Þjóðviljinn - 24.12.1961, Blaðsíða 12

Gott og vel unnið rúðugler flytur meiri birtu inn í híbýli
og vinnustaði. Við flytjum inn og seljum úrvals gler sem
framleitt er úr völdu hráefni í fullkomlega sjálfvirkum
verksmiðjum. Fyririiggjandi er rúðugler í flestum þykkt-
um og stærðum. Hafið samband við okkur sem fyrst varð-
andi glerpantanir yðar til afgreiðslu nú strax eða síðar.
— Einnig er væntanlegt slipað gler í verzlanarúður og
til speglagerðar.
Mars Trading Company
Klapparstíg 20 — Sími 17373.

Bókbandsvinnustofan Bókfell hí.
HVERFISGÖTU 78.
Hjá BÓKFELLI er bókbandið bezt.
Bókbandsvinnustofan Bókfell h.f.
. " ..............r ... t
Ilverfisgötu Í8 Sími 1^8-25. / V'xÝ<
* . V i i
•. £■■■ ;■•■• ' ' ' ....................{
: '•-- ■••:*-' •' ' ' • i
legri. forundran, alltaðþví brosi.
Enginn hafði áður séð andlit hennar
fá á sig þessháttar svip; það var stór-
kostleg sjón.
Frammistöðupían var komin á vett-
vang Hún ýtti þéttingsfast við dón-
anum og þokaði honum framað dyr-
um. Hann lét það gott heita, oa það
var engum vandkvæðum bundið að
fá hann tíl að drattast út í regnið
og myrkrið þar sem hann átti heima.
Af ungfrú Petrúnellu er aftur það
að segja, að hún bej'gði sig auðmjúk
niður í gólfið eftir aurunum sem hún
hafði misst. Hún sagði ekki orð,
hvorki hátt né í hljóði. Þegar þjón-
ustustúlkan lét þau orð falla. að þetta
hefði nú verið meiri dóninn og að
hann skyldi aldrei koma þarna inn
fyrir dyr framar, o.g apótekarinn
sagði skjálfraddaðúr; láta lögregluna
hirð'ann, lögregluna hirð’ann bara,
þá var það ungfrú Petrúnella sem
ekkert sagði, nema: gjörið þér svo vel,
góða, um leið og hún borgaði fyrir
matinn sinn, Og þakka vður fyrir
væna mín, það er óþarfi, — þegar
stúlkan ætlaði að hjálpa henni í káp-
una.
— Það er ekki hættulaust fyrir yð-
ur, Petrúnella. að fara ein heim í
myrkrinu, sagði bókavörðurinn fyrr-
verandi og var staðinn upp frá matn-
um
En ungfrú Petrúnella afþakkaði
gott boð. Hún hló við, örsnöggt, og
fremur með augum en munni, — það
hafði enginn vitað hana hlæia um
áratugi — og svaraði í ryðguðum tón
þeirrar konu, sem óvön er að tala
upphátt, en í þetta sinn allt að því
með glettni: að hún rataði enn um
götur Broddeyrar og þvrfti enga
hjálp. Svo bauð hún góða nótt í
skyndi og hvarf útúr húsinu.
I
9
T|aginn eftir var sunnudagur. Þá kom
” tvennt í ljós sem benti til, að
ekki væri ailt með felldu varðandi
ungfrú Petrúnellu Patreksdóttur. Hið
fyrra var, að hún, sem ætíð var stund-
vísin sjálf, lét ekki sjá sig í ’nádeg-
ismat á Vertshúsinu. Ráðskona Verts-
hússins sendi stúlku heim til hennar
strax eftir matinn. Stúlkan barði að
dyrum oftar en einu sinni, en enginn
anzaði. Hið síðara var ekki minna
dularfullt: Sú trúaða og kirkjurækna
Petrúnella kom heldur ekki til kirkju
um nónbil. Þetta varð ekki skilið á
annan hátt en þann, að hún væri eitt-
hvað miður sín og það meira en lít-
ið; gottefekki dauð.
Þegár svo Schultz Vertshússhaldara
barst til eyrna hvað gerzt hafði í mat-
salnum kvöldið áður, lét hann til von-
ar og vara spyrjast fyrir um hana á
nokkrum betriheimilum í bænum, ef
ske kynni að henni hefði verið boðið
út i mat. En hún kom ekki í leitirn-
■ar; það hafði enginn sé.ð hana.
Og þé var senf heim til herinar
öðru sinni.
Fólkið í húsinu hafði hevrt hana
koma heim um kvaldið, það var al-
veg öruggt mál, og hún hlaut að vera
innihjá sér, því enginn hafði heyrt
hana ganga niður stigann um morg-
uninn. Goskarlinn sem í þetta sinn
-var sendur frá Vertshúsinu hélt því
áfram að berja, unz hann var að því
kominn að gefast upp, þá heyrir
hann skræka rödd Petrúnellu að inn-
an; Et öjeblik, et öjeblik, jeg kommer
med det samme!
Jæja, hún er þá á. lífi, konugrey-
ið. En lörig sturid leið. Karliriri tvísté
við dyrnar með hendur. aftanvið bak
og hleraði. Ekki gat harin .greint hið
minnsta taut; afturámóti .eitthvert.
skrjáfuf, • lítctog . ískur í ryðguðum
perina, unz-að lokúmi upplaukst öWitil
glufa milli stafs og hurðar og nettleg
hönd ungfrú Petrúnellu hélt á iokuðu
umslagi.
>— Fáið þér honum Schultz þetta
frá mér, Pétur minn, og verið þér nú
sælir á meðan.
Síðan var dyrunum skellt í lás, en
karlinn hirti umslagið.
Ráðskona Vertshússins fékk bréfið y
í hendur. Þar gaf að lesa eftirfarandi:
BESTILLING
1 dobbelt-Portion Okseköd
(Böf) m. Swppe.
2 Pk. Cigaretter (Camel)
í Pk. Cigarer (Henry Clay.
Habana)
Kaffe pr. Kande.
1 Flaske godt Rödvin, hvis
muligt. Ellers ca. 6 ■ Fl.
fin Pilsner.
Os imellem, kœre Hr. Schultz.
Deres P. P.
♦
Siálfsagt var ungfrúin meira en lít-
ið lasin. úrþví hún treystist ekki til
að fara sjálf í mat, og iafnvel var
hún miður sín á annan os alvarlegri
hátt en nokkru sinni, eftir pöntun-
inni í heild að dæma, þvíað allt var
þetta á annan veg en búast mátti við
af þessari ráðdeildar- og hófsemis-
manneskju. Hinsv.esar var stór bót í
máli, að blessuð konan virtist hafa
ágæta matarlyst, enda var pöntunin
afgreidd þegar í stað og Pétur gos-
karl sendur með hana. Þarí var ekki
aðeins ágætasta rauðvín, sem Verts-
hús Brodde,vrar lumaði á þrátt fyrir
allt bindindisfélag. heldur einnig sá
pilsner að auki, sem nefndur hafði
verið til vara. Þegar gamli maðurinn
barði að dyrum ungfrúarinnar hlað-
inn matvælum og drykkjarföngum í
velumbúnum kassa, hevrðist rödd
hennar innanfrá sem sagði, að hann
skyldi bara skilja þetta eftir við
þröskuldinn; hún’ kæmi fram og
sækti það seinna.
•
Einsog ráð var fyrir gert hafði
strandferðaskipið haft hér stutta
viðkomu á laugardagskvöldið, og með
því hafði farið svotil allt það Sunn-
anfólk, sem eftir var í bryggjuskúr
staðarins. Talið var víst, að þeirra
á meðal hefði fyrrnefndur Jónas,
auðnuleysingi og drykkjurútur, haft
sig á brott. Það varð því harla pnd-
arlegt upplit þeirra árrisulu Brpdd-
eyringa, sem sáu hann á slangri þétt-
ingsfullan árla moreuns næsta þriðju-
dag. Var mannfjandinn dauður og
afturgenginn. eða ætlaðj plássið aldrei
að losna við þennan fant? Og hvar
hafði hann látið fyrirberast undan-
farin dægur? Menn gengu að honum.
og vildu fá að vita, hvar hann hefði
verið og hvað hann hugsaði sér. Hann
var ljúfmennskan siálf, að vanda, en
varðist allra frétta; kvaðst þó hafa
sofið í heyhlöðu innmeð firði. — Og
hvar fékk hann vínið? Það gaf hon-
um það fornbýll og örlátúr bóndi þtar
innfrá. En þegar hann spurði hvort
mennirnir vijdu-<snafs, aíneituðu þeir
því og gáfu honum í skyn að hafa
sig sem fyrst á brótt, hann gæti sjálf-
sagt fengið eitthvað að gera fyrir
sunnan Qg hér ætti hann' ékkert er-
indi lengúr. Pilturinn spurði á móti,
hvenær næsta ' bílferð félli suður.
Strajc - núná 'únt hádegið, -Var svárið.
Eftir það sást ekki ftarriar tii Jón-
asar þessa í þeim merka Broddeyrar-
stað. En þennan sama dag urðu aðr-
ir’ og óárrisulli' tnenn þes^ vacir, að -
brotizt hafði iveríð inn-. í bifrbiðav^erk-
. Framh.- á .38. síðú.' —
|J 2) m JÓLABLAÐ ÞJÓÐVILJANS