Þjóðviljinn - 08.06.1980, Blaðsíða 13

Sunnudagur 8. júni 1980. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 13
átt von á öllu. En þessi eru allt
öOruvisi. Þau er þrælskipulögö,
hvaö sem þau segja, — mjög
öguö og nákvæm. Þessi vinna
þeirra hér er mjög erfiö og aö
halda uppi götuleikhúsi eins og
þau gera er gífurlegt likamleg
erfiöi. Þau eru i mjög góöri
þjálfun og þaö er ekkert fum og
fát á þessu fólki”, sagöi Sigrún.
Hópurinn byggir á þjóölegum
einkennum götuleikhúss, dans,
tónlistar-, látbragös- og leik-
listar, en semur aö ööru leyti öll
sln verk og tónllst sjálfur.
En hvernig skyldi þeim lika
aö skemmta Islendingum?
„Þaö er alltaf eitthvaö nýtt
sem gerist á hverjum staö, en
samt er margt eins. Viö erum til
dæmis alltaf þau sömu, þótt
áhorfendurnir séu mismunandi.
Viö héldum aö þaö yröi erfitt aö
ná sambandi viö Islendinga, þaö
Við viljum
lifa af 1
þvj sem
okkur finnst
skemmtilegt
hefur alls ekki oröiö raunin. Viö
notum tungumáliö venjulega
meira en viö getum gert hér, en
viö erum stööugt aö komast nær
Islendingum”, sagöi Paca Sola.
Viö spuröum hana hvort þaö
væri ekki erfitt aö stjórna fjár-
málum svona hóps:
„Nei, — viö vitum aö viö
eigum ekki mikiö af peningum.
Þaö myndi t.d. engum detta I
hug aö fara og kaupa sér
ameriskan bil, eöa fara I tisku-
búöir, enda enginn timi til þess,
og fólkiö hefur ekki þörf fyrir
slikt”.
„Hver er tilgangur hópsins?”
„Aö lifa af þvi sem okkur
finnst skemmtilegt.
Viö höfum engin langtima
markmiö. Viö viljum lifa — viö
viljum fá aö gera þaö sem okkur
finnst skemmtilegt. Viö erum á
ákveöinni leiö — en viö vitum
ekki hvert. Reykjavik var tak-
mark okkar I þetta sinn. Nú er-
um viö hér — viö vitum ekki
hvert leiöin liggur næst”.
Viö gengum inn I salinn þar
sem hópurinn var aö æfa og
fylgdumst meö stutta stund.
Sumir blésu á lúöra, aörir böröu
bumbur og tvær stúlkur hömuö-
ust viö aö sauma.
„Viö erum aö lagfæra bún-
inga fyrir skemmtunina i
Laugardalshöll á laugardags-
kvöld”, sagöi stúlka meö mjög
kinverskt útlit.
„Jú, ég er hálfkinversk, en
uppalin á ttaliu” bætti hún viö
er viö spuröum hana. Hún er bú-
in aö vera styst I hópnum,
aöeins um 5 mánuöi. Til þess aö
komast i hópinn er frumskilyröi
aö þú „skiljir hópinn”, sögöu
þau.
Allir nýir félagar I Els
Comediants hafa 6 mánaöa
reynslutima og sú reynsla sker
úr um hvort viökomandi vill og
færaövera áfram. Þau eru öllá ,
aldrinum 22ja—32ja ára og eru
ógift og barnlaus.
„Þetta er mjög gaman”,
sagöi Jin Hua Kvan, sú af kin-
versku ættunum. „Hér hjálpast
allir aö viö aö skemmta sjálfum
sér og öörum”.
Þau hafa mjög mikinn áhuga
á aö komast út á land og
skemmta fólki þar þegar ,
Reykjavik lýkur, en af landinu
fara þau 2. júni. — þs
Geyma
tekjurnar í
skúffu sem
hvert þeirra
sem er getur
gengið í
Ekkert fjas um
snobbhátíð!
Á sunnudaginn var hringdi til
min sjómaöur og var hann
reiöur. Hann sagöi aö þaö væri
móögun viö sjómenn aö byrja
Listahátiö á sjómannadegi.
Ég reyndi aö gera gott úr öllu
og sagöi, aö Reykjavik ætti
meira en nóg af fólki á tvær úti-
hátiöir úr þvl menn voru
heppnir meö veöur á annaö
borö. Menn gætu þar aö auki
valsaö á milli kappróöra og sigl-
inga og kórsöngs og útileikhúss,
þvi ekki þaö?
Nei, hann var haröur á þvi aö
sjómenn heföu veriö móögaöir.
Fyrir okkur?
Ég fór upp úr þessu samtali
aö hugsa um einn þátt þessa
máls: heföi þaö fólk sem fór á
Lækjartorg aö vera viö opnun
Listahátiöar fariö i Nauthóls-
vikina? Þetta er kannski spurt
út I hött. En þarna er þó komiö
inn á atriöi sem alltaf hefur
veriö spurt um I hvert skipti
sem Listahátlö hefur veriö hald-
in: Er þetta nokkuö fyrir okkur?
Er þetta fyrir venjulegt fólk?
vilja sumir oröa þetta. Er þetta
ekki bara fyrir kúltúrsnobba
menntaöa I Skandinaviu, eins
og Svarthöföi og vinir hans
segja.
Snillingar
Þá hafa menn oft haft I huga
tónlistarþátt Listahátlðar og
hlut heimsfrægra einleikara,
söngvara og hljómsveitastjóra.
Viö höfum reyndar svo oft
fjallað um þaö, aö margt ágætt
getur leitt af svokölluöu snobbi
fyrir tónlist, að óþarft er aö
endurtaka þaö hér. En satt aö
segja viröist þaö lika meö öllu
óþarft aö fjasa mikiö um
frægöarmannadýrö I sambandi
viö þessa listahátiö. Stórstjörn-
urnarerlendú eru færri en fyrr.
Og tenórar eins og Pavarotti
hafa einmitt 'notiö mikillar al-
þýöuhylli á Islandi, ef menn
mega treysta frásögnum af
blómaskeiöi Péturs Jónssonar,
Stefáns tslandi og fleiri góöra
manna.
Hegðan blaða
Annars er þaö eftirtektarvert,
aö ýmis blöö hafa merkilega
hægt um sig i sambandi viö
Listahátiö og tiöindi áf henni,
Morgunblaöið á þriöjudaginn
mat setningarhátiöina svo sem
á viö ralli austur á Hellu og
varla þaö. Þetta sama blaö, sem
hefur eitt blaöa úr nægum
mannafla aö spila, haföi ekki
tekiö snillingi á borö viö Aliciu
Larrocha fagnandi meö viötali
og ljósmyndum — eins og hefur
veriö fastur siöur blaösins á
fyrri Listahátiöum. Þetta er
merkileg þróun: má vera aö
blaöiö vilji likjast sem mest siö-
degisblööum, sem þaö keppir
viö á markaöi, i þvi aö vilja ekki
fá óorö á sig fyrir menningu —
láta sér nægja aö negla hana
niöur I fast umsagnaform, sem
menningarhatarar þeir sem
Svarthausarnir ala upp I erg og
griö geti flett yfir hana i snatri.
Sœkir út
En hvernig sem menn vilja
lita á snobbtal þá er þaö ljóst aö
engin listahátiö verður siöur
sökuö um syndir i þeim efnum
en sú sem nú er haldin. Þaö er
einmitt einkenni hennar, aö hún
er mjög útleitin. Hún lætur sér
ekki nægja konserta ágæta eöa
þá frumflutning á Islensku leik-
verki, eins og forúæmi eru fyrir.
Hún vill hafa söng á torgum,
sýningar sem eru um leið hátiö
og uppákomur og myndsmiöjur
þar sem ég og þú komum og bú-
um til myndir og yrkjum ljóö
eins og fara gerir. Fyrir þessu
eru likafordæmi -kannski mun-
iö þiö eftir skemmtilegri !
tónsmiöju sem Sviar höföu á
Kjarvalsstööum hér um áriö.
En aldrei hefur Listahátiö I
jafnrikum mæli, jafn markvisst
sótt út á torg, út fyrir ramma
hefðbundins listalifs. Eitt
skemmtilegt dæmi er af tiöind-
um sem gerast nú i dag, laugar-
dag, á Lækjartorgi. Þar hefur
tónskáld af þeirri kynslóö sem
hefur mætt drjúgum fordómum,
samiö verk fyrir lúöraflokk
unglinga, blásaraheföir og list-
reynsla nútimatónskálds stiga
dans saman þarna i miöbænum
klukkan fjögur: viö skulum
vona hann ekki rigni.
Andblœr
úr fjarlœgð
Norræni þátturinn er minni i
þessari Listahátiö en hinum
fyrri og hafa ástæöur til þess
veriö raktar i fréttum. Þess i
staö veröur þaö til nýbreytni aö
andblær berst af mjög fjörrum
ströndum: viö fáum Min
Tanaka hann er meö dans- og
hreyfilist frá Japan: lengra
komumst viö ekki i leit aö þvi
sem fagurt er og áhrifasterkt.
Annaö land er merkilega
nálægt okkur á þessari Lista-
hátið: Þaö er Spánn, sem hefur
sent okkur afburöa hljóm-
sveitarstjóra, pianósnilling og
svo katalónsku kómediantana,
sem setja elskulegan svip á
borgarlifið um þessar mundir.
Þaö er vel til fundið aö meö
þessum hætti sé haldið upp á
þaö á islenskri listahátiö, aö
Spánverjar losnuöu viö ein-
ræöisherra — svo skammt er
siöan, aö þaö var varla hægt aö
gera þaö fyrr.
ÁrniBergmann.
#sunnudags
pristrill
r
Ahugasamir ungir blásarar fengu nýtt íslenskt verk
Spjallað við Leif
Þórarinsson
tónskáld
Leifur Þórarinsson: Meö virðingu
fyrir liiörasveitarheföum
t dag, laugardag, klukkan
fjögur, lyftir Leifur Þórarinsson
tónsprota og stjórnar nýju verki
sem hann hefur samiö fyrir
lúðrasveit, það er Hornaflokkur
■Kópavogs sem blæs. Verkið heitir
Sinfónetta, þaðer i fjórum köflum
og tileinkað Birni Davið Krist-
jánssyni.
I stuttu spjalli við Þjv. sagði
Leifur það rétt vera, að hann
hefði aldrei fyrr samið fyrir
lúðrasveit, þótt hann hefði útsett
fyrirslikar sveitir eins og gengur.
Tildrögin voru blátt áfram þau,
sagði hann, að Kópavogskaup-
staður pantaði hjá mér verk fyrir
lúðrasveit unglinga. Ég veit ekki
til að aðrir kaupstaðir á landinu
hafi látið sér detta slikt i hug eða
þá Reykjavikurborg. Þeir i Kópa-
vogi standa sig nokkuð vel i
menningarmálum upp á siðkastið
eins og ágæt dæmi sanna.
Einn hluti þessa verks hefur
verið leikinn áður, en i allt ann-
arri mynd, svo það er engin lygi
að segja að þetta sé alveg nýtt
verk, frumflutningur.
Verkið er, sagði Leifur, eins og
smækkuð mynd af sinfóniu. Ég
hefi gengið út frá þeim lögmálum
sem gilda um form og alla gerð
verka sem henta hornaflokkum
eins og þeim sem spilar. Ég hefi
semsagt i heiöri lúörasveitar-
hefðir — en nota þær væntanlega
á minn hátt. Svo það væri ofmælt
að segja að þetta væri mjög ný-
stárleg tónlist.
Þetta reyndi ég semsagt og
hafði gaman af. Ég vona að út-
koman sé einfalt og aðgengilegt
verk. Og ekki má gleyma þvi, hve
ánægjulegt það hefur verið aö
vinna meö krökkunum i lúðra-
sveitinni, þau eru alveg ljómandi
skemmtileg, opin, elskuleg og
fordómalaus.
— áb.