Þjóðviljinn - 24.12.1961, Blaðsíða 38

Frá Tékkó-
slóvakíu:
WELLIT-einangrunar-
plöSur
þola raka og íúna ekki
WELLIT
plötur eru mjög, léttar
og auðveldar í meðíerð
WELLIT
einangrunarplötur '
kosta aðeins: 5 cm
þykkt: kr. 73,15 íerm.
asbestplötur fyrir utan-
hússklæðningu frá 6
mm til 10 mm þykktir,
asbestplötur fyrir inn-
anhússklæðningu, 6
mm þykktir,
ISOPLAT — þilplötur
— texplötur og asbest-
plötur límdar saman,
14 mm þykkt,
asbest frárennslisrör
og tengistykki.
asbest þrýstivatnspíp-
ur og tengistykki.
asbest báruplötur á þök
og þakhellur.
WELLIT-plata 1 cm á þykt
einangrar jafnt og:
1,2 cm asfalteraður korkur
2,7 cm tréullarplata
5.4 cm gjall-ull
5.5 cm tré
24 cm tígulsteinn
30 cm steinsteypa
Birgðir fyrirliggjandi: Mars Trading Co.f Klapparstíg 20. Sími 17373
Hús
í smíðum
brunafryggj-
um við
með hinum
hagkvœmustu
skilmólum
SAMVS MMlUTTOYiE (HEMŒÍÆm
Sambandsbúsinu, sími 17940
Þegsr Petrúnella...
Framh. af 12. síðu.
stæðið við höfnina 02 i>aðan stolið
ákavítisflösku úr læstum skáp, ásamt
skiptimynt úr kassa. Þegar fréttist um
afturgöngu Jónasar drukkins fyrr um
morguninn, þóttust menn ekki þurfa
þjófs að leita. En loksins var hann
horfinn fyrir fulit og allt, því hann
hafði sézt fara upp í rútubílinn suð-
ur, og það skipti meginmáli fyrir vel-
líðan bæjarbúa. Þeimsem hlut áttu
að máli var þá sama um pytlufjand-
ann, þeir gátu hvorteð er ekki ver-
ið þekktir fyrir að £era veður útaf
henni. Ef þeir voru ekki þegar góðir
og gildir meðlimir Bindindisfélagsins
og búnir að vera það lengi, ætluðu
þeir víst áreiðanlega að láta skrá
sig á aðalfundinum um næstu helgi.
En það er af Petrúnellu Patreks að
segja, að hún kom að hádegisverðar-
borði sínu strax á mánudag, stund-
víslega klukkan tólf, eins o.g hún var
vön. Schultz Vertshússhaldari gekk til
hennar í eigin persónu, kvað það
gleðja sig stórlega að sjá hana aftur
og spurði undan og ofan ,af um líð-
an hennar. (Enginn spurði Petrún-
ellu Patreks að neinu umbúðalaust).
Hún vildi sem minnst gera úr lasleika
sínum, en fór þeimmun fleiri brð-
um um þau elskulegheit vertsins að
hafa afgreitt pöntun gærdagsins bæði
fljótt og vel; borgaði síðan reikning-
inn — og brosti. Hún var venju frem-
ur fljót að gera mat sínum skil þenn-
an dag, og aldrei þessu vant tók hún
vænan pakka af smurðu brauði heim
með sér.
En ekkert af þessu var þó neitt
undrunarefni í samjöfnuði við hitt —
að þann tíma sem hún stóð við í mat-
sal Vertshússins heyrðist hún ekki
tauta aukatekið orð. Hún vann að mat
sínum, ósköp látlaust og þó með nokkr-
um hraða, einsog henni lægi á, venju
fremur. Og kannski var augnaráð
hennar flóttalegra en endranær; nema
hvað enginn tók sérstaklega eftir því.
Það var ekki fyrren hún var farin,
að frammistöðustúlkan og aðrir átt-
uðu sig á því til fulls, að ungfrú
Petrúnella hafði komið og farið án
þess að tauta, án þess að píra aug-
un í heift, án þess að líkjast því djöf-
ullega heksi sem hún var þekkt fyr-
ir að vera.
Um hádegi næsta dag, á þriðju-
degi, var hún aftur orðin söm og
jöfn hvað það snerti, að hún gaf sér
nægan tíma til að borða og drekka
kaffið sitt á eftir matnum; og það
var ekkert flóttalegt fremur venju við
augnaráð hennar.
En hún tautaði ekki.
Menn gáfu henni gaum fremur
venju. Hvað hafði komið fyrir? Já,
það er nefnilega það: hvað hafði kom-
ið fyrir?
Enginn vissi til þess, að neitt hefði
komið fyrir, en sv0 mikið var víst
— að ungfrú Petrúnella Patreks var
hætt að tauta.
Vel má vera það komi engum við,
að títtnefnd Petrúnella brá einn-
ig að öðru leyti vana sínum nokkr-
um vikum síðar: Þessi virðulega
dama, tradisjón Broddeyrar holdi-
klædd, einhver fas.tasti siðferðispunkt-
urinn í bæjarfélaginu, konan sem fyr-
ir mörgum árum var sezf að á æsku-
stöðvum sínum heimsnúin frá útlönd-
um fyrir fullt og allt, hún tók sér
fyrirvaralaust ferð á hendur suður tii
Reykjavíkur.
En. þá sögu þykjumst vér þó ekki
kunna lengri.
33) — JÓLABLAÐ ÞJÓÐVILJANS