Dagur - 20.12.1952, Blaðsíða 28

28
JÓLABLAÐDAGS
, 1 . • ; !.]
Þættir úr sögu Kvennaskólans á Laugalandi frá 1877-96
(Framhald af bls. 4).
landsjóði og jafnaðarsjóði Norður-
amtsins til þess að kenna húsfreyjum
neðferð mjólkur og einkum smjörgerð
og ostagerð. Eigi naut hennar þó lengi
við skólann.
Það var almennt viðurkennt, að vel
væri séð fyrir kennslukröftum við
Laugalandsskólann, en húsakosturinn
var af skornum skammti tvö fyrstu ár-
in. Ekki var hægt að taka nema 12
námsmeyjar fyrsta veturinn en 14
þann næsta, vegna þrengsla.
Námsmeyjarnar fyrsta veturinn voru
þessar:
1. Ásrún Jónsdóttir, Hripkelsstöðum,
Eyf.
2. Dómhildur Sigurðardóttir, Reist-
ará, Eyf.
3. Dýrleif Sveinsdóttir, Hóli; Höfða-
hverfi, S.-Þing.
4. Elísabet Gunnlaugsdóttir, Stóru-
borg, Hvs.
5. Guðríður Brynjólfsdóttir, Hrísum,
Eyf.
hann sá fólkið gera. En hamingjan
góða! Hvað haldið þið að hafi orð-
ið um veslings borgarstjórann, þeg-
ar Pabló settist? Hann hafði næst-
um því runnið aftur af asnanum,
þegar Pabló áttaði sig, og til þess að
gera nú gott úr þessu, stóð Pabló
upp aftur í skyndi, en þá hentist
borgarstjórinn fram af honum!
Fólkinu fannst heldur en ekki
hlægilegt að sjá Jrctta og fór að
skellihlæja að borgarstjóranum og
asnanum. Borgarstjórinn varð fok-
vondur. „Farðu mcð þessa heimsku
skepnu í burtu,“ hrópaði hann. Og
veslings Jrjónninn kom hlaupandi
og tók asnann og fór með hann á
burt.
„Ó, hvað mig langar til að verða
aftur að skósmið,“ snökti Pabló.,,
6. Guðrún Guðmundsdóttir, Stærra-
Árskógi, Eyf.
7. Guðrún Jakobsdóttir, Grímsstöð-
um, Mýv., S.-Þing.
8. Guðrún Jónsdóttir, Bjarnarstöðum,
S.-Þing.
9. Guðrún Oddsdóttir, Dagverðar-
eyri, Eyf.
10. Hómfríður Jónsdóttir, Hofsstöðum,
S.-Þing.
11. Ingibjörg Jónsdóttir, Hvammi,
Höfðahverfi, S.-Þing.
12. Jóninna Jónsdóttir, Espihóli, Eyf.
Svo er að sjá, sem þessar ungu meyj-
ar hafi verið ánægðar yfir skólavistinni
þennan fyrsta vetur á Laugalandi, þó
að þröngt væri í húsinu. I Norðlingi
birtist vorið 1878 þakkarávarp frá þeim,
þar sem þær votta í fyrsta lagi for-
stöðukonunni og kennslukonunni
þakkir sínar fyrir alúð þeirra og
ástundun við kennsluna, auk þess sem
þær bera fram heillaóskir skólanum til
handa. Ennfremur segja þær:
Það er okkur kær skylda, að votta
Eg skyldi gefa allt, sem eg á, til þess,
að það gæti orðið.“ Og tárin runnu
niður kinnar hans.
„Ertu nú hryggur yfir Jrví, hvern-
ig komið er fyrir þéi ?“ heyrðist hon-
um sagt rétt hjá sér.
„Æ, leyfðu mér að verða aftur að
skósmíð,“ grátbað veslings asninn,
hann Pabló. „Eg skal aldrei öfunda
neiiln framar."
„Eg skal gera }jað,“ sagði röddin.
„En mundu Jjá, að alls staðar er
eitthvað að, og að liver héfur sitt að
kæra, hvort sem þeir eru menn eða
dýr.“
Síðan breyttist asninn aftur í
Pabló skósmið, sem lifði lengi og
vel og öfundaði aldrei neinn
framar.
ekkjufrú Kristjönu Havstein vort inni-
legt þakklæti fyrir þá miklu elskusemi,
sem við höfum notið hjá henni og móð-
ur hennar elskulegu í svo ríkum mæli
á umliðnum vetri.... Við getum held-
ur ekki undanfellt innilegt þakklæti
okkar til alþingism. Eggerts Gunnars-
sonar, því að þess ber að minnast að
hann hefur reynzt stoð og stytta hins
norðlenzka kvennaskóla. Umhyggju
hans og .óþreytandi áhuga er það að
þakka, að þetta lofsverða fyrirtæki er
komið á fót og hefur náð þeim vexti og
viðgangi, að framtíð skólans má nú
heita trygg, ef við stúlkurnar bregð-
umst eigi þessari okkar eigin stofnun,
sem við vonum og biðjum af hjarta, að
aldrei megi ásannast. Við getum heldur
eigi undanfellt að þakka hr. Eggert
Gunnarssyni fyrir það, hvað hann hefur
stórum ívilnað okkur í öllum tilkostn-
aði.“
Með þessu síðasta er átt við það með-
al annars, að kennsla og húsnæði var
ókeypis í té látið, en námsmeyjarnar
þurftu aðeins að greiða fæðiskostnað,
sem þennan fyrsta vetur var kr. 0.60 á
dag. Ennfremur lagði skólinn til rúm
og rúmfatnað, húsbúnað og öll áhöld.
Fyrsta reglugcrðin.
Að öðru leyti lýsir fyrsta reglugerð
Laugalandskóla betur en nokkuð annað
starfsháttum skólans fyrstu árin og
hugsjónum þeim, er vöktu fyrir stofn-
endum hans. Hún er undirrituð á
Laugalandi 1. okt. 1877 af þeim Eggert
Gunnarsyni og Einari Ásmundssyni í
Nesi, en þeir munuHhafa samið hana
eftir tillögum frú Kristjönu Gunnars-
dóttur. Var reglugerðin staðfest af
stiftsyfirvöldunum yfir íslandi 7. ág.
1879. Hún er svohljóðandi:
1. grein. Stundatal.
„Skólinn stendur hvern virkan dag á
tímabilinu frá 1. okt. til 14. maí ár hvei't.
I