Dagur - 24.12.1946, Síða 30

111111111
Pappírsvörur
Utvegum með stuttum
fyrirvara: Allar tegundir af
SKRIFPAPPÍR, PRENTPAPPlR
og KÁPUPAPPÍR
Sendið okkur sýnishorn af
þeim pappírstegundum sem
þér þurfið á að halda og
vér sendum yður tilboð um
hæl.
Eggert Kristjánsson & Co. h.f.
REYKI AVÍK
Bif reiða-
eigendur!
GúmmíviðgerSin vill vekja athygli
yðar á því, að nauðsynlegt er að
hafa gott eftirlit með hjólbörðum
yðar. Ef þér látið sérfræðinga okk-
ar annast það, er því bezt borgið.
EUMMIVIHERDIH
\ Akurctjri
miiin iii n n iii 1111111111111111111 iii ii ii ... • i • i ■ i ■ 11 • 1111111 • 1111 • • 111 • 111 • .......................
28
„Nú hátta eg,“ sagði hún. „Eg held þetta
ekki út lengur.“
, Já, gerið þér það.“
Hún fékk vörðunum tvö vattteppi og fór
síðan inn í svefnherbergið lil barnanna og
lagðist fyrir í fötunum.
— Það hafi nú spurzt, að liún væri í „her-
kví“ á sínu eigin heimili, og það hafði fylgt
með, hverjir gættu hennar. Einn af vinum
þeii'ra hjóna fann upp á dálitlu bragði, — ‘
en að Jrað var hann vissu Jnu ekki fyrr en
tveimur árum síðar, eða eftir að friður var
kominn á. <
— Frú Myklebust gat ekki sofnað. Hún
vakti, hafði hurðina í hálfa gátt og hlustaði.
Þegar leið á kvöldið heyrði hún að ein-
hver kom og bað Henriksen fara í síma í
næsta húsi, ríkislögreglan óskaði eftir sanr-
tali við hann.
Henriksen kom aftur, eftir fáeinar mín-
útur, náfölur, með skammbyssuna í skjálf-
andi hendi.
„Það eru laglegir vinir, sem þér eigið, frú.
Það var einhver í símanum, segði að eg
stefndi beint í voðann, eg yrði skotinn."
Frú Myklebust stóð í svefnherbergisdyr-
unum og liorfði á hann.
„Má eg ekki kveikja fleiri ljós. Það er svo
gaman að sjá hvernig nrenn geta breytzt
skyndilega. Þér hafið komið illmannlega
frarn við mig í dag. Nú eruð þér breyttur.
Er það enn meining yðar, að eg eigi að fara
til Grini en börnin á barnaheimili?"
,,Eg varð að reyna að hræða yður. Þér
skuluð sofa alveg róleg, yður verður ekkert
gert. Eg ábyrgist það.“
— Það leið að þeirn tíma, að vænta mátti
lektorsins heim, hefði hann engin boð feng-
ið. Og það óttaðist hún mest, — en sem bet-
ur fór að ástæðulausu. Einnig va r hún
Iirædd um að flóttamenn, eða aðrir vinir,
kæmu um nóttina, beint í greipar varð-
anna.
Hún vakti alla nóttina.
Um kvöldið nokkru áður en hann fór á
samkomuna, fékk Myklebust símskeyti frá
ónafngreindum manni í Ósló, svohljóðandi:
„Jóh. 21, 18.“
Annað stóð ekki í skeytinu. Hann fletti
upp 21. kapítula Jóhannesguðspjalls og las
18. versið:
„Sannlega, sannlega segi eg þér: Þegar þú
varst ungur, gyrtir þú þig og gekkst hvert
sem þú vildir, en er þú eldist, munt Jrú út-
breiða hendur Jrínar og armar munu gyrða
])ig og fara með þig þangað sem þú vilt
ekki.“
Þetta varð ekki misskilið.
Meðan á samkomunni stóð, fékk hann
annað símskeyti, mjög svipað. í því stóð að-
eins:
„Matt. 24, 15-18.“
Og hann las: „Þegar þér sjáið viðurstyggð
eyðileggingarinnar. . . . standandi á helg-
um stað. . . . þá flýji Joeir sem eru í Júdeu
til fjallanna. Sá, sem er uppi á þakinu, fari
ekki ofan til að sækja Jjað, sem er í húsi
hans, og sá, sem er á akrinum, snúi eigi aft-
ur til að taka yfirhöfn sína.“
JÓLABLAÐ DAGS