Dagur - 18.12.1954, Qupperneq 29

29
Einn meiriháítar og hættulegur nýjársfagnaður
Smásaga eftir DAMON RUNYON
NÝJÁRSDAGUR er ævinlega
stór dagur heima í gamia heima-
b.enum mínum úti á sléttunni.
A þeim degi sverja menn þess
dýran eið að bæta ráð sitt í ein-
hverri mynd. Oftast er lieitstreng-
ingin að ganga í lífstíðarbindindi,
enda er það löðurmannlegt verk þá
stundina, því að heilsan er oftast
þágborin heldur í meira lagi og eft-
ir sig el'tir nýjársfagnaðinn kviildið
áður. Nei, þá langar engan til þess
að sjá flösku, ekki svo lengi sem
hann lifir, eða að minnsta kosti
ekki fyrr en heilsufarið hefur tekið
e inihverj u m breytingum.
Nú get eg sagt það með sanni, að
enginn bær í gjörvöllu landinu er
í rauninni ánægðari að sjá nýja árið
ríða í garð en gamli heimabærinn
minn vestur á sléttunni, enda vaka
allir á gamlárskvöld og taka ;i móti
því. Og þegar klukkan slær tólf
'högg, ganga menn um bæinn og
taka í hendina á náunganum og
bjóðá honum gleðilegt nýjár, hvort
sem þeir meina nú nokkuð með javí
eða ekki.
En ef það ber við, að ókunnugur
maður gistir gantla bæinnágamlárs-