Þjóðviljinn - 26.08.1988, Blaðsíða 2

Af fingrum fram
Rúnar Þór: Ég hef aldrei reynt að spila eitthvert vinsældapopp eða
vera einhver stjarna í músíkinni. Eyðimerkurhálsar, fjórða platan á
leiðinni
Rúnar Þór: Það skiptir mestu máli að vera maður sjálfur. Mynd - Ari.
Fjórða hljómplata Rúnars
Þórs, Eyðimerkurhálsar,
kemur á markaðinn nú um
mánaðamótin. SÁÁ gefur
plötuna út, og er það í fyrsta
skipti sem samtökin, sem
eiga tíu ára afmæli um þessar
mundir, ráðast í slíka útgáfu-
starfsemi. Allur ágóði af sölu
plötunnar rennur til SÁÁ, auk
þess sem Rúnar Þór og þeir
sem syngja með honum,
meðal annarra þeir Bubbi
Morthens, Sverrir Stormsker,
Egill Ólafsson og Pétur Krist-
jánsson, gefa allir vinnu sína.
- Ég geri þetta vegna þess að
mér finnst SÁÁ eiga þetta inni
hjá mér, - segir Rúnar Þór.
- Ég stakk upp á þessu við Pét-
ur Maack, hann lagði það fyrir
fund, og ég var byrjaður viku
seinna, enda er Pétur jákvæður
maður. Hann sagði að sumir
kæmu til SÁÁ með peninga, en
þarna kæmi maður sem ætti bara
músík og byði hana, og sér fynd-
ist ekki hægt að neita slíku boði.
Pú hefur þá verið tilbúinn með
nóg efni á plötu?
- Ég á náttúrlega alltaf efni á
lager. Ef þetta hefði ekki komið
til hefði ég hvort eð er byrjað á
nýrri plötu eftir tvo til þrjá mán-
uði, en þá datt mér þetta í hug. '
En ég hef aldrei hugsað um það
hvort ég ætti nóg efni þegar ég
byrja á plötu, ég lít á það svona
tveim til þremur dögum áður. -
Maður er alltaf að semja, ég hef
verið að því síðan ég var 13 - 14
ára.
Minna sama
Nú er þetta þín fjórða plata,
finnst þér vera einhver gœðamun-
ur á henni og hinum?
- Það er erfitt að segja. Ég
held að þessar plötur séu allar
jafn góðar eða slæmar músíklega
séð. Mér finnst sjálfum gott að
hlusta á Auga í vegg sem ég gerði
1985. En sá tími sem ég er að taka
upp plöturnar hefur lengst smám
saman. Auga í vegg og Lokið
hurðinni, sem er með hljóm-
sveitinni XSplendid, eru reyndar
teknar upp á svipuðum tíma,
eitthvað um 50 tímum í allt. Gísli
var tekinn upp á 80 tímum og svo
vorum við 250 tíma með Eyði-
merkurhálsa. Ætli ég verði ekki
þúsund tíma að taka upp þá
næstu.
- Ég held ég verði vandvirkari
eftir því sem ég geri meira. Mað-
ur fer að reyna að gera betur af-
því maður finnur að maður getur
það. Verður minna sama. Kann-
ski er ég bara farinn að heyra bet-
ur. Það réði líka miklu að upp-
tökumaðurinn, Axel Einarsson,
var mjög vandvirkur.
- Eins passaði ég betur uppá
að textarnir væru í lagi. Ég hef
verið mikið með talaða texta á
mínum fyrri plötum, enda er ég
bara að segja stuttar sögur. En ég
hef verið gagnrýndur fyrir þessa
töluðu texta, og eins vegna þess
að ég hef aldrei passað sérstak-
lega vel uppá stuðla og höfuð-
stafi. En minn tilgangur er bara
að segja sögu, eins og til dæmis
söguna um Gísla á Uppsölum, og
mér finnst að gagnrýnendur ættu
að geta skilið það.
- Það fer í taugarnar á
mönnum að ég skuli ekki vera
vandvirkari, en ég hef aldrei
reynt að spila eitthvert vinsælda-
popp, eða verða einhver stjarna í
músíkinni. Ég geri þetta meira og
minna af fingrum fram. En það er
líka ómögulegt að reyna að þókn-
ast öllum, sérstaklega ef maður
vinnur að tíu lögum á 80 tímum,
það er mjög eðlilegt að allir séu
ekki sammála manni.
Þægilegur
tjáningarmáti
Pú minntist á að þú hefðir verið
farinn að semja þegar þú varst 13-
14 ára. Varstu þá byrjaður að
spila?
- Ég var byrjaður fyrr, ætli ég
hafi ekki verið um 12 ára þegar ég
byrjaði að spila í skólahljóm-
sveitum. Svo fór ég að spila á fyll-
erísböllum á ísafirði, ég er það-
an, svona fjórtán ára.
- Ég veit ekki hvers vegna ég
fór út í þetta, kannski vegna þess
að pabbi var alltaf að spila. Hann
spilaði á harmóníku og trompet,
og ég fór að læra á trompet. Svo
var þetta kannski líka forvitni,
Bítlarnir voru að byrja og manni
fannst þetta spennandi. Svo kom
í Ijós að ég átti auðvelt með að
átta mig á hljóðfærunum, ég sá að
þau voru ekki svo flókin og ég gat
spilað á það sem mig langaði til.
- Á þessum aldri er maður líka
svo áhrifagjarn. Ég sá glauminn í
þessari hljómsveitargæjatilveru
og vildi náttúrlega vera í honum,
- enda hélt ég mig þar. Það er
ekki fyrr en núna í seinni tíð að ég
er farinn að gera þetta af þörf. En
þetta er ekki bara þörf, mér
finnst þetta líka þægilegur tján-
ingarmáti.
- Annars held ég að það sem
maður geri sé meira og minna til-
viljunum háð, að innst inni viti
enginn nákvæmlega hvað hann er
að gera eða hvert hann stefnir.
Enda eins gott að vita ekki of
mikið. Það skiptir mestu máli að
vera maður sjálfur, vera vinur
mannanna og skipta sér ekki af
því sem aðrir gera. En það er
reyndar mjög erfitt að fá að vera
maður sjálfur. Margir virðast
taka því sem móðgun við sig að
aðrir séu ekki nákvæmlega eins
og þeim finnst þeir eiga að vera.
Sjálfþjálfaöur
Er trompetinn eina hljóðfœrið
sem þú hefur lœrt á?
- Já, í lúðrasveit á ísafirði, og
ég spila aldrei á hann. Ég hef
aldrei verið í neinum skólum til
að læra á píanó, gítar eða tromm-
ur. Ég vil ekki segja að ég sé sjál-
fmenntaður, heldur mikið frekar
sjálfþjálfaður. Þetta kom svona
smám saman, einhver kunningi
kenndi mér kannski nokkur grip
á gítarinn, og svo fór ég sjálfur að
þreifa mig áfram og finna fleiri,
og þannig koll af kolli.
- Ég get lesið nótur, en ég
skrifa aldrei lögin mín heldur
nota ég bara eyrað. Ég held að ef
ég hefði betra minni, myndi ég
gera helmingi flóknari lög. Kann-
ski popparar geri svona einföld
lög útaf minnisleysi.
Fjöldi Iistamanna lagði hönd á
plóginn við gerð Eyðimerkur-
hálsa, og gefa flestir vinnu sína.
Hljóðfæraleikarar með Rúnari
Þór eru meðal annarra Ásgeir
Óskarsson (trommur), Jón Ól-
afsson (bassi), Tryggvi Hubner
(sólógítar), Birgir Birgisson
(hljómborð o.fl.) og Axel Einars-
son. Auk þeirra söngvara sem
þegar hafa verið nefndir má geta
Rakelar Axelsdóttur, tíu ára
söngkonu sem syngur af mikilli
innlifun með Rúnari og Pétri í
laginu Bara maður.
Lávarður á ferð
Forstjóri ávöxtunarfyrirtækis
eins þurfti nýlega að bregða
sér til Lundúna, sem ekki er í
frásögur færandi, og fékk
hann ferðaskrifstofu til að
panta fyrir sig gistingu á einu
af glæstustu hótelum borgar-
innar, þar sem olíufurstar og
forstjórar stærstu auðhringa
hafa gjarnan bækistöðvar
sínar, þegar þeir droppa inn
hjá Jóni bola. Meðan forstjór-
inn var í Lundúnum hélt
heimurinn áfram að snúast
þannig að brýn þörf var á að
hafa samband við hann og
var þá hringt á hótelið og spurt
eftir honum. En þá bar svo við
að enginn kannaöist við nafn-
ið, hvernig sem það var borið
fram. Eftir talsvert stapp varð
það þrautalendingin að spyrja
hvort ekki væri einhver ís-
lendingur á hótelinu. „Jú, jú
mikil ósköp“ sagði símastúlk-
an, „hér er einn íslendingur,
Lord Armando. ■
„Pressan“
skal það heita
Sem kunnugt er skildi Helg-
arpósturinn eftir sig stórt gat á
fjölmiðlamarkaðnum, sem
önnur blöð og fjölmiðlar hafa
síðan reynt að fylla. Nú mun
Alþýðublaðið hyggja á land-
vinninga í tómarúminu og
næsta föstudag kemur nýtt
helgarblað Alþýðublaðsins út
undir nafninu „Pressan“. Að
sögn Alþýðublaðsmanna á
nýja blaðið fyrst og fremst að
vera afþreyingarblað og
„þverpólitískt" sem slíkt. Rit-
stjóri verður Jónína Leós-
dóttir fyrrum blaðamaður á
HP úr „léttu deildinni" og bera
efnistökin þess væntanlega
merki: meiri áhersla verður
lögð á lófalestur en harðar
fréttaúttektir í anda HP. Einn
annar fastur fréttamaður
verður á blaðinu, Haukur
Hólm, sem nú starfar á
Alþýðublaðinu... ■
Páll tók
Pétur á beinið
Vegna yfirlýsingar Péturs
Einarssonar flugmálastjóra
fyrir skömmu að hann sæi
ekkert athugavert við það að
NATO fjármagnaði varaflug-
völl fyrir norðan, skall á fár-
viðri í aðsetri Flugmálastjórn-
ar á dögunum þegar Flugráð
kom saman til fundar. Páll
Pétursson frá Höllustöðum
og þingflokksformaður Fram-
sóknarflokksins fór hamförum
á fundinum og húðskammaði
Pétur fyrir yfirlýsingu hans og
þjónkun við NATO. Hjá flug-
málastjóra varð fátt um
svör.B
2 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN - NÝTT HELGARBLAÐ