Dagblaðið Vísir - DV - 21.09.1996, Blaðsíða 22

22
sérstæð sakamál
LAUGARDAGUR 21. SEPTEMBER 1996 JjV
Það hellirigndi þennan fóstudag
um miðjan september 1988, svo það
var ekki marga gangandi vegfarend-
ur að sjá í enska bænum Watford í
Hertfordshire. Þó voru þeir nokkrir
á Aldenham Road, en þeim brá þegar
skerandi neyðaróp bárust þeim
skyndilega til eyma.
Kevin Egan og Marc Strachan litu
í kringum sig og komu þá auga á
konu sem lá á rennvotri gangstétt-
inni. Hún barðist um á hæl og
hnakka, en við hlið hennar lá maður
á hnjánum og hélt um háls hennar.
Mennirnir tveir hlupu að parinu
og reyndu aö losa tak mannsins á
hálsi konunnar og ná honum frá
henni. En þótt þeir væru báðir um
þrítugt og sterkir gátu þeir ekki los-
að kyrkingartakið. Það var þvi ekki
fyrr en tuttugu og sjö ára lækna-
nemi, David Topham, kom þeim til
aðstoðar að tókst að ná manninum
frá konunni. Topham reyndi að
koma konunni til lífs með björgunar-
aðgerðum, en það tókst ekki. Hún dó
skömmu síðar.
„Hún var
mella"
Ekki leið á löngu þar til lögregla
kom á vettvang og handjárnaði
ódæðismanninn, sem var enn svo ill-
vígur að vart varð við hann ráðið.
Honum var síðan komið fyrir í aftur-
sætinu á lögreglubíl milli tveggja
sterkvaxinna lögregluþjóna. Rétt á
eftir kom sjúkrabíll og tók fórnar-
lambið.
Á lögreglustöðinni tókst að róa ár-
ásarmanninn, en þegar yfirheyrsla
hófst yfir honum varð hann aftur
mjög æstur. Maðurinn reyndist heita
Glen Braybrooke og konan sem hann
haföi myrt var eiginkona hans,
Christabel, sem hafði verið tveimur
árum yngri. Þau höfðu aðeins verið
gift í hálft annað ár og áttu fjórtán
mánaða gamla dóttur, Nitu. Glen
sagði loks lögreglunni að hann hefði
komist að því að kona hans hefði
unnið sér inn aukapening sem mella.
„Hvar fréttirðu það?“ spurði rann-
sóknarlögreglumaðurinn sem yfir-
heyrslunni stjómaði.
„Ég komst að því að hún vann á
nuddstofu," svaraði Glen þá. „Hún

Christabel og Glen Braybrooke á brúðkaupsdaginn.
að Chris hefði einmitt verið að tjá
sér að hún myndi senn hætta, því
fjárhagur þeirra hjóna leyfði nú að
hún færi að sinna heimilinu ein-
göngu.
Almennur misskilningur
Holly Powny skýrði svo frá í rétt-
inum að Christabel hefði verið lagleg
og snemma vakið athygli karl-
manna, en iðulega hefði hún fengið
undarlegar augnagotur þegar hún
var ógift og sagði að hún væri nudd-
kona.
„Vandinn er sá,“ sagði Holly, „að
orðið nuddkona hefur fengið óheppi-
lega aukamerkingu, því til eru nú
nuddstofur sem eru allt annað en
það sem orðið gefur til kynna. Það
kom því fyrir meðan Chris var enn
ógift að ungir menn sneru við henni
bakinu þegar hún sagði hvað hún
gerði. Þegar hún kynntist Glen
ákvað hún því að leyna því að hún
væri útlærð nuddkona, og þegar þau
trúlofuðu sig sagði hún upp.“
Allt hafði svo gengið vel þar til fjár-
hagsvandinn kom upp á heimilinu.
Þá hafði Chris farið til Holly, og
þeim hafði síðan komið saman um
að segja að þær væru að selja sam-
kvæmisklæðnað á kvöldin meðan
Chris ynni á nuddstofunni. Þá þyrfti
Glen ekki að komást að því hver
aukavinnan væri.
„Eins og villidýr"
Kevin Egan, Marc Strachan og Dav-
id Topham, mennirnir þrír sem
skorist höfðu í leikinn þegar Glen
missti stjóm á sér og kyrkti konu
sína, voru látnir lýsa því sem gerst
hafði.
„Hann var eins og villidýr,“ sagði
Egan, „og það var næstum því
ómögulegt að draga hann frá vesal-
ings konunni."
Verjandi Glens Braybrooke reyndi
að fá ákærunni á hann breytt úr
morðákæra í ákæru fyrir manndráp,
svo dómurinn yfir honum yrði mild-
ari. En þeirri beiðni svaraði sak-
sóknarinn meðal annars á eftirfar-
andi hátt:
„Auðvitað er það ekki gott að frú
Braybrooke sagði manni sínum ekki
frá menntun sinni, eins og fram er
vann á nuddstofu Josephine við Aldenham
Road. Og hvað haldið þið að gerist á nuddstof-
um? Haldið þið að fólk sé nuddað? Nei, þær
eru hóruhús í dulargervi. Þau eru bara kölluö
nuddstofur til að þetta líti betur út.“
Félítil hjón
En sagan af Braybrookes- hjónunum var ei-
lítið flóknari en halda mátti af því sem nú var
komið fram og miklum mun sorglegri. Glen
hafði í æðinu sem runnið hafði á hann myrt
konuna sína án nokkurrar gildrar ástæðu.
Hann hefði getað fengið fulla og sanna skýr-
ingu á því hvað hún gerði, en hann hafði ver-
ið bæði blindur og heymarlaus fyrir öllu öðru
í því sambandi en eigin mati á aðstæðum.
í lögregluskýrslunni var meðal annars haft
eftir honum:
„Okkur tók að vanta fé eftir að dóttir okkar
fæddist, og þótt ég ynni mikið dugðu tekjum-
ar ekki. Þá sagði Chris að hún gæti fengið
kvöldvinnu. Það hefði í for með sér að hún
sæi um Nitu á daginn, en ég á kvöldin. Það
myndi spara okkur viss útgjöld, en að auki
yrðum við bæði á launum.
Chris sagðist geta farið aö selja sam-
kvæmisklæðnað ásamt vinkonu sinni, Holly
Powny, fyrir fyrirtæki sem seldi aðeins beint
til viðskiptavina í fámennum kvöldsamkvæm-
um. Þetta hljómaði ágætlega, en þegar Chris
hafði verið í starfinu í fimm mánuði var mér
farið að þykja kvöldvinnan slæm fyrir heimil-
islífið. Þá var fjárhagurinn orðinn það þokka-
legur að mér fannst að hún ætti að hætta að
vinna.“
Nuddkona!
Glen Braybrooke ákvað, kvöldið örlagaríka,
að fara með dótturina, Nitu, til tengdamóður
sinnar. Þaðan hélt hann heim til Holly Powny,
en ætlunin var að segja
henni að hún yrði að finna
sér aðra stúlku til að að-
stoða sig við söluna. Holly
reyndist ekki vera heima
og var sögð á kránni White
Hart, sem var skammt frá.
í þeirri trú að Chris og
Holly hefðu farið á krána
til að fá sér hressingu hélt
hann þangað, en þegar
þangað kom sá hann að
Holly sat þar með karl-
manni. Honum fannst það
skrítið og taldi aö ekki
væri allt með felldu. Hann
gekk að Holly, sem viður-
kenndi loks að Chris hefði í
raun ekki selt samkvæmis-
klæðnað með sér, heldur
hefði hún ráðið sig í það
eina starf sem hún hefði
menntun til að sinna, það
er í starf nuddkonu.
„Holly reyndi að sann-
færa mig um að Chris
væri lærð nuddkona,"
sagði Glen við yfirheyrsluna. „En ég hafði
þekkt hana í þrjú ár og verið kvæntur henni
í hálft annað. Ég hefði því vitað það ef hún
hefði verið útlærð nuddkona.“
Þegar Holly hafði sagt Glen hvar Chris ynni
hélt hann þangað, og þegar á nuddstofuna
kom spurði hann hvort -Christabel Bray-
brooke væri laus, því hann vildi helst að hún
nuddaöi sig. Eigandi nuddstofunncir, frú Jos-
ephine Hulbert, bað hann þá að fá sér sæti.
Nokkram mínútum síðar
kom Christabel svo fram.
Sannleikurinn
„Svipurinn á Chris þegar
hún sá mig sagði allt,“
sagði Glen ennfremur við
yfirheyrsluna. „Og þrátt
fyrir andmæli frú Hulbert
sagði ég upp fyrir hönd
Chris og dró hana með mér
út úr hóruhúsinu."
Glen var reiður, en hugsan-
legt er að framhaldið hefði
orðið annað en raun varð á
ef ungur maður hefði ekki
gengið fram hjá þeim hjón-
um fyrir utan nuddstofuna
og sagt: „Hefurðu tíma til
að nudda mig í kvöld,
Chris?“ Við þessi orð
missti Glen gersamlega
stjóm á sér og varð gripinn
af þeim mikla ofstopa sem
kostaði konu hans lífið.
En sannleikurinn um starf
Christabel kom fram í sakadóminum í Wat-
ford. Nuddstofan var nákvæmlega það sem
hún var sögð vera, nuddstofa, og ekkert ann-
að. Þá var Christabel útlærð nuddkona og vel
metin sem slík af frú Hulbert, sem gat upplýst
komið í framburði frú Powny, og að hún
skýldi sér með ósannindum þegar hún réö sig
til kvöldstarfans á stofú frú Hulbert. En það er
aö mínu mati ekki afsökun fyrir þvi sem
herra Braybrooke gerði. Frú Powny sagði
honum sannleikann, en hann vildi ekki trúa
honum, og hann hafði að minnsta kosti fimm
mínútur til að hugsa sig um á biðstofunni
áður en kona hans kom fram.
Ég hef kynnt mér rekstur nuddstofunnar,
og það er greinilegt af öllu sem þar er að sjá
að einungis er um að ræða almenna nudd-
þjónustu, meðal annars fyrir íþróttamenn sem
hafa orðið fyrir meiðslum. Hinn ákærði hefði
því átt að hugsa sig um.“
Málalok
Dómarinn var sammála saksóknara, og það
voru kviðdómendur einnig. Hins vegar þótti
réttinum sem taka bæri tillit til vissra mild-
andi aðstæðna, svo Glen Braybrooke fékk tólf
ára fangelsisdóm, með möguleika á reynslu-
lausn eftir níu ár. En það er sagður niðurbrot-
inn maður sem fær frelsið á ný á næsta ári.
Haft er eftir samfongum Glens að þau átta
ár sem hann hefur setið inni hafi hann verið
meö stöðugar sjálfsásakanir, og allt bendi til
að hann fari beint á taugahæli þegar fanga-
vistinni lýkur.
Nita er nú að verða ellefu ára, en á fáar ef
nokkrar minningar um föður sinn. Þá hafa
gamlir samstarfsmenn hans og félagar að
mestu gleymt honum og kona hans er dáin.
„Til hvers getur hann þá snúið?" spyrja því
sumir.
Frú Josephine Hulbert.