Dagblaðið Vísir - DV - 05.05.1995, Blaðsíða 4

4
FÖSTUDAGUR 5. MAÍ 1995
Fréttir
Héraðsdómur dæmir í máli þriggja ungra ránsmanna:
18 og 19 ára piltar í fang-
elsi fyrir tvö vopnuð rán
Afgreiðslustúlkan, vinur hennar og lögreglumaöur í Effelturninum í Leiru-
bakka stuttu eftir að Örn Ulriksson og Hákon Rúnar höfðu komið hettuklædd-
ir og ógnað manninum með hnifi og skipað honum að afhenda peninga.
DV-mynd S
Hákon Rúnar Jónsson, 18 ára, hef-
ur verið dæmdur í 2ja ára fangelsi
fyrir tvö vopnuð rán í söluturnunum
Effelturninum í Leirubakka og Ás-
kjöri í Ásgarði 15. og 19. febrúar sl.
Örn Ulriksson, 19 ára, var dæmdur
í 15 mánaða fangelsi fyrir að hafa
framið ránið í Leirubakka í félagi við
Hákon Rúnar. Árni Snævarr Guð-
mundsson var dæmdur í 10 mánaða
fangelsi fyrir að hafa lánað Hákoni
Rúnari eldhúshníf til að nota í ráninu
í Áskjöri.
Kom af Vogi og fór beint í rán
Þann 15. febrúar var Örn að koma
úr meðferð á Vogi. Hann fór á veit-
ingahúsið Keisarann og var síðan
undir áhrifum fíkniefna er hann hitti
Hákon Rúnar sama dag á áningar-
stööinni við Hlemm. Piltarnir voru
báðir peningalausir og ákváðu að
ræna „feita sjoppu", m.a. tii að fjár-
magna fíkniefnakaup.
Piltarnir fóru heim tii Hákonar
Rúnars og gerðu göt á lambhúshettu
og kuldahúfu fyrir augun. Öm var
með vasahníf en Hákon haföi sorfmn
járnfleyg sem leit út eins og hnífur.
Þeir héldu síðan hettuklæddir að
Effelturninum í Leirubakka og réð-
ust til inngöngu þegar enginn var að
versla.
Örn hrópaði að þetta væri vopnaö
rán. Enginn var í afgreiðslunni. Inni
á lager var vinur afgreiðslustúlk-
unnar sem hafði lokað sig inni á bak
við. Örn otaði hnífnum að honum og
skipaði að opna peningakassa en
spennti þá svo upp sjálfur. Hákon
Rúnar sleit síöan síma úr sambandi
og henti í gólfið. Ræningjarnir hurfu
út með tæpar 45 þúsund krónur og
skiptu ránsfengnum í heimahúsi í
Nönnufelli.
Brosti til lágvaxna ræningjans
með hettuna
Fjórum dögum síðar hafði Hákon
Rúnar samband við Árna. Hann
sagðist ætla að fremja rán í Áskjöri
og spurði hvort hinn gæti lánað hon-
um hníf. Hákon Rúnar brenndi göt
fyrir augun á skíðahúfu með kveikj-
ara og tók fot með sér til skiptanna
til að klæðast eftir ránið.
Eftir að hafa fengið eldhúshníf hjá
Áma hélt hann að Áskjör og fylgdist
með mannaferðum þar frá húsi
skammt frá. Þar beið hann í rúma
klukkustund þegar áður en hann lét
til skarar skríða. Þegar þangað kom
voru þrír piltar að koma inn í versl-
unina en ræninginn ákvað að ryöjast
inn með hníf sinn á lofti með húfuna
um höfuöið. „Þetta er vopnaö rán,
láttu mig hafa peningana," sagði
Hákon Þór við afgreiðslustúlkuna.
Ræninginn er grannur og lágvax-
inn. Afgreiðslustúlkan, sem hélt á
peningum í höndunum, brosti og
taldi að um grín væri aö ræða og
hlýddi ekki. Hákon Rúnar tók þá í
stúlkuna og lagði hnífinn upp að
hálsi hennar. Hún rétti honum þá
peningana, 14 þúsund krónur og 5
þúsund króna tékka, og var síðan
skipað að opna peningakassann. Þeg-
ar hann reyndist tómur hljóp Hákon
Rúnar út og féll síðan kylhflatur í
jörðina skammt frá þegar hann
mætti stúlku. Hann henti hnífnum
frá sér og hljóp á burt.
Viðurkenndu greiðlega
Hákon Rúnar og Örn viðurkenndu
greiðlega það sem þeim var gefið að
sök í þessum ránsmálum. Þeir hafa
oft komið við sögu lögreglu áður og
hafa hlotið refsidóma.
í þessu máli var Hákon Rúnar
raunar einnig sakfelldur fyrir um-
fangsmikið tékkamisferli og var
dæmdur til að greiða tugum aðila
andvirði hundruða þúsunda króna í
skaðabætur. Með dóminum var Árni
jafnframt sakfelldur fyrir auðgunar-
brot. Hákon Rúnar var auk þess
dæmdur til að greiða verjanda sínum
200 þúsund í málsvarnarkostnað,
Örn sínum veijanda 75 þúsund en
Árni 40 þúsund. Þremenningarnir
eiga einnig að greiða 75 þúsund krón-
ur í saksóknaralaun.
-Ótt
Vernharður Guðnason:
Þetlaer
ofsalega
gaman
„Ég mundi segja að ég hefði allan
tímann verið rólegur þegar þetta var
að gerast. Auðvitað var adrenalín-
streymið á fullu en óvissan er stór
þáttur í þessu og það hvernig manni
gengur að losa sig úr þeim vandræö-
um sem geta skapast. Við festumst
þarna í holu og reyndum að koma
okkur upp úr henni með því að færa
yfir í hitt borðið en það gekk ekki
og báturinn valt. Mér tókst ekki að
halda mér í hann og straumurinn
hreif mig með sér. Eftir að hafa hrak-
ist niöur ána tókst mér aö stoppa.
Síðan var kastlínu, sem er að finna
í bátnum, kastað til mín og ég dreg-
inn að landi,“ segir Vernharður
Guðnason, einn þeirra sem féll úr
slöngubát sem reynt var aö sigla niö-
ur Elliðaámar á þriðjudag.
„Ástæðan fyrir því að ég fór út í
þetta sport er einfaldlega sú að þetta
er ofsalega gaman. Þarna er þörf á
að takast á við verkefni sem ekki er
hægt að vita hvemig þróast. Þetta
reynir mikiö á samvinnu þeirra sem
em í bátnum og gefur mikiö af sér.
Það hefur einhvem veginn loðað við
mig að fara ótroðnar slóðir þegar
velja á íþróttagreinar sem stunda á.
Ég er til dæmis nýbúinn að læra fall-
hlífarstökk, hef stundað sjóskíöi og
fleiri íþróttagreinar," segir Vern-
harður sem er slökkviliðsmaður.
-pp
Vernharður Guðnason hangir hér i kastlinunni ettir að hafa fallið úr gúmbátnum á Elliðaánum. Félagar hans draga hann að landi á bakinu eftir að hafa
kastaðtilhanslínu. _ DV-myndGVA
Smíða vélmenni fyrir frystihús
„Við sjáum ekki fyrir að þetta
verði tekið í notkun nema að þetta
bæti vinnsluna; auki nýtingu við
hausun eða eitthvað í þeim, dúr. Það
er ekki grundvöllur til aö koma með
þetta bara út á mannaspamaðinn,“
segir Jón Benediktsson, verkfræð-
ingur hjá Marel hf., þar sem unnið
er að þróun vélmennis til notkunar
í frystihúsum. Verkefnið er unnið í
samvinnu við Granda hf., Iðntækni-
stofnun og nokkur lerlend fyrirtæki
svo og með styrk frá ESB.
Hlutverk vélmennisins, sem heit-
ir Robofish, er til að byija með þaö
að taka hausa af færibandi og mata
hausunarvél. Jón segir að tveir til
þrír menn starfi við verkefnið sem
hófst í ágúst 1992. Hann segir að
áformað sé að verkefninu ljúki í
september í haust og þegar sé ljóst
að árangur verði af starfinu.
„Hvort sem þessi hugmynd gengur
upp eöa ekki þá mun hún örugglega
nýtast á öðmm sviöum," segir Jón.