hér á Eyrarbakka," segir
Berglind og bætir við að helst hallist
fiölskyldan að því að hann hafi
þvælst upp í bíl og lent á ókunnum
stað langt í burt. Þykir því ekki ólik-
legt að einhver kannist við köttinn
Kela á myndunum hér á síðunni.
-hlh
I dag mælir Dagfari__________________
Markús skorar mörkin
Markús Öm borgarstjóri er
skyndilega gripinn einhverjum fít-
onskrafti. Rauk til og bauð strætó-
stjóra velkomna í faðm borgarinn-
ar á nýjan leik. Þeir fengu þetta
meira að segja skriflegt frá Mark-
úsi enda neituðu þeir víst aö taka
mark á Markúsi nema skriflega.
Ekki var borgarstjóri fyrr búinn
að knúsa vagnsfiórana en hann gaf
út yfirlýsingu um að hann hefði
ákveðiö að eyða atvinnuleysi í
Reykjavík. Það myndi hann gera
með þeim hætti að hann tæki lán
upp á einar 400 milljónir til að
skapa vinnu. Svo ætlaði hann að
láta ríkið leggja fram sömu upphæð
og þá væri hægt að fara að ráða
fólk til starfa. Borgarfulltrúum brá
nfiög í brún þegar Markús Öm birt-
ist á skyrtunni með uppbrettar
ermar og lagði fram áætiun um
leiftursókn. Það er nefnilega búið
að vera hálfgert hallærisástand í
borgarsfióm. Hver skoðanakönn-
unin á fæhu- annarri boðar að
Sjálfstæðisflokkurinn missi meiri-
hlutann í kosningunum í vor. Full-
trúar flokksins em því ráðvilltir
og undirleitir og segjast ekki vita
hvaö þeir hafl gert kjósendum.
Minnihlutinn er líka ósköp vand-
ræðalegur. Rugllistanum er spáð
svo miklu fylgi aö minnihlutanum
flnnst það nánast grunsamlegt.
Mikið hefur verið látið með Ingi-
björgu Sólrúnu sem næsta borgar-
sfióra og Markús þótt heldur
bragðdaufur við hliðina á henni.
Markús lætur ekki fara mikið fyrir
sér, segja menn og vilja gustmeiri
persónu. Hins vegar hefur Ingi-
björg Sólrún ekki enn gefið neitt
út um að hún fari í framboð. Þessi
óvæntu hamskipti Markúsar Am-
ar komu minnihlutanum gjörsam-
lega í opna skjöldu ekki síður en
flokksbræðrum borgarsfióra. Eng-
inn átti von á svona sólóspili úr
þessari átt. En Markús sýnir að
honum er ekki fisjað saman þegar
hann vill það viðhafa. Þama tók
hann strætóstjórana, Sjöfn í Starfs-
mannafélaginu og Ömma frænda í
BSRB bara inn á kontór til sín og
sagði si svona: Kæra bræður og
systur. Mér urðu á mistök. Ég hélt
þaö væri eitthváð að marka Svein
Andra og þetta fijálshyggjulið í
flokknum þegar við gerðum strætó
að hlutafélagi sem enginn á hlut í
nema borgin, Nú sé ég að þetta var
bara gert starfsfólkinu til bölvun-
ar. Ég er maöur fólksins. Komið
aftur til borgarinnar og þið fáið
sama háa kaupið og fyrir daga bylt-
ingarinnar og öll réttindi. Skrifið
undir héma. Og allir skrifuðu und-
ir og vora glaöir. Næst stekkur
Markús Öm á fund borgarráðs þar
sem menn áttu sér einskis ills von
og ætluðu aðallega að ræða um
daginn og veginn. Nema hvað
Markús rífur plagg upp úr tösku
sinni, ber í borðið og byijar lestur-
inn. Þama var á ferðinni pottþétt
plan um að rífa upp atvinnu í borg-
inni. Ráða í hvelli hundrað eða
þúsundir manna til starfa. Auðvit-
að kostaði þetta stórfé en borgar-
sfióri var búinn að sjá leið til að
redda peningum. Slá lán upp á ein-
ar 400 milljónir og sækja annað
eins í Atvinnuleysistryggingasjóð.
Borgarfulltrúar sátu sem lamaðir
undir lestri borgarstjóra því menn
vissu ekki betur en atvinnuleysið
yrði að hafa sinn gang. Eftir fund-
inn fóra fréttamenn að spyija
Markús hvað þessir atvinnuleys-
ingjar ailir ættu að fara að gera.
Hann sagði að þeir ættu til dæmis
að mála opinberar byggingar.
Formaður málarafélagsins froðu-
felldi þegar hann heyrði þetta.
Markús sagði líka að menn fengju
vinnu við ýmiss konar viðhald. Sig-
uijón trésmiður þrútnaði af bræði.
Markús sagði að margir ættu líka
að fara í það að laga gangstéttir í
borginni og Jakinn fékk sér í báðar
nasimar. Enn era tillögur Markús-
ar ekki orðnar að veruleika og það
hefur komið í ljós að ekki era allir
jafn hrifnir. Alla vega segir Pétur
Sigurðsson, formaður Atvinnu-
leysistryggingasjóðs, að það sé ekki
verkahring Reykjavikurborgar aö
samþykkja að borgin fái 400 millj-
ónir króna úr sjóðnum. Þeir era
náttúrlega aUtaf eins þessir kratar.
Vilja gína yfir öllum sjóðum og
úthluta bara til sinna manna. En
það á nú eftir að tala við þennan
Pétur og auk þess er Markús ekki
hættur. Hann er rétt að byrja að
sýna hver það er sem ræður hér í
borginni.
Dagfari