Dagblaðið Vísir - DV - 28.12.1996, Blaðsíða 23

Dagblaðið Vísir - DV - 28.12.1996, Blaðsíða 23
LAUGARDAGUR 28. DESEMBER 1996 LAUGARDAGUR 28. DESEMBER 1996 22 ilk Giftingar eru algengar áramótahelgina en Guðmundur Torfason knattspyrnumaður gengur í það heilaga og er hættur að spila: „Ég baö um hönd Jakobínu á aö- fangadagskvöld í fyrra. Ég skenkti kampavíni í glös handa okkur en ég átti flösku sem ég haföi heitið að geyma þangað til ég ákvæði að gifta mig. Þegar ég var i þann mund að falla á kné og bera upp spuminguna sveiflaði Bima dóttir okkar öðra kampavínsglasinu og hellti yfir sig fullu glasi af víni og fagnaði þar með þessu með okkur,“ segir Guð- mundur Torfason, knattspyrnumað- urinn knái, sem ætlar að ganga í það heilaga 1 dag. Áramótahelgin hefur lengi verið vinsæl til giftinga þó það sé samt örlítið að færast yfir á sumartím- ann. Helgin er löng í þetta sinn og því eru fjölmörg hjónaleysi sem nota tækifærið og staðfesta sambúð sína eins og Guömundur og Jak- obína sem bæði era aö gifta sig í fyrsta sinn. Gamlársdagurinn sjálf- ur er ekki jafn vinsæll í ár og hann hefur oft verið þar sem hann ber upp á þriðjudag í þetta sinn. Guðmundur segist hafa fengið svar frá tilvonandi eiginkonu sinni, Björgu Jakobínu Þráinsdóttur, þeg- ar hún hafi verið búin að þvo kampavínið framan úr Birnu litlu sem er tveggja ára. „Þá var komið að því að velja dag og við vorum bæði sammála um að áramótahelgin væri frábær timi þar sem sumarið er annasamasti tím- inn hjá mér,“ segir Guðmundur. „Jól og áramót eru auðvitað líka annasamur tími þar sem við stönd- um í verslunarrekstri,“ segir Jakob- ína. Leiðin lá í atvinnumennsku Guðmundur Torfason er sonur hjónanna Jóhönnu Pétursdóttur og Torfa Bryngeirssonar sem era bæði látin. Hann á tólf ára dóttur, Hönnu Guðnýju, og þrjú systkini, Bryndísi, Bryngeir og Njál. Hann ólst upp til niu ára aldurs í Vestmannaeyjum og byrjaði að sparka bolta þar. Guð- mundur fluttist til Reykjavíkur níu ára og bjó þar til ársins 1986. Guðmundur byrjaði að leika með Fram í fyrstu deild karla í knatt- spymu þegar hann var sautján ára gamall og 24 ára var hann kominn í atvinnumennsku. Guðmundur lék með Fram á árunum 1979-1986 í fyrstu og annarri deiid. Hann fór síðan í atvinnumennsku og hóf fer- ilinn í Belgíu og lék þar með fyrstu deildar liðinu Beveren í eitt ár. Síö- an lék hann með belgísku liðunum Winterslag og RC Genk en eftir það færði hann sig til Austurríkis og lék með Rapid Wien sem einnig er fyrstu deildar lið. Að því búnu lék hann með skoska liðinu St. Mirren í þrjú ár og St. Johnstone í tvö ár. Hann fékk fijálsa sölu vorið 1994 og var ráðinn leikmaður og þjálfari varaliðs hjá enska 3. deildar liðinu Doncaster, en hætti þegar liðið stóð ekki við gerða samninga. Skotfastur og sparkviss Guðmundur á að baki 26 A-lands- leiki, 3 leiki í unglingalandsliði undir 18 ára og 4 leiki í unglinga- landsliði undir 16 ára. Hann hefur verið þekktur fyrir að vera mikill markaskorari. Hann er ótrúlega skotfastur og sparkviss og sérlega góður skallamaður. Guðmundur á markamet í fyrstu deild eða 19 mörk og fékk gullskó- inn árið 1986 eða sama ár og hann fór utan. Jafnir honum eru Skaga- mennimir Pétur Pétursson og Þórð- ur Guðjónsson. Saumar brúðarkjólinn ■ 'ix 3 sjalf Jakobína er uppalin í Fossvogin- um og hefur búið þar alla sína ævi. Hún gekk í Fossvogsskóla og þar á eftir Réttó, MS og Iðnskólann þar sem hún lærði til kjólameistara. Hún á tvo bræður, Magnús og Karl og tvíburasysturina Auði en þær eru eineggja. Guðmundur segist ekki eiga í vandræðum með að þekkja þær í sundur. Foreldrar hennar heita Bima Magnúsdóttir húsmóðir og Þráinn Karlsson verk- fræðingur. „Mín áhugamál beinast í örlítið aðra átt en hans en ég hef mest gaman af því að sauma og prjóna enda er ég kjólameistari. Ég hef þó ekki saumað neitt sérstak- lega mikið frá því ég lauk námi. Ég ákvað samt að sauma brúðarkjólinn minn og brúðarmeyjakjólana sjálf og byrjaði að teikna þá í nóvember. Ég hef síðan gripið í þá eftir því sem ég hef haft tíma. Einnig þykir mér gaman að fara í bíó og svo stunda ég líkamsrækt þegar tími gefst,“ segir Jakobína. Jakobína og Guðmundur era af- skaplega gamaldags að því leyti að þau hafa ákveðið að þau sjái hvort annars giftingarfot fyrst þegar þau hittast í kirkjunni. Brúðurin kemur í kirkjuna í skreyttri límúsínu. At- höfnin hefst klukkan 18 í Háteigs- kirkju og verður tónlistin í miklu aðalhlutverki. Að athöfhinni lok- inni er gestrnn boðið til matarveislu í Blómasal Hótel Loftleiða. Óvænt brúðkaupsferð Guðmundur og Jakobína hyggj- ast fara í brúðkaupsferð í viku til tíu daga í janúar eða næsta haust. Þau hafa ekki enn þá ákveðið hvort þau taka með sér sólargeislann sinn, hana Bimu. Jakobina vill taka hana með ef þau verða lengi en skilja hana eftir ef ferðin verður stutt. Guðmundur ákveður hvert þau fara en ferðin mun koma Jak- obínu á óvart. „Brúðkaupsferðin ætti að vera fyrir okkur tvö en á þessum aldri tekur Bima litla allan tímann,“ seg- ir Guðmundur. Hrint í fang hennar „Við kynntumst fyrst á krá hér í bænum og þó Jakobína vilji ekki viðurkenna það hafði ég tekið eftir henni áður. Þetta var mjög fyndin staða en einn vinur minn bókstaf- lega hrinti mér á hana því ég ætlaði aldrei að koma mér að þvi að tala við hana. Hún var á fleygiferð þarna inni og þegar hún loksins nam staðar þá guggnaði ég alveg og það var þá sem vinur minn hrinti mér framfyrir hana. Þá varð ekki aftur snúið og ég varð að segja eitt- hvað við hana,“ segir Guðmundur Torfason. „Ég var dregin á einhvern leið- indastað sem ég vil aldrei fara á,“ bætir Jakobína við og var á fleygi- ferð um allan staðinn þar sem henni leiddist. Bæjarins bestu Guðmundi datt í hug að bjóða Jakobínu út að borða á Bæjarins bestu en guggnaði þegar á hólminn var kominn. Hann var hræddur um að hún hefði misst áhugann. Fljótlega eftir að þau kynntust fóra þau saman í sólarlandaferð til Benidorm. Á þeim tíma var Guð- mundur búsettur í Skotlandi en var í sumarfríi á íslandi. Um haustið fór Jakobína til Skotlands til Guð- mundar en var samt sem áður bundin þar sem hún var í Iðnskól- anum að læra til kjólameistara. Hún fór til Guömundar öðra hverju um helgar og í fríum frá skólanum þannig að samband þeirra var fjar- samband í einhvem tíma. Saumaði brúðarkjóla í Skotlandi „Árið 1993 vann ég á saumastofu í Skotlandi viö að sauma brúðar- kjóla og brúðarmeyjakjóla í fjóra mánuði en var annars á íslandi. Það er ekkert mjög skemmtilegt að eiga í fjarsambandi en við vorum í stöðugu símasambandi og síma- reikningurinn sýndi það ljóslega," segir Jakobína sem loksins var einn vetur í Skotlandi áður en hjónin fluttu heim en þá var hún ófrísk að Bimu. „Um haustið fórum við til Eng- lands þar sem ég aðstoðaði við að þjálfa Doncaster knattspymuliðið í tvö ár. Liðið lenti í fjárhagserfið- leikum og ég gat sem betur fer losn- að undan samningi og við fórum aftur til Skotlands," segir Guð- mundur. Eftir að samningnum var rift flugu Jakobína og Guðmundur heim og sú stutta kom í heiminn daginn eftir. Eftir heimkomuna settu þau á fót undirfata- og náttfataverslun. Mein- ingin var að verslunin yrði atvinna fyrir Björgu eina en vegna anna hefur Guðmundur tekið að sér rekstur búðarinnar með henni. Tilboð í Hong Kong „Búðin og Bima litla réðu úrslit- um um það að við flyttum heim. Ég fékk á þessum tíma tilboð frá Hong Kong sem Jakobína vildi helst ekki tala um. Mér fannst tilboðið mjög freistandi en það þýðir ekki að tala um það,“ segir Guðmundur. „Ég hefði ekki viljað fara með ungabarn til Hong Kong. Ég vil helst vera á íslandi," segir Jak- obína. „Það hvarflaði aldrei að mér að setjast að erlendis. Ég er fyrst og fremst íslendingur þó ég hafi víða búið í útlöndum og ég held að flest- ir ef ekki allir Islendingar upplifi það. Mann langaði alltaf heim og Björg ýtti á mig. Við sjáum ekkert eftir þeirri ákvörðun að hafa flutt heim þó þetta sé allt öðravísi. Hér er allt á fleygiferð og nóg að gera,“ segir Guðmundur. Hættur að spila Guðmundi var boðið starf síðast- liðinn vetur sem þjálfari liðs Grind- víkinga í meistaraflokki karla. Hann forðaði liðinu frá því að falla í aðra deild og lék einnig með því sjálfur. Hann ætlar að halda áfram að þjálfa Grindvíkinga á næsta ári. „Stundum lýsi ég einnig knatt- spymuleikjum á Stöð 2 og Sýn auk þess að leika með Grindavík í ein- staka leikjum. Ég hugsa að ég sé hættur að spila sjálfur en knatt- spymumenn era oft taldir gamlir í kringum þrítugt. Mér fmnst þetta orðið ágætt og ég vil helst einbeita mér að þjálfuninni," segir Guð- mundur. Guðmundur er menntaður knatt- spyrnuþjálfari og hefur unnið sér inn hæsta stig knattspymuþjálfara sem Skoska knattspyrnusambandið veitir. Það hefur nýst honum vel í starfi. Guðmundur heldur góðu sambandi við leikmenn og þjálfara í Skotlandi þar sem hann bjó lengst. Aðstaða lítið skánað Aðspurður um knattspymuna á íslandi sagði Guðmundur að að- stöðuleysið hér hefði komið honum á óvart eftir að hann flutti aftur heim. Hann segir að á tíu árum hafl lítið breyst og knattspyman ekki náð jafn langt og hann hafi búist við. Hann segir einungis eitt lið komast eitthvað áfram en það séu Skagamenn sem sigri ár eftir ár. „Ég skil ekki hvers vegna ekki er búið að byggja yfirbyggð hús fyrir leikmennina. Ég hefði viljað sjá ör- ari breytingar,“ segir Guðmundur. Horfir á Guðmund keppa „Ég hef engan sérstakan áhuga á knattspymu en ég horfi á þegar Guðmundur keppir. Annars hef ég lítinn áhuga á að horfa á knatt- spyrnu í sjónvarpi daginn út og inn,“ segir Jakobina. Guðmundur segist horfa á knatt- spymu í sjónvarpi þegar hann hafi tíma til en eyði ekki öllum laugar- dögum í það. Hann gefur sér þó stundum tima til þess að horfa á leiki í Evrópukeppninni í miðri viku. „Það er eins og tíminn fyrir fjöl- skylduna verði alltaf minni og minni í þjóðfélaginu," segir Guð- mundur og Jakobína bætir því við að hann fari stundum á sumrin út kl. átta á morgnana og komi aftur kl. tiu á kvöldin þegar mest er að gera. Þau segjast þá oft reyna að hittast í hádeginu til þess að Bima missi ekki alveg af pabba sínum. „Það er mjög mikilvægt fyrir Bimu að við hittumst yfir daginn. Ég reyni oft að vera heima ein- hverja klukkutíma," segir Guð- mundur. Sungið með Mezzoforte Guðmundur hefði getað orðið heimsfrægur ef hann hefði haldið áfram að spila með strákunum í hljómsveitinni Mezzoforte sem hann lék í þar til hann var tvítugur að aldri. „Ég var söngvari með strákunum í hljómsveitinni Mezzoforte í nokk- ur ár eða þar til kattspyrnan var orðin svo tímafrek að ég þurfti að velja á milli hennar og tónlistarinn- ar. Þetta tvennt togaðist á um tím- ann og ég ákvað að hætta og snúa mér algerlega að boltanum. Ég hef ekki séð eftir því en tónlistin blund- ar þó enn þá í mér. Núorðið spila ég aðallega jólalög fyrir dóttur mína,“ segir Guðmundur. Helgarblaöið óskar þeim til hamingju með dag- inn.-em fólk, Guðbjört Kvien og Leiknir Jónsson ætla að ganga í það heilaga á gamlársdag. Brúflkaupinu frestafl fyrir Flæmska hattinn „Leiknir bað mín á gamlárskvöld í fyrra í veislu heima hjá systur hans. Það varð svo mikið uppistand þegar fólkið heyrði að hann hefði beðið mín að mér gafst ekki tími til þess að svara honum,“ segir Guðbjört Kvien söngkona sem ætlar að giftast heitmanni sínum, Leikni Jónssyni, á gamlársdag í Bústaðakirkju, ári eft- ir að hann bar upp bónorðið. „Það var ágætt að ég fékk smávegis umhugsunartíma því ég hefði sennilega sagt já, ætli það ekki, ef ég hefði þurft að svara strax. í stað þess sagði ég bara já,“ segir. Guðbjört. Brúðkaupsdagurinn hafði reyndar verið ákveðinn 31. ágúst en hjónaleysin þurftu að afpanta vegna þess að hann fór í veiðiferð á Flæmska hattinn rétt fyrir brúð- kaupið. Brúðkaup á gamlársdag vora mjög algeng á árum áður en hefur að sögn séra Pálma Matthíassonar í Bú- staðakirkju fækkað. Hann segir að flestir íslendingar vilji heldur gifta sig um sumartímann þegar sól er hæst á lofti. Þó eru nokkrir sem vilja hefja nýja árið í vígðri sambúð. Þegar gamlársdag ber upp á laugardag eða •sunnudag eru giftingar fleiri en ella. í ár eru þær ekki margar þar sem gamlársdagur er á þriðjudegi. Vígslum hefur íjölgað örlítið frá árinu 1986 en þá voru þær 36 en í fyrra voru þær 43. Háldu að við hefðum hætt við „Það var mjög neyðarlegt þegar brúðkaupinu var frestað því ég þurfti að afpanta allt sem búið var að undirbúa. Það var eins og fólk héldi að við hefðum orð- ið ósátt og hefðum hætt við. Það hefði orðið of dýrt fyr- ir okkur að gifta okkur í gegnum gervihnött," segir Guðbjört. „Við kynntumst fyrir nokkrum árum þegar Guðbjört var starfandi á bar. Ég leit þar oft við á leiðinni heim og kynntist henni. Við höfum verið saman i fjögur ár núna,“ segir Leiknir. Heima hjá mömmu Guðbjört ætlar að gifta sig í hvítu þrátt fyrir að hún sé að gifta sig í annað sinn. Hún ætlar í hárgreiðslu og förðun um morguninn en á meðan ætlar Leiknir að vera í rólegheitunum hjá mömmu sinni á meðan. Þeg- ar bæði era tilbúin fara þau í myndatöku sem er hag- rætt vegna þess að vígslan er þennan dag. „Dóttir Leiknis, Stefanía Kristín, sex ára, verður brúðarmeyja og við sjáum ekki fötin hvort hjá öðru fyrr en í myndatökunni," segir Guðbjört. Séra Pálmi Matthíasson gefur Leikni og Guðbjörtu saman og í kirkjunni verður mikill söngur og vinkon- ur Guðbjartar munu syngja einsöng og í kór fyrir brúð- hjónin. Svaramaður Guðbjartar veröur söngfaðir henn- ar, Jón Áskelsson tónskáld. Veislan verður síðan hald- in í safnaðarheimili Bústaðakirkju en þar verða yfir eitt hundrað manns samankomin og gæða sér á veiting- um þeim er í boði verða. -em

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.