Dagblaðið Vísir - DV - 02.09.1995, Side 17

LAUGARDAGUR 2. SEPTEMBER 1995
17
Þessa vikuna eru 16 stelpur í reið-
skólanum og auk þess unglingar sem
hafa verið þar áður og koma alltaf
aftur og aftur. Það eru því nær 30
manns í heimili á Skavhaug.
„Þetta er mikil vinna en það er allt
í lagi þegar vel gengur," segir Ingi-
borg þolinmóð. Samt stendur til að
minnka umsvifm fyrir næsta sumar,
selja nokkra hesta og reyna að stytta
vinnudaginn.
Draumur um
íslenskan hest
Stelpurnar í reiðskólanum eru
vaktar upp klukkan hálfátta og
ekki hvort ég hefði enn kjark til að
byija upp á nýtt ef til þess kæmi.“
Búskapur í Noregi er að mörgu
leytí. léttari en á íslandi og það er
hægt að komast af með minni bú-
stofn. „Norskir bændur eru einnig
almennt nægjusamari en íslenskir,“
segir Tryggvi, „og þeir ganga betur
um á jörðum sínum."
„Við hér værum löngu farnir á
hausinn ef við leyfðum okkur að
kaupa öll ný tæki sem koma á mark-
aðinn eins og þeir gera á íslandi:
fimm eða sex dráttarvélar á hveijum
bæ og nýju tækjunum frá í fyrra er
kastað vegna þess að það eru komin
enn nýrri og flottari tæki.“ Tryggva
er nóg boðið.
Sonurinn Tryggvi „litli“ vinnur á búi foreldra sinna en iangar mest að kom-
ast til íslands og vinna við hestamennsku þar. DV-myndir Gísli Kristjánsson
Langaði heim
í réttirnar
Tryggvi segir að hann hafi fyrstu
árin í Noregi oft fengið heimþrá á
haustin. Þá langaði hann heim í rétt-
irnar. „Innst inni hefur mig alltaf
langað til að vera bóndi á íslandi,"
viðurkennir hann. „Ég er þó hættur
að hugsa um að fara heim og myndi
ekki treysta mér til að byija búskap
á íslandi nú.“
íslensku hestarnir eru einnig sára-
bót fyrir fjarveruna frá heimaland-
inu. Merin Hetja er í uppáhaldi, sem
og graðfolinn Svertingur. Hestarnir
hafa allir íslensk nöfn og íslenski
bóndinn í norska skóginum er á
heimavelli þegar hann teygir folann
í gerðinu bak við fjósið. Hér ætlar
hann að vera.
Bestu vinkonurnar, Monika, níu ára, og Stjarna, fimm vetra. Monika er
komin ein frá Ósló til að læra að sitja íslenskan hest.
• Suöuramerískir dansar
• Standard dansar
• Barnadansar
• Gömlu dansarnir
Nýtt: • ROKK • ROKK • ROKK,
kennari Óli Geir.
Einkatímar í boði. Systkina-, fjölskyldu- og
staðgreiðsluafsláttur.
Innritun og upplýsingar 1. - 10.
september kl. 10 - 22
í síma 564 1111.
Opiö hús öll laugardagskvöld.
Kennarar og aðstoðarfólk í vetur: Sigurður,
Óli Geir, Þröstur, Hildur Ýr, Edgar og
Ragnheiður, auk erlendra gestakennara.
f" x
Dansskoli Sigurðar Hákonarsonar
Auðbrekku 17, Kópavogi.
klukkan níu hefst fyrri törn í kennsl-
unni. Hvíld er um miöjan daginn en
svo er aftur tekið til viö reiðmennsk-
una síðdegis. Stelpurnar koma úr
öllum landshornum en flestar frá
Ósló. Sumar eiga íslenska hesta en
aðrar eiga sér bara draum um hest.
Monika litla, níu ára gömul hnáta,
er t.d. komin ein frá Ósló til að læra
að sitja íslenskan hest. Hún er orðin
aðstoðarbústýra á bænum eftir fárra
daga dvöl og sýnir blaðamanni búið
meðan Tryggvi er að mjólka og Ingi-
börg að matbúa.
íslenskan hest á hún engan, enn
sem komið er, en það stendur til bóta.
Á meðan verður hún að láta sér
nægja vinskapinn við hana Stjörnu,
fimm vetra hryssu. Sinn eigin ís-
landshest ætlar hún að fá sér þótt
síðar verði.
Herragarður
í skóginum
Húsakostur er reisulegur á höfuð-
bóhnu Skavhaug. íbúðarhúsið er lík-
ast herragarði - tvílyft hús frá því
fyrir aldamótin með mörgum stórum
stofum og málverkum af fyrri ábú-
endum, Umhverfis er þéttur skógur-
inn svo langt sem augað eygir.
Að loknum morgunverkum á öðr-
um degi heimsóknarinnar er sest við
kaffibolla í sólskininu á svölunum.
Tryggvi er spurður hvort hann sjái
eftir að hafa „látið plata sig“ í Mosjö-
en sumarið 1968.
„Nei, aldrei," svarar hann ákveðið.
„Þetta h'efur auðvitað oft verið basl
en það er líka basl á íslandi og okkur
hefur vegnað vel hér. Ég veit samt