Dagblaðið Vísir - DV - 15.11.1994, Blaðsíða 14

14
ÞRIÐJUDAGUR 15. NÓVEMBER 1994
Útgáfufélag: FRJÁLS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÖNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjóri: ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjórar: JÓNAS HARALDSSON og GUÐMUNDUR MAGNÚSSON
Auglýsingastjórar: PALL STEFANSSON og INGÖLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLTI 11,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVlK. SlMI (91)63 27 00
FAX: Auglýsingar: (91 )63 27 27 - aðrar deildir: (91 )63 29 99
GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Askrift: 99-6270
AKUREYRI: STRANDG. 25. SlMI: (96)25013. BLAÐAM.: (96)26613.
FAX: (96)11605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
ISAFOLDARPRENTSMIÐJA HF.
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1550 kr. m/vsk.
Verð i lausasölu virka daga 150 kr. m/vsk. - Helgarblað 200 kr. m/vsk.
Flokkur gerist boltalið
Fráfarandi félagsráöherra hefur upplýst, aö hann hafi
ekki fengið rauða spjaldið, heldur gula spjaldið. Hann
muni koma aftur í seinni hálfleik til að skora mörg mörk,
eins og hann hafi gert í Firðinum í gamla daga. Auk
þess hafi gula spjaldið í rauninni verið ranglátt.
Ef aimennt verður farið að líkja stjórnmálum við bolta-
leik, er hætta á ferðum. í boltanum er ekki spurt um
hugmyndafræði eða þjóðarheill, heldur okkar hð og hitt
hðið. Spurningin er um okkur eða hina. Gul og rauð
spjöld eru bara óþægindi án nokkurs innra siðagiidis.
Fráfarandi félagsráðherra hefur ahs engrar afsökunar
beðizt á póhtískum ferh sínum. Hann segist hafa verið
ofsóttur af óvinum utan og innan flokks. Hann hafi vikið
úr starfi aðeins til að létta lífið öðrum aðilum, sem ekki
töldu sig geta staðið í að verja hann gegn ofsóknunum.
Upp á þessi undarlegu býti hefur forusta Alþýðuflokks-
ins boðið hann velkominn á nýjan leik. Umhverfisráð-
herra segir hann hafa sýnt mikinn hetjuskap. Flest bend-
ir til, að hinn fráfarandi ráðherra verði eitt helzta tromp
Alþýðuflokksins í alþingiskosningunum í vetur.
Brottfór ráðherrans úr ríkisstjóm hefur leyst vanda-
málin, sem hann haíði skapað ríkisstjóminni. En þau
leysa ekki vandamálin, sem hann hafði skapað Alþýðu-
flokknum. Hann heldur áfram að vera varaformaður
flokksins og einn helzti frambjóðandi hans í póhtík.
Vandamál ráðherrans fyrrverandi límast þannig við
Alþýðuflokkinn, sem verður að heyja kosningabaráttu
sína undir þeim merkjum, að varaformaðiir flokksins
hafi ekkert gert umtalsvert af sér. Flokkurinn mun stað-
festa stöðu sína sem spilhngarílokkur þjóðarinnar.
Vafalaust munu margir halda áfram að kjósa Alþýðu-
flokkinn. Sumir hafa ekki enn fengið embætti og em að
bíða eftir því. Aðrir hta á flokkinn sinn eins og bolta-
áhugamenn líta á liðið sitt. Þeir horfa ekki á gulu og
rauðu spjöldin, heldur spyrja, hvort skomð verði mörk.
Svo áfram sé notað hkingamálið úr Firðinum, þá mun
flokkurinn ekki skora mikið í næstu kosningum. Hann
mun koma formanni og varaformanni á þing, en aðrir
þingmenn verða fáir. Mikih íjöldi krata mun nefnilega
neita að kjósa flokkinn eins og hvert annað boltahð.
Eftir situr stjórnmálaflokkur, sem orðinn er að eins
konar boltahði úr Firðinum. Hann verður minni en
nokkra sinni fyrr og spilltari en nokkra sinni fyrr. Þeir
kratar, sem neita að líta á mál ráðherrans fyrrverandi
sem eins konar boltamál, fara annað með atkvæði sitt.
Úr því að ráðherranum fyrrverandi er tekið fagnandi
af forastu flokksins og boltasinnum Alþýðuflokksins í
Hafnarfirði, án þess að hann hafi beðizt afsökunar á ráð-
herraferh sínum, taka þessir aðilar fuha ábyrgð á vinnu-
brögðum hans og gera þau raunar að Alþýðuflokksmáh.
Það verður mál Alþýðuflokksins, að ráðherrar flokks-
ins megi hlúa að vinum og ættingjum á kostnað almenn-
ings, án þess að almenningur fái sömu þjónustu. Þetta
er bara hluti velferðarkerfisins að mati ráðherrans frá-
farandi og merki um stuðning hans við htilmagnann.
Það verður vandamál Alþýðuflokksins að innan hans
séu aðhar, sem hafi tekið þátt í að ofsækja einn helzta
markaskorara flokksins og hrekja úr ráðherraembætti.
Það verður vandamál Alþýðuflokksins, að hann neyðist
th að gera ráðherrann fyrrverandi að píslarvotti.
Þetta skiptir htlu í þjóðmálunum, af því að nægt er
framboð af krataflokkum. En það skiptir öhu fyrir Al-
þýðuflokkinn að hafa loksins fundið sig. Sem boltahð.
Jónas Kristjánsson
Sjúkraliðar funda. „Nú verður það ríkisstjórnarinnar að sýna í verki vilja sinn í þessum efnum
Auglýsir þú enn eftlr
sanngimi, Sighvatur?
Skömmu eftir síðustu áramót,
þegar allflest félögin innan stóru
bandalaganna, ASÍ og BSRB, að
undanskildum heilbrigðisstéttun-
um í BSRB og BHMR, höfðu gengið
frá kjarasamningum, tjáðu ýmsir
ráðamenn sig um kjaramál og
nauðsyn þess að bæta kjörin. Þetta
gera stjórnmálamenn reyndar oft -
og á það einnig við um marga
verkalýðsforingja - þegar langt er
til kjarasamninga og óhætt þykir
aö taka svolítið stórt upp í sig. Órð-
unum fylgir þá lítil ábyrgð.
Launamisrétti fordæmt
Ef til vill er ósanngjarnt að setja
þetta svona fram. Og ef til vill átti
aö taka Sighvat Björgvinsson heil-
brigðisráðherra trúanlegan þegar
hann lýsti áhyggjum yfir launamis-
rétti og bágbornum kjörum lág-
launafólks á íslandi í útvarpsvið-
tali hinn 14. janúar síðastliðinn.
Sighvatur lagði út af bankastjóra-
laununum og sagði aö við byggjum
við tvöfalt siðgæði. Iðulega væru
Jaunin ekki nema að hluta til sýni-
leg og þetta torveldaði kjarabaráttu
láglaunafólksins. Svo var að skilja
• að ráðherrann væri hlynntur
þeirri baráttu.
Orðrétt sagði Sighvatur Björg-
vinsson heilbrigöisráðherra: „Þeir
sem gjalda fyrir svona launakerfi,
það bitnar fyrst og fremst á lægst
launaða fólkinu því þaö fær aldrei
sanngjarnan samanburð á sínum
kjörum og þeirra sem aö betur geta
og það verður til þess að það nær
ekki sínum kjörum upp eins og
nauðsynlegt er orðið.“
Kjallaiinn
Gunnar Gunnarsson
starfsmaður SLFÍ
Séra Jón hefur þegar
fengið sitt
Þetta kann allt að vera satt og
rétt. En það er líka satt og rétt að
sjúkraliðar, sem nú standa í verk-
fallsbaráttu, hafa á borðinu saman-
burð á kjörum sínum og annarra
stétta innan heilbrigðiskerfisins.
Og það sem meira er: Varla er þorn-
að blekið á samningum við aðrar
heilbrigðisstéttir þar sem ríki og
borg sömdu um miklar kjarabætur
þeim til handa að ekki sé minnst á
kjarabæturnar sem prestar, dóm-
arar og fleiri fengu afhentar viö
mikil fagnaðarlæti. ríkisstjórnar-
innar. Sumt af þessu er gott og
blessað.
Á að skilja láglauna-
fólkið eftir?
En það er ekki gott og blessað að
semja um hækkanir til betur
stæðra hópa en skella síðan aftur
dyrum beint í andlitið á sjúkralið-
um sem eru óneitanlega láglauna-
stétt. En þar sem ég tek þig alvar-
legar, Sighvatur Björgvinsson, þá
segi ég við þig núna: Sú ríkisstjórn
sem þú situr í hefur þegar gert
kjarasaminga við ýmsar stéttir í
hærri kanti launakerfisins. Nú
reynir á hvort hún vill ná „kjörum
upp eins og nauðsynlegt er orðið.“
Þannig oröaðir þú það í janúar.
Varla voru þetta bara orðin tóm,
ráðherra? Nú verður það ríkis-
stjórnarinnar að sýna í verki vilja
sinn í þessum efnum. Með því verö-
ur fylgst og hún dæmd af verkum
sínum.
Gunnar Gunnarsson
„En það er ekki gott og blessað að semja
um hækkanir til betur stæðra hópa en
skella síðan aftur dyrum beint í andlit-
ið á sjúkraliðum sem eru óneitanlega
láglaunastétt.“
Skoðanir aimarra
Framferði verkalýðsfélaganna
„Það er einfaldlega ekkert því til fyrirstöðu, að ís-
lendingur, sem rekur starfsemi á borð við þá, sem
Arngrímur Jóhannsson hefur byggt upp af miklum
dugnaði og veitt fjölda manns vinnu, reki fyrirtæki
sitt í öðru landi... Allt framferði verkalýðshreyfing-
arinnar í þessu máli er fyrir neðan allar hellur og
sýnir að þessi almannahreyfing á í verulegum erfið-
leikum með að laga sig að breyttum tímum og nýjum
aðstæðum." Úr forystugrein Mbl. 13. nóv.
Endataflið er eftir
„Ríkisendurskoðun, hversu góöar sem hennar
álitsgerðir kunna að vera, getur aldrei orðið neinn
Stóridómur um siðferði í stjórnmálum. Það er lýræð-
isleg skylda kjósenda að dæma um þau efni.... Brott-
fór Guðmundar Árna er hugsuð til þess að þeir sem
eftir erugeti barið sér á bijóst ogjtalið siðfer^ið yera
í lagi hjá þeim sem eftir eru. Þaö er víðs fjarri að
svo sé, því hann var alls ekki einn um vafasamar
embættaveitingar og embættisfærslur eins og áður
hefur komið fram. Þrátt fyrir mannfórnina er enda-
taflið eftir og það á eftir að reynast ríkisstjórninni
erfitt.“ Úr forystugrein Tímans 12. nóv.
Minnkandi kröfur Kvennalistans
„Það eru ekki við sem höfum hafnaö því aö fara í
ríkisstjóm, heldur hafa hinir ekki viljaö hafa okkur
með. Það er því miður þannig, en leikurinn er auðvit-
að alltaf sá í pólitík, að snúa öllum ávirðingum upp
á andstæðinginn. Við gerum okkur auðvitað fulla
grein fyrir því að við getum aldrei komist inn í ríkis-
stjórn án þess að láta af einhverjum af okkar kröf-
Guðrún Halldórsdóttir, þingkona Kvennalistans,
í Morgunpóstinum 14. nóv.