Þjóðviljinn - 10.12.1983, Side 19

Heigin 10.-11. desember 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 19
Gripið niður í sögu Stuðmanna
Draumur okkar beggja
Komin er út hjá forlögum
Bjarmalands og Iðunnar ný bók
sem heitir Draumur okkar beggja -
saga Stuðmanna, í máli og mynd-
um. Illugi Jökulsson blaðamaður
skráði, en bókin er í stóru broti,
134 blaðsíður, mikið myndskréyt
og litprentuð. í bókinni eru enn-
fremur nótur af tólf lögum Stuð-
manna sem Árni Elfar og Ríkarður
Oru Pálsson hafa útsett fyrir píanó.
Fjórir ungir myndlistarmenn,
Kristján E. Karlsson, Tómas Jóns-
son, Guðjón Ketilsson og Hclgi
Guðmundsson hafa unnið síð-
an í ágúst við lýsingu Draumsins.
Draumur okkar beggja greinir
frá uppvaxtar- og þroskaárum fé-
laganna; tíma fórna, þolgæðis og
þrautseigju í hörðum heimi eftir-
viðreisnaráranna, þegar hvern
ungling langaði að halda á míkra-
fón og spila í bítlahljómsveit. Er
sagan rakin með miklum hraða og
gáska, höfundurinn bregður fyrir
sig mörgum stílum eftir því sem við
á í framvindu sögunnar. Hundruð
þekktra og óþekktra íslendinga og
útlendinga koma við sögu.
t
Veist þú hvað var að gerast í
Vetrarklúbbnum um 1960? Hver
var Mike Weinstein? Hvað faldi
Jakob í harmonikkunni um árið?
Af hverju gargaði kona við Vestur-
götu 1961? Féllst þú á almennu
þriðjabekkjarprófi 1967? Ertu
meðal piltanna fjögurra sem voru
til nakleikans 'í Skálholtskirkju
eina vorbjarta nótt fyrir' löngu?
Hver sagði „Strax í dag” í febrúar
1975?
Fyrsta upplagi bókarinnar
fylgja: tíu tommu hljómplata „Tórt
verður til trallsins” með átta lögum
- alls tuttugu mínútur að lengd -
tekin upp á dansiböllum Stuð-
manna liðið sumar; og spilið
„Sláðu í gegn“ fyrir alla fjölskyld-
una, skemmtilegt spil með mörg-
um tilbrigðum.
Við grípum hér niður í söguna
þar sem Kammeratarnir þrír af ís-
landi voru fullir bjartsýni er þeir
tóku land í heimsborginni við
Thamesá en ekki byrjaði dvölin
vel. í námunda við öll hin stóru
rokkgoð virtist hinn smávaxni
Dave Duford heldur lítill kall,
hann var farinn að spila gömlu
dansana þeirra Engilsaxa á ein-
hverri krá og sýsla þar að auki við
dýr í Zoo einum. íslendingarnir
gáfu hann í skyndingu upp á bátinn
og er hann úr sögunni, sem og kona
hans og allt hans slekti. Með Duf-
ord fóru hins vegar veg allrar ver-
aldar þau agnarmáu sambönd sem
þremenningarnir höfðu í London,
og þá var ekki annað að gera en
reyna að komast í einhverjar
hljómsveitir þarna úti; hver fyrir
sig ef ekki vildi betur til. Jafnframt
þurftu þeir að finna sér íverustað.
Pensjónat, sem þeir bjuggu á í
fyrstu, var of dýrt til lengdar, og þá
fengu þeir sér herbergi í húsi einu í
Hendon, nyrst í London. Þar réði
húsum hippi að nafni Mike Win-
stein og var undarlega mikill um-
gangur um húsakynni hans, að
mati íslendinganna. Stórir pokar
úr plastíki sem staflað var upp hér
og þar um gangana vöktu sömu-
leiðis undrun þeirra. - Mike
Weinstein reyndist vera sjálfstæð-
ur versiunarmaður; hann rak um-
fangsmestu hasssölu Norður-
London frá heimili sínu og ekki var
flóafriður fyrir viðskiptavinum,
sólgnum í reykinn. Ægilegir mót-
orhjólaruddar komu til að mynda
oft að birgja sig upp af vímu áður
en þeir reyndu að strádrepa sjálfa
sig og aðra á hraðbrautinni M-1
sem byrjaði einmitt þarna í hlað-
varpanum.
Weinstein var að mörgu leyti
hinn litríkasti maður. Hann var
dýravinur í besta lagi og hélt ýmis
kykvendi á herbergjum sínum -
þar á meðal voru gullfiskar í gler-
búrum og kanína ein sem var ekki
lengi að komast að niðurstöðu um
það til hvers Tómas Tómasson af
Islandi væri nothæfur. Hún hafði
það fyrir sið að læðast að Tómasi
sofandi og sæta færis að míga og
skíta ofan á hann. Þeir þremenn-
ingar höfðu eina dýnu til umráða
sem þeir skiptu bróðurlega á milli
sín en það var aðeins þegar Tómas
lagði sig sem illkvittnin kom upp í
dýrinu. Loks bjó herra Weinstein
svo vel að eiga feita kyrkislöngu
sem hann geymdi.í búri en skipti
sér annars lítið af. Slangan gerði
heldur ekki miklar kröfur; með
löngu millibili var fleygt inn til
hennar pattaralegri dúfu og svo var
slangan að mylja fuglinn dögum
saman. Einu sinni þegar okkar
menn komu „heim“ var heldur en
ekki uppnám í húsi Wein; það
hafði bókstaflega verið lagt í rúst,
öll gólf rifin upp, skápar tættir í
sundur og borað í alla veggi.
Weinstein hafði sem sé komið að
glerkassa slöngunnar tómum og
hafið dauðaleit að henni í húsinu.
Það var sama hversu vandlega var
leitað; hvergi fannst kyrkjarinn og
engar skýringar fengust á þessu
hvarfi hans.
Skömmu síðar flutti Weinstein
svo úr húsinu og annað fólk vænt-
anlega inn í staðinn. Menn hafa
oftsinnis leitt að því getum hvernig
nýju húsmóðurinni hefur orðið við
að horfa allt í einu í augu kyrki-
slöngunnar, nývaknaðrar úr híði
sínu og trúlega glorhungraðrar.
Fjálglegar smáatriðalýsingar á
viðureign dýrsins við konuna vopn-
aða ryksugu, teppabankara eða
kannski bara tebolla verða ekki
birtar hér, og verður látið nægja að
vísa til ímyndunarafls lesandans.
Þegar Valgeir og Jakob fóru síð-
ar til London að taka upp Áma-
plöturnar gistu þeir eina nótt hjá
Weinstein, sem þá var búinn að
koma sér upp hundhlúnki af Stór-
danakyni, á stærð við vænan bola-
kálf. Trúr sínum semíska uppruna
vildi Weinstein gera díl um bed and
breakfast við dúóið, bauðst til að
færa spæld egg og svínaflesk í rúm-
ið og hvaðeina, hefur sennilega
ekki veitt af að drýgja heimilispen-
ingana með óseðjandi hundtröllið í
fæði.
íslensk bókamenning er verómæti
Franz
Kafka
Réttarhöldin
Ein frægasta skáldsaga heimsbókmenntanna
í þýöingu Ástráðs Eysteinssonar og Eysteins Þorvaldssonar
gefin út í tilefni af aldarafmæli höfundar.
Fá skáldrit hafa haft eins mikil áhrif
á skáldsagnagerð Vesturlanda og RÉTTARHÖLDIN.
Verk þetta geymir ótæmandi sannleika
um líf nútímamannsins og samfélag okkar daga.
SKÁLHOLTSSTlG 7— REYKJAVÍK — SlMI 13652 1«
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
BOKMENNTIR
Hannes Pétursson
HAGFRÆÐI
Ólafur Björnsson
ISLANDSSAGA I
Einar Laxness
ISLANDSSAGA II
Einar Laxness
ÍSLENSKT
SKÁLDATALI
Hannes Pétursson
Helgi Sæmundsson
ÍSLENSKT
SKÁLDATAL II
Hannes Pétursson
Helgi Sæmundsson
ÍÞRÓTTIR I
Ingimar Jónsson
ÍÞRÓTTIR II
Ingimar Jónsson
LÆKNISFRÆÐI
Guðsteinn Þengilsson
STJÖRNUFR.
RÍMFRÆÐI
Þorsteinn Sæmundsson
TÓNMENNTIR I
Hallgrímur Helgason
TÓNMENNTIR II
Hallgrímur Helgason
LYFJAFRÆÐI
Vilhjálmur G. Skúlason
LYFJAFRÆÐI,
er 13. bindi í ALFRÆÐUM
MENNINGARSJÓÐS og í
því að finna skilgreiningar
á helstu lyfjum og lyfja-
flokkum, eiginleikum
þeirra og notkun til þess
að fyrirbyggja, greina eða
lækna sjúkdóma í mönn-
um og dýrum. Þá er í
mörgum tilvikum minnst á
helstu hjáverkanir lyfja og
lyfjaformin sem þau eru
notuð í. Einnig eru helstu
lyfjaform skilgreind, bent
á geymsluþol þeirra ef
það er mjög takmarkað
og minnst á nokkra vís-
indamenn sem fyrr eða
síðar hafa lagt mikið af
mörkum til framfara á
sviði lyfjavísinda. LYFJA-
FRÆÐI er prýdd mörgum
myndum.
/VIENNING4RSJOÐS
Skálholtsstíg 7