Dagur - 12.02.1943, Síða 17

FEGINSLÚÐRAR OG SNÚÐGASTEINAR
vinnu ýmis konar, og auk þess sendi-
sveinn, ræstingakona, bókbindarar o.
s. frv. Er það því allfjölmennt starfslið,
sem Sigurður hefir á að skipa, og að
mínum dómi hið prýðilegasta fólk, svo
að segja má, að valinn maður sé þar í
hverju rúmi. Viðskiptin fara líka stöðugt
vaxandi, og annast prentsmiðjan nú orð-
ið alls konar prentverk fyrir menn víðs-
vegar að af landinu. Er nú altítt, að þar
séu prentaðar bækur fyrir forleggjara í
Reykjavík, auk flestra blaða, ritlinga og
bóka, sem gefnar eru út hér á Akureyri,
en útgáfustarfsemi er hér nú allmikil,
enda starfa hér eins og sakir standa ekki
færri en 4—5 útgáfufyrirtæki, og sum
allmikilvirk, auk einstakra manna, sem
gefa út bækur endrum og eins. Tvö af
fjórum vikublöðum bæjarins eru og
prentuð í Prentverki Odds Björnssonar,
auk „hálfrefa“, sem skríða úr hýðinu,
þegar mikils þykir við þurfa. Má af
þessu sjá, að allumfangsmikill og fjöl-
þættur iðnrekstur er stundaður þarna,
enda hefir prentsmiðjan löngum miklu
meira en svo að starfa, að hún geti sinnt
öllum þeim verkum, sem henni bjóðast.
Þótt húsakynnin séu allmikil eru þau
þó stórum minni og óhentugri en þörf
stendur til, og er það helzt til bjargar í
því efni, að allt er þarna í góðri röð og
reglu. Mun það ekki hvað sízt ágætri
verkstjórn og yfirsýn Sigurðar 0.
Björnssonar að þakka. En prentsmiðju-
stjórinn er einn í hópi þeirra manna,
sem kunna að stjórna, án þess að nota
háværar fyrirskipanir eða eftirgangs-
muni. Minnist eg þess aldrei að hafa
Snorri
Áskelsson,
einn úr hópi dug-
leéustu og öruéé-
ustu vélsetjara
landsins, við stór-
letursvélina nýju,
er steypir alls kon-
ar letur, allt frá
smáletri upp í stórt
fyrirsaénarletur.
„handtaka" svo lagvirkrar og röskrar
griðkonu. En þó að svo sé, leikur það
ekki á tveim tungum, að þessi höfuð-
prentsmiðja okkar Norðlendinga er með
tilkomu hinna nýju véla, — til viðbótar
þeim, sem fyrir voru, — enn á ný orðin
ein fullkomnasta prentsmiðja á Islandi.
Þó mun Sigurður prentsmiðjustjóri hafa
fullan hug á því að færa enn út kvíarnar
að ýmsu leyti og bæta nýjum þáttum
við starfsemi sína. Til dæmis voru á síð-
astliðnu ári keyptar í Ameríku full-
komnar vélar til vélbókbands, og mun
ekki líða á löngu, ef að líkum lætur, unz
meiri háttar bókbandsstofa tekur til
starfa í sambandi við Prentverk Odds
Björnssonar á Akureyri.
IV.
jQ^LLMARGIR prentarar hafa numið
iðn sína af Oddi Björnssyni og Sig-
urði syni hans. Eru þeir nú dreifðir víðs
vegar um landið, og munu allflestir
hvarvetna taldir í hópi hinna færustu
iðnaðarmanna í sinni grein. I prent-
smiðjunni vinnur nú þetta starfsfólk að
staðaldri, auk prentsmiðjustjórans: —
Tveir vélsetjarar, einn prentari við „um-
brot“ og handsetningu, og aðrir þrír við
hraðpressurnar og önnur slík störf, tveir
prentnemar, fjórar stúlkur við pappírs-
Baksvipur setjara-
vélanna nýju. Stór-
letursvélin („Lino-
type Model 14“)
er fjær, en stall-
systir hennar, er
steypir almennt
blaða- og bókalet-
ur, („Linotype
Model 8“) nær á
myndinni. —Blýið,
sem letrið er
steypt úr, er brætt
í vélinni og notað
á ný, jafnóðum og
prentað hefir ver-
ið með hverri let-
ursíðu í hraðpress-
unni.