Þjóðviljinn - 26.08.1988, Blaðsíða 20
Við fækkum um eina sætaröð
í öllum innanlandsvélunum og aukum bilið
til þess að betur fari um þig.*
Fljúgðu innanlands
og finndu muninn
*Breytingunum verður lokið á öllum
Fokkerflugvélunum 1. september.
FLUGLEIÐIR
D/ÍGURMAL
ANDREA
JÓNSDÓTTIR
betra
en of...
Bubbi er örlátur til vansa á nýju
plötunni sinni 56, sem gefin er út í
tengslum við kvikmyndina Foxt-
rott, en titillagið er eftir Bubba.
Auk þess lags, sem er ágætt, eru
þarna 4 lög, og mætti það lengsta
þeirra, Ballaðan um kósakka-
stelpuna, upp á 7 mínútur og 10
sekúndur, að mínu áliti alveg
missa sín, því að textinn er mest-
an part svo afleitur og óskiljan-
legur að hann ber hreinlega ekki
uppi allan þennan tíma - eða ef
við orðum þetta öðruvísi: laglín-
an er einföld og ansi hugguleg, en
ekki slíkt tónverk að haldi vak-
andi athygli manns í 7 mínútur,
þannig að eina ástæðan fyrir leng-
dinni ætti því að vera textinn. En
svo er bara því miður ekki; hann
er hvort tveggja tilburðir til að
segja sögu og tína fram skáld-
legar myndir, en hvorugt hefur
tekist... enn einu sinni kemur hér
fram það aðhalds- og gagnrýnis-
leysi sem dægurtónlistarfólk hér
býr við í hljóðverum.
En platanerekki alvond. Lagið
um klóakskrossfara leynir á sér
og verður áheyrilegra því oftar
sem maður heyrir það og textann
um Geirrík sorpblaðamann geta
senniiega margir tekið undir.
Bubbi hefur neitað því að hér sé
um Eirfk Stjörnufréttastjóra að
ræða, en er það ekki morgunljóst
samt?
Miður heppnaður er textinn
við lagið Freedom for sale. Hann
er sumstaðar illa orðaður og þar
að auki er gagnrýnin á einhvern
óljósan þjóðarleiðtoga ansi loð-
in, og algjörlega ógrundað skotið
á Sameinuðu þjóðirnar, a.m.k.
að því er fram kemur í textanum -
réttar sagt kemur þar ekkert fram
um ástæður. Slíkt finnst mér ekki
ganga þegar jafn mikið apparat
er dregið fram til sögunnar. Ann-
ars finnst mér laglínan sjálf góð,
og þarna eru á bak við Bubba í
viðlaginu, sem er á ensku (Do
you believe in United Nations
and Freedom for Sale?), tvær vel
syngjandi konur, Irma og Iddi
Schultz.
Þá er ótalið það lag sem mér
finnst textalega best og sannar
fyrir mér þá kenningu að Bubbi
sé bestur þegar hann er persónu-
legur í textum sínum. Sársauki
heitir það og berst svo sem lítið á,
í gítarbúningi með smá ásláttar-
bryddingum og þokkalegum
bassaleik Christians Falk, úr
sænsku hljómsveitinni Imperiet.
Hann hefur staðið við hlið Bubba
við þessa plötugerð og er harla
mikill smekkmaður - en ætli
fleirum en mér finnist áferðin
einum of spegilslétt?
Niðurstaða mín umum 56 er
sem sagt sú, að minna hefði gert
öllum aðilum meira gagn. Hvað
plötuumslagið varðar, hefðu listi-
lega teknar og unnar ljósmyndir
Valdísar Óskarsdóttur að ósekju
mátt vera utan á plötuumslaginu,
enda þótt betra sé nú að hafa þær
á textablaðinu innan í heldur en
alls ekki.
Endalok sœnska Heimsveldisins
Sænska hljómsveitin Imperiet
er nú á yfirreið um Svíþjóð i
kveðjuskyni, því að hljóm-
sveitarmeðlimir munu hætta
samstafi í haust ....Bubbi hitar
upp fyrir þá félaga, eins og flestir
hér vita, en í þveröfugum tilgangi
- hann er að heilsa upp á skandin-
avíska frændur vora í þeirri von
að þau kynni muni endast og
aukast. En Imperiet kveður ekki
bara með hljómleikum, heldur
stórri plötu sem var að koma út,
og verður þá líklega síðasta stú-
díóplata þeirra félaga - a.m.k.
þangað til og ef þeir endurnýja
samstarfið eftir sirka tvo áratugi,
sem vill henda fullorðið rokk-
fólk, með misjöfnum árangri
þó.... men den tid, den sorg ...
Imperiet er andskoti góð
hljómsveit, eins og þeir ættu að
muna sem fóru á hljómleika hjá
þeim félögum hér um árið - og
ekki sakar hvað söngvari þeirra
og textasmiður, gítarleikarinn
Táström, er góður „sjó“maður
.... svona einskonar blanda af
Mick Jagger og Jim Morrison.
Því miður er ég ekki góð í sænsku
svo að ég er varla dómbær á text-
ana hans, en get þó sagt að hann
Imperiet: Tháström söngvariog gítar-
leikari, trommarinn Asp og bassa-,
gítar- og hljómborðsleikarinn Christi-
an Falk.
er gagnrýninn á það sem aflaga
fer í heiminum og fylginn sér
þannig séð textalega.
Mér þóttu þeir félagar langt í
frá eins þungir á brún í eigin per-
sónu og þeir hljómuðu á þeim
plötum sem ég hafði heyrt áður
en þeir komu hingað - þeir eru
einfaldlega hörku gott rokkband
á hljómleikum - en þessi nýjasta
plata þeirra, Tiggarens Tal, er’
mun fljótmeltari músíklega en
þær eldri, að mér finnst. Það er
ekki þar með sagt að hér sé ein-
hver léttúð á ferð - alvarlegheitin
í textunum - eða kannski frekar
þunginn - setur sinn lit á tónlist-
ina, nema það sé öfugt ... en
númer eitt er þetta gott rokk -
enda þótt undirspilið sé þungt og
seigt er ekkert slen í taktinum -
sem sagt undurstöðugott og
hvetjandi - minnir stundum á
Bowie, þá á Springsteen, og Kurt
Weil flýtur með - lagið Kanon-
sáng, en eins og í Surabaya Jo-
hnny forðum semur Tháström
nýjan texta við lagið. Þá má ekki
gleyma að geta þess að Bubbi
spilar undir söng hans á gítar í
huggulegri ballöðu, I hennes
sovrum. Fín plata, gott fólk.
20 SIÐA - ÞJÓÐVILJINN - NÝTT HELGARBLAÐ