Þjóðviljinn - 22.12.1972, Blaðsíða 39

Jólablaö 1!)72 ÞJÓÐVILJINN — SÍDA:i9
Hangikjöt er
hátíðamatur
með hangikjöti frd okkur
SMÆLKI
Lárus H. Bjarnason og Guðlaugur
Guðmundsson voru samtimis
sýslumenn og þingskörungar.
Þeir voru andstæðingar i stjórn-
málum, Lárus heimastjórnar-
maður, en Guðlaugur sjálfstæðis-
maður.
Einu sinni áttust þeir við i
stjórnmáladeilum. Guðlaugur
talaði fyrst, var allæstur og barði
um sig i ræðustól.
Lárus stóð upp og byrjaði á þvi
að lýsa tilburðum Guðlaugs við
ræðuhaldið og komst þannig að
orði:
,,Það var eins og hann væri að
berja utan tóma tunnu, — tómt,
stórt uxahöfuð”.
,,Ég var nú lika að þvi”, greip
Guðlaugur þá fram i.
☆
Gunnlaugur Claessen hafði eitt
sinn skrifað á stilabók, þegar
hann var i Latinuskólanum:
,,Latneskir stilar skrifaðir af
Gunnlaugi karlinum Claessen,
leiðréttir af þjóðskáldinu Stein-
grimi Thorsteinsson".
Nú var Steingrimur stundum
kallaður ,,karlinn” i skóla. Hann
misskildi þvi þetta, reiddist og
kærði fyrir rektor, sem þá var
Björn M. Ólsen.
Hann gengur nú i þetta, en
Gunnlaugur segir, að eins og allir
hljóti að sjá, eigi hann þarna við
sjálfan sig en ekki við Steingrim.
Ólsen féilst á þetta, en segir
samt:
,,En svo stendur þarna:
„Leiðréttir af þjóðskáldinu
Steingrimi Thorsteinsson”. " '
Þá gripur Steingrimur fram i
og segir:
,,Já, en það er nú fyrir sig”.
☆
Maður nokkur átti dóttur, sem hét
Sveinbjörg.
Hann var að skýra fyrir öðrum
eftir hverjum hún héti og orðaði
það svo:
,,Hún heitir i annað höfuðið á
föður minum, en i hitt höfuðið á
móður minni, sem dó”.
☆
Bóndi á Austuriandi bað sóknar-
prest sinn að skira dóttur sina
eftir systur sinni, en hann hafði
nýlega frétt lát hennar.
Presti likaði ekki nafnið og ráð-
lagði bónda að láta barnið heita
Fregn, og var það skirt þvi nafni.
☆
Úr minningargrein um
merkiskonu:
,,Lund hennar gat verið mjúk,
hlý og viðkvæm eins og nýhreins-
aður æðardúnn...”
☆
Islenzkum stúdentum við
Hafnarháskóla var oft sendur
matur að heiman.
Oftast var það hangikjöt eða
kæfa.
Einu sinni var þó stúdenti ein-
um send tunna af slátri.
Stúdent þessi var hægfara mað-
ur og rólyndur. Hann bjó i kvist-
herbergi á efri hæð.
Stúdentinn rogar nú tunnunni
upp stigann og er að komast með
hana upp að herbergisdyrum sin-
um, en þá tekst svo illa til, að hún
veltur um koll og skoppar niður
stigann aftur.
A næstu hæð fyrir neðan bjó
fjölskylda. Gestir voru hjá henni,
og stóðu dyr opnar beint á móti
stiganum.
Nú vill svo til, að tunnan lendir
á dyrastafnum og brotnar, en
sýran streymir inn i stofuna, og
iðrin velta út um allt gólf.
Felmtri sló á fólkið, en þá kem-
ur stúdentinn rólegur i dyrnar og
segir:
,,Þetta gerir ekkert til, það má
dta það samt”.
☆
Jósep hitti einu sinni kunningja
sinn. Hann var nýlega trúlofaður
og likaði Jósep ekki ráðahagur-
inn.
Hann litur á hringinn og segir:
„Hefurðu nú fengið fingurmein,
greyið í ”
HANSA-húsgögn
HANSA-gluggatjöld
HANSA-kaþpar
HANSAveizlubakkar
Baöstofan
HANDPRJÓNAÐAR
ÍSLENZKAR PEYSUR
FJÖLBREYTTAR
GERÐIR i
SAUÐALITUNUM
LOPAPEYSAN ER
BEZTA JoLAGJÖFIN
i Baðstofunni fáið
þér vandaðar gjafir.
i Baðstofunni fáið
þér handunnar
islenzkar gjafir.
i Baðstofunni fáið
þér allt fyrsta
flokks.
í Baðstofunni fáið
þér gjöfina sem
þér leitið að.
Baðstofan
Hafnarstræti 23.