Þjóðviljinn - 23.12.1988, Page 10

LEIÐARI
FYRR
'• • •
Borgarar á
krossgötum
Borgaraflokkurinn er skyndilega í kastljósi. Atburöir síðustu
viku hafa komið flokknum uppí loft og heyrast nú ótal útgáfur af
framtíðarspádómum, þeim mun ævintýralegri sem forystu-
menn flokksins virðast vita minna hvað þeir vilja.
Það þarf ekki að bera brigður á þau rök sem Aðalheiður
Bjarnfreðsdóttir og Óli Þ. Guðbjartsson færðu fyrir stuðningi
sínum við stjórnina á miðvikudaginn. Hitt sjá allir - enda viður-
kennt af hinum nýja formanni - að það hefði verið glapræði að
fara Albertslausir útí kosningar sem forsætisráðherra hefði
boðað eftir pattstöðu í þinginu.
Borgaraflokkurinn er á krossgötum, og fljótt á litið virðist
upplausn vofa yfir. Foringinn á förum húðskammar félaga sína
sem hafa komið Ijónum í framaveg sonarins knáa, allt hangir í
lausu lofti með samvinnu Borgaraflokks og stjórnarflokkanna,
og alveg er óséð að nýir oddvitar hafi persónulegt álit og
pólitískt þrek til að halda saman sundurleitu stuðningsliði.
Svo gæti farið að þingmenn Borgaraflokksins verji þeim tíma
sem eftir stendur af kjörtímabili þeirra til þess að bjarga sér
annarstaðar á land eða til að spila frítt og hætta síðan atvinnu-
mennsku í stjórnmálum. Þetta sáum við nýlega þegar Banda-
lag jafnaðarmanna leystist upp á síðasta kjörtímabili, og ekki
þarf háan aldur til að muna hvellinn þegar Samtök frjálslyndra
og vinstrimanna splundruðust á sínum tíma.
Það styður slíkar spár að fylgi Borgaraflokksins í skoðana-
könnunum er ekki til að hrópa húrra fyrir. Flokkurinn fékk
næstum 11 prósent í kosningunum í fyrravor, en samkvæmt
könnunum dvínaði það fylgi fljótt og snemma á þessu ári fór
fylgið í 2-4 prósent, allra lægst í 0,9 sem er minna en Flokkur
mannsins fékk síðast.
Menn skyldu þó fara varlega í að afgreiða Borgarana útúr
pólitík. Vel má líta svo á að klofningur Sjálfstæðisflokksins hafi
verið eðlilegur og tilviljun að einmitt Albert varð gerandi máls.
Það hafa verið miklir óróatímar í Sjálfstæðisflokknum í nær tvo
áratugi, og samanburður á fylgishópum Sjálfstæðisflokks og
Borgaraflokks sýnir að síðarnefndi flokkurinn hefur allt önnur
hlutföll en sá fyrri.
Því hefur meira að segja verið haldið fram að brottför Alberts
Guðmundssonar geri vonir í Sjálfstæðisflokknum um samein-
ingu að engu. Hugsanleg sameining hefði byggst á áhrifavaldi
Alberts sem óumdeilds foringja, - hann einn hefði getað leitt
Borgarana aftur í Sjálfstæðisflokkinn (og þó alls ekki alla). Að
honum gengnum sé enginn einn svo sterkur að hann valdi svo
afdrifaríkri ákvörðun: hvort sem flokkurinn lifir eða deyr muni
brottför Alberts breikka gjána milli Valhallarliðsins og þeirra
fylgishópa sem nú halla sér að Borgurum.
Það er einnig óvarlegt að vanmeta skipulagsstyrk Borgara-
flokksins, og menn skyldu heldur ekki gleyma því að Albert
Guðmundsson verður áfram Albert Guðmundsson þótt hann
sé sendiherra í París.
Uppistandið núna kann að sigla flokknum í strand, en það
gæti líka orðið til að gefa honum nýtt líf, og það er alls ekki
undarlegt að forystumenn Borgaraflokksins telji lífslíkur sínar
nú byggja á annaðhvort stjórnarsamstarfi eða tímabundnum
stuðningi við stjórnina einsog Júlíus Sólnes virðist vera að
boða í Nýju Helgarblaði Þjóðviljans í dag.
Slíkur kostur er heppilegastur fyrir ríkisstjórnina og flokka
hennar. Innganga Borgaraflokksins mundi gjörbreyta eðli
stjórnarsamstarfsins, og slíkt samstarf mund| einnig geirnegla
Kvennalistann í stjórnarandstöðu.
En það er einmitt orðinn hluti af sögulegum tilgangi núver-
andi stjórnarsamstarfs að verða prófsteinn á Kvennalistann,
hvort hann ætlar í alvöru að hafa áhrif á íslensk stjórnmál eða
hvort hann var bara skemmtilegttómstundagaman uppátækja-
sams millistéttarfólks sem vill gjarna tala sem mest en lítur á
pólitíska ábyrgð einsog eitthvað oná brauð.
Ritskoðun á Ijósvakanum?
Útvarpsstöðvarnar tvær, Bylgjan og Stjarnan, hafa verið
sakaðar um að banna það að leikin séu verk tveggja vinsælla
og merkra tónlistarmanna, Megasar og Bubba Morthens.
Þetta er alvarleg ásökun, og ef hún reynist réttmæt hljóta
almenningur, ríkisvald og aðrir fjölmiðlar að endurskoða alla
afstöðu sína til umræddra útvarþsstöðva.
-m
Ekki skal hér um það fullyrt hver tók þessa mynd, en heimildir, sem ætla verður alltraustar herma, að hún
sé tekin einhverntíma á árabilinu frá 1890-1900. Samt sel ég það ekki dýrara en ég keypti. Hitt fer ekki milli
mála, að við erum stödd neðst í Bankastrætinu og sjáum uppeftir því. Þarna má kenna Stjórnarráðshúsið
með sína myndarlegu kartöflugarða, sem sjáanlega hefur verið sett niður í með gamla laginu. Að öðru leyti
er íslandsbankahúsið mest áberandi vinstra megin götunnar. Hægra megin sést í endann á nyrsta húsi
Torfunnar. Og svo trónir Myllan þarna heldur en ekki tignarleg. Höfuðprýði myndarinnar er náttúrlega
hestamannahópurinn, sem þarna kemur ríðandi niður Bankastrætið. Kannski hefur verið farið í reiðtúr inn
að Elliðaám, jafnvel upp í Árbæ? Takið eftir hinum fallega hlöðnu grjótgörðum beggja megin götunnar. Aftur
á móti er opið göturæsi ekki eins ánægjuleg sjón - með öllu sínu skolpi á leið niður í Lækinn.
... OG NÚ
Ó-jú, raunar var Jim Smart staddur í sporum Ijósmyndarans, sem tók gömlu myndina fyrir meira en 100
árum. Og margt tekur nú breytingum f ört vaxandi borg á styttri tíma. Stjórnarráðshúsið hefur þó staðið af
sér alla storma og íslandsleikhúsið heldur ennþá velli, þótt bankinn sjálfur sé löngu „hruninn“. En
Verslunarbankinn breiðir þarna úr sér í staðinn og til hliðar við hann er íslenska óperan. Hinum megin
götunnar er svo sáðmaður Búnaðarbankans að störfum en engin mylla lengur. Riddaraliðið er horfið af
vettvangi, en tuttugu bílar komnir í staðinn og er ólíkt tilkomuminni sjón, enda annað lifandi en hitt dautt.
Kartöflurnar hafa fyrir löngu verið teknar upp og búið að græða garðlandið. Sjónarsviptir er að grjótgörðun-
um en hinsvegar engin eftirsjá að skolpræsinu. Þá er hellulögð gangstéttin nú viðkunnanlegri.
-mhg
Viljið þið ekki, lesendur góðir, vera nú svo vœnir aö senda blaðinu gamlar myndir, sem þið kunnið að eiga í fórum
ykkar? Allar 40-50 ára gamlar myndir og ekki síður þaðan af eldri, eru vel þegnar. Myndunum þurfa að fylgja
nauðsynlegar upplýsingar svo sem um aldur ef hann er kunnur o.s.frv. - Myndina skal senda til umsjónarmanns Nýs
Helgarblaðs, Pjóðviljanum, Síðumúla 6, 108 Reykjavík. - Við munum að sjálfsögðu senda myndirnar til baka, ásamt
ókeypis eftirtöku. Leitið þið nú í pokahorninu.
Síðumúla 6-108 Reykjavík
Sími 681333
Kvöldsími 681348
Útgefandl: Útgáfufélag Pjéöviljans.
RltatjórarrÁrni Bergmann, Mörður Arnason.
Umsjónarmaður Nýs Helgarblaðs: Sigurftur Á. Friftþjófsson.
Fréttastjóri: Lúftvík Geirsson.
Blaftamenn: Dagur Þorleifsson, Guftmundur Rúnar Heiftarsson,
Heimir Már Pétursson, Hjörleifur Sveinbjörnsson, Kristófer
Svavarsson, Magnús H. Gíslason, Lilja Gunnarsdóttir, Ólafur
Gíslason, Páll Hannesson, Sævar Guftbjörnsson, Porfinnur Ómars-
son (íþr.).
Handrita- og prófarkalestur: Elías Mar, Hildur Finnsdóttir.
Ljósmy ndarar: Jim Smart, Porf innur Ómarsson.
Útlitsteiknarar: Kristján Kristjánsson, KristbergurO. Pétursson
Framkvæmdastjóri: HallurPáll Jónsson.
Skrif8tofustjóri: Jóhanna Leópoldsdóttir.
Skrifstofa: Guörún Geirsdóttir, Kristín Pótursdóttir.
Auglý8inga8tjóri: OlgaClausen.
Auglýsingar: Guömunda Kristinsdóttir, Unnur
Ágústsdóttir, Sigurrós Kristinsdóttir.
Símavarsla: Sigríöur Kristjánsdóttir, ÞorgeröurSigurðardóttir.
Bílstjóri: Jóna Sigurdórsdóttir.
Húsmóöir: Anna Benediktsdóttir
Útbreiðslu- og afgreiöslustjóri: Ðjörn Ingi Rafnsson.
Afgreiðsla: Halla Pálsdóttir, HrefnaMagnúsdóttir.
Innheimtumaður: Katrín Ðáröardóttir.
Útkeyrsia, afgreiðsla, ritstjórn:
Síðumúla 6, Reykjavík, símar: 681333 & 681663.
Auglýsingar: Síðumúla 6, símar 681331 og 681310.
Umbrot og satning: Prentsmiðja Þjóðviljans hf.
Prentun: Blaðaprent hf.
Verð í lausasölu: 70 kr.
Nýtt helgarblað: 100 kr.
Askriftarverð á mánuði: 800 kr.
10 SÍÐA - NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 23. desambar 1988