Dagblaðið Vísir - DV - 19.12.1998, Blaðsíða 39

'k
LAUGARDAGUR 19. DESEMBER 1998 X3 'iL> ,/ LAUGARDAGUR 19. DESEMBER 1998
*
★
- ★
viðtal
r* *
43
Sigurður Gísli Pálmason, stjórnarformaður Hofs, er maður ársins í íslensku viðskiptalífi:
iguröur Gísli Pálmason,
stjómarformaður Hofs, hefur
verið valinn maður ársins í
íslensku viðskiptalífi af DV, Stöð 2 og
Viðskiptablaðinu. Ástæður valsins eru
margar og þeir sem eitthvað hafa fylgst
með íslensku viðskiptalífi hljóta að
vera sammála um að stjómarformaður
Hofs hafi óneitanlega verið umsvifa-
mikill á árinu sem er nær liðið. Ber þar
helst aö nefha söluna á Hagkaupi, upp-
byggingu Kringlunnar, stofnun fast-
eignafélags og þátttöku hans í öðrum
fyrirtækjum innanlands og erlendis.
Sigurður Gísli er fæddur í Reykjavík
13. ágúst 1954, sonur hjónanna Jónínu
Sigríðar Gísladóttur húsmóður og
Pálma Jónssonar, verslunarmanns í
Hagkaupi. Systkini hans eru Jón, Ingi-
björg Stefanía og Lilja Sigurlína. Sig-
urður lauk stúdentsprófi frá MR árið
1974 og stundaði nám í verslunarfræði
við Polytechnic of Central London
1975-1976. Hann var innkaupamaður
hjá Hagkaupi 1976-1979, innkaupastjóri
sérvöm 1979-1981, framkvæmdastjóri
1981-1984 og stjómarformaður
1984-1998.
Sigurður Gísli er kvæntur Guð-
mundu Helen Þórisdóttur klæðskera og
eiga þau tvo syni, þá Jón Felix, tólf ára,
og Gísla Pálma, sjö ára.
Mikilvægtað halda í hefðir
í ræðu sinni sagðist Sigurður Gísh
vera undrandi á viðurkenningunni en
jafnframt þakklátur. Hlyti hann þvi að
horfa til margra samferðamanna og
samstarfsmanna sem gert hefðu margt
af því að veruleika sem hann hefur ver-
ið að fást við í viðskiptum í gegnum tíð-
ina. Vildi hann fremsta nefha fjöl-
skyldu sína og einkum og sér í lagi
bróður sinn, Jón Pálmason, og sagði að
þar sannaðist bókstaflega máltækið Ber
er hver að baki nema sér bróður eigi.
Sigurður sagði enn fremur að ís-
lenskt viðskiptalíf væri í mjög örri þró-
un og hefði þroskast hratt á undanfóm-
um árum. Landamæri væra að hverfa
og íslenskt viðskiptalif að taka á sig
svipmót sem þekkt væri úr öðrum lönd-
um. Mikilvægt telur Sigurður þó að við
íslendingar gætum að okkur og
vörumst að láta erlendar fyrirmyndir
þurrka út okkar sérstöku menningu
sem íslensk viðskipti eiga rætur í. Að
hans mati þurfa hefðir og venjur, sem
lengi hafa búið með þjóðinni, að hald-
ast.
Sala Hagkaups
Hagkaup var allt fram á þetta ár rót-
gróið fjölskyldufyrirtæki. Faðir Sigurð-
ar Gísla, Pálmi Jónsson, stofhaði það
árið 1959, fyrst sem póstverslun, en við
söluna var sú verslun orðin að stærstu
matvöraverslanakeðju landsins með ár-
lega veltu upp á
um það bil 11
milljarða. Undir
forystu Pálma inn-
leiddi Hagkaup
nýja verslunar-
hætti hérlendis,
meðal annars með
rekstri stórmark-
aða. Framsýni
Pálma kom glöggt
í ljós þegar hann
réðst í að byggja
Kringluna,
stærstu verslana-
miðstöð landsins,
sem fyrir tilstilli Sigurðar Gísla er enn
í örum vexti.
í áliti nefhdarinnar, sem veitti viður-
kenninguna, segir að saga Hagkaups sé
hreint ævintýri þar sem uppbygging
hafi verið grundvölluð á skýrri hugsjón
er tryggði neytendum vörur á lágu
verði. Sala Hagkaups sýni sömu fram-
sýni og stofhun fyrirtækisins mótaðist
'wvn
Siguröur Gísli Pálmason tekur viö verölaununum úr hendi Finns ingólfssonar viöskiptaráöherra.
DV-myndir PÖK
af á sínum tíma og með henni hafi ver-
ið stigið fyrsta skrefið í átt að því að
koma Hagkaupi í eigu almennings og
stofnanafjárfesta. Þar með sé framtíð
fyrirtækisins og uppbygging þess
tryggð enn betur.
Sjálfúr hefur Sigurður Gísli sagt að
salan á Hagkaupi hafi verið eindreginn
vilji föður síns, en hann féU frá árið
1991. Hugsun hans hafi verið sú að eign-
araðUd af þessu tagi myndi styrkja fé-
lagið mjög. Margir smáir hluthafar,
sem jafnframt væru viðskiptavinir
Hagkaups, yrðu kjölfesta sem félaginu
væri nauðsynleg tU þess að vaxa og
dafna. Hann hefði taliö, eins og öU fjöl-
skyldan, að eðlUegt væri og sanngjamt
að almenningur í landinu nyti góðs af
góðri afkomu fyrirtækisins.
í júní síðastliðnum gengu svo böm
Pálma og ekkja hans, Jónína Gísladótt-
ir, frá sölu á Hagkaupi hf. Verðbréfafyr-
irtækið Kaupþing og Fjárfestingar-
banki atvinnulífsins keyptu hvor um
sig 37,5% í fyrirtækinu. Hin 25%
keyptu Bónusfeðgar og af því leiðir að
Bónus og Hagkaup eru orðin eitt versl-
unarfélag.
Ýmis jám í eldinum
Salan á Hagkaupi er ekki eina verk-
efiii Sigurðar Gísla Pálmasonar á líð-
andi ári. í júlí var gengið frá fjármögn-
un tU Eignarhaldsfélagsins Kringlunn-
ar hf. vegna framkvæmda við stækkun
Kringlunnar upp á 1.800 mUljónir
króna. Nú nýlega var enn brotið blað í
atvinnusögu landsmanna undir forystu
Sigurðar Gísla þegar undirritaður var
samningur milli Hamla hf., dótturfyrir-
tækis Landsbankans, og Þyrpingar hf.
um stofhun fasteignafélags. Landsbanki
íslands, íslenskir aðalverktakar og
hluthafar Þyrpingar hafa jafnframt
ákveðið að kanna möguleikana á að
sameina krafta sína og annarra í sam-
starfi um eignarhald og rekstur öflugs
hlutafélags sem hefði það að megin-
markmiði að eiga og reka stærri fast-
eignir. Sigurður Gísli hefur víða komið
við sögu í íslensku viðskiptalífi þó að
nú hafi hann og fjölskylda hans fyrst og
fremst haslað sér vöU á sviði fasteigna,
uppbyggingar þeirra og reksturs.
Hagkaupsmenn hafa byggt upp keðju
Domino’s pitsu á íslandi en einnig fært
út kvíamar og komið keðjunni á fót í
Danmörku. Þeir hafa sérleyfi fyrir Ikea
á íslandi og síðast en ekki sist má nefha
vatnsútflutningsfyrirtækið Þórsbrunn,
undir stjómarformennsku Sigurðar
Gísla, sem hefur náð umtalsverðum ár-
angri í útflutningi á vatni tU Bandaríkj-
anna, þrátt fyrir harða samkeppni..
-þhs
Óskar Magnússon, stjórnarformaður Baugs:
Herkænn í viðskiptum en slakur bassaleikari
„Ég held að mesti styrkleiki Sigurðar Gísla
felist í framsýni hans og yfirsýn. Hann hefur
gjaman lag á að horfa fram hjá hversdagslegum
smáatriðum og fram á veginn. Hann er herkænn
maður," segir Óskar Magnússon, stjómarformað-
ur Baugs hf„ eiganda Hagkaups, Nýkaups og Bón-
uss. „Hann hefur lagt sig mjög eftir þekkingu í
stjórnun og viðskiptum. Hann hikar ekki við að
kaUa tU færustu menn á hverju sviði, hvaðanæva
að úr heiminum, svo vera kann að sumum þyki
nóg um. Þar gætir engrar minnimáttarkenndar.
Sigurður Gísli er gamaldags á ýmsan hátt, vUl
sýna ýmsum hlutum úr fortíðinni viröingu og
orð hans standa sem væru þau klöppuð í stein,“
segir Óskar.
„Meira lof treysti ég mér nú ekki í að sinni og
eitthvað verð ég aö eiga eftir fyrir annað tUefni ef
á það reynir, sem auðvitað er ekki víst. Lestimir
eru að sjálfsögðu ýmsir en hann veit um þá flesta.
Auk þess kann ég ekki við að nefha þá hér undir
ftUlu nafni. Þó verður að geta þess að hann er
slakur bassaleikari og hávaðasamur en telur að
hávaðinn vinni hitt upp. Svo er hann úr hófi
hrekkjóttur en á því ber ekki mikið vegna þess að
Jón bróðir hans er áberandi verri á því sviði. Þar
feUur Gísli algjörlega í skuggann. í þessu felst að
það er yfirleitt gaman að umgangast Sigurð Gísla
hvort sem er í leik eða stcufi. Viðreyndum meira
að segja að hafa alvarlega fundi skemmtUega.
Flest áhugamál Sigurðar Gísla þekkja menn.
Hann hefur tU dæmis áhuga á bóklestri, myndlist
og menningu bæði hér heima og erlendis, tónlist
og ferðalögum. Þetta hljómar nú eins og maður-
inn sé nýkjörinn fegurðardrottning. Það sem
kannski færri vita um er óbUandi garðyrkjuá-
hugi hans. Það kemur fyrir að maður finni hann
úti í garði á miðjum vinnudegi ef þannig stendur
á,“ segir Óskcir Magnússon. „Hann virðist algjör-
lega geta gleymt sér í því.“ -þhs
Páll H. Dungal, kaupmaður í Pennanum:
Hefur þroskað sinn innri mann
„Ég kynntist Sigurði Gísla í kringum stúd-
entspróf þegar við fórum i tveggja vikna ferða-
lag um landið. Það var einkennUegt því þá var
skyndilega eins og við hefðum aUtaf þekkst,"
segir PáU Dungal, kaupmaður í Pennanum.
„Eiginkonur okkar hafa þekkst frá því að þær
voru sex ára og við höfum verið miklir vinir og
öU haldið góðu sambandi í gegnum tíðina. Ég
þekki bisnessmanninn Sigurð ekki vel því við
höfum tekið þann pól í hæðina að vera nær ein-
göngu á persónulegum og tilfinningalegum nót-
um þegar við hittumst. Sigga finnst það óskap-
lega leiðinlegt þegar fólk getur ekki hætt að tala
um bisness.
Hann er mjög skemmtUegur maður og hefur
mikinn írónískan húmor - ekki hvaö síst
sjálfírónískan - og segir oft feiknaskemmtUegar
sögur af eigin klaufaskap og vandræðum. Siggi
hefur margar sögurnar sagt af sér þar sem hann
er á ferð sem stjómarformaður og samskipti fólks
eru á fremur stífum nótum og virðulegum en
honum tekst að klúðra því meö því að gera eða
segja eitthvað algjörlega vitlaust og fattar það
ekki fyrr en aUt frýs í kringum hann. Jafnvel get-
ur komið fyrir að hann stuði fólk, sem ekki þekk-
ir hann vel, með íronískum húmor sínum.
Sigurður lendir í því ungur að þurfa að axla
mikla ábyrgð og hregst við henni með því að
vera stöðugt að endurskoða sjálfan sig. Hann
gætir þess að vera aUtaf í framþróun en staðna
ekki einhvers staðar þar sem hann getur sagt:
„Hér hef ég það fmt.“ Hann er mjög vel gefinn
en það lýsir sér ekki hvað síst í því hvað hann
er hógvær. Hann gerir sér vel grein fyrir að
enginn getur aUt og hikar af þeim sökum ekki
við að leita ráða hjá öðrum. Hann býr líka yfir
skemmtUegri blöndu af íhaldssemi og nýjunga-
gimi. Sigurður er sér mjög vel meðvitandi um
eigin ófuUkomleika og hefur lagt gífurlegt starf
í að kanna og þroska sinn innri mann. Hann er
sér líka ákaflega vel meðvitandi um að pening-
ar skapa ekki hamingju heldur verður hún að
koma annars staðar frá. Fáir hafa hæfileika
Sigga tU að hlusta á aðra og setja sig inn í hlut-
skipti þeirra. Engan mann veit ég því betri til
að tala við og trúa fyrir hlutum sem ég segi ekki
nokkrum öðrum frá.
Sigurður Gísli er fjölskyldumaður og þau
Guðmunda, kona hans, eiga tvo syni. Sigurður
er, stöðu sinnar vegna, gífurlega önnum kafinn
maður og þaö sem plagar hann mest er þegar
hann hefur ekki tíma tU þess að sinna fjölskyld-
unni sem skyldi. Hann er þó duglegur að nota
þær stundir sem hann hefur til þess að fara eitt-
hvað með strákana eða slappa af heima. Hann
elskar Guðmundu út af lífrnu og á fjórða bour-
bon dettur hann sftmdum í óskalagagírinn, spU-
ar væmna ástarsöngva tU hennar og syngur
hátt með. Þar kemur Skagfirðingurinn upp í
honum.“ -þhs
Vinir og samstarfsmenn. Sigurður Gísli Pálmason og Óskar Magnússon.
Ragnar Atli Guðmundsson:
Ætlaði í sálfræði
„Ég þekki Sigurð mjög vel og það
má segja að við höfum unnið saman
aUa okkar starfsævi," segir Ragnar
Atli Guðmundsson, framkvæmda-
stjóri Eignarhaldsfélagsins Kringl-
unnar. „í gegnum árin höfum við
fylgst að og tengst í gegnum Kringl-
una. Þegar hún var byggð voram við
ungir menn, tæplega þrítugir og satt
að segja man ég ekki betur en að sam-
starfið hafi aUtaf gengið stóráfaUa-
laust fyrir sig.
Sigurður er fæddur og uppalinn í
Hagkaupi. Hann byrjaði þar sem
pokadýr en ætlaði sér upphaflega að
fara í sálfræði. Pálmi talaöi þá við
hann og taldi hann á að koma og
vinna með sér í fyrirtækinu.
Við fráfaU Pálma varð Siguröur
höfúð fjölskyldunnar og þurfti að
taka að sér þetta stóra fyrirtæki.
Hann tók mið af miklum erlendum
spekingum í stjómun og endurskipu-
lagði fyrirtækið á þann hátt sem nú
er orðið ljóst með stofnun Hofs. Ef
reynt er að spá í framhaldið þá sýnist
mér að Sigurður og Jón bróðir hans
ætii að fara sér hægt i náinni framtíö
og vinna heimavinnuna sína áður en
þeir taka stórar ákvarðanir. Þeir hafa
þó nefnt að aUar líkur séu á að þeir
horfi sérstaklega til fasteignavið-
skipta og frekari möguleika á við-
skiptum í útlöndum.
Sigurður er nákvæmur og fylginn
sér og ef hann tekur ákvörðun þá
heldur hann sig við hana. Hann heftir
einnig mikla yfirsýn yfir viðskipti sín
og ómetanlega hæfileika tU þess að
horfa fram á veginn.
Sigurður er andans maður og hefur
brennandi áhuga á Ustum. Það kom
líka að góðum notum í Kringlubygg-
ingunni hversu mikiU fagurkeri hann
er og næmur fyrir formum. Svo má
auðvitað ekki gleyma bassaleUmum
og blístrinu." -þhs
Leiðtogi frumkvöðuls ársins í íslensku viðskiptalífi:
Tryggja verður
samkeppni
f ég ætti einn að dæma um það
þá held ég að mönnum þætti
ekki mikið tU um svarið þar
sem ég teldist hlutdrægur. En þessir
þrír aðilar sem verðlaunin veittu hafa
nú ekki endUega verið að klappa ríkis-
stjóminni alla daga, sem þeim er svo
sem ekki skylt, þeir virðast telja að við
eigum þetta skiUð. Verðum við ekki að
taka mark á því?“ sagði Davíð Odds-
son forsætisráðherra í samtaU við DV
í gær. DV, Stöð 2 og Viðskiptablaðið
sæmdu í vikunni ríkisstjóm íslands
viðurkenningunni frumkvöðuU ársins
í íslensku viðskiptalífi og DV spurði
forsætisráðherra fyrst hvemig honum
þætti viðurkenningin og hvort hann
teldi ríkisstjómina vel að henni
komna.
í forsendum nefhdarinnar sem
veitti Viðskiptaverðlaunin 1998 segir
að viðurkenningin frumkvöðuU ársins
í íslensku viðskiptalífi sé rUíisstjómin
fyrir sölu á hlutafé ríkisbankanna á al-
mennum markaði. Útboðið, ekki sist á
10% hlutafjár í Búnaðarbankanum,
hlaut mjög góðar undirtektir almenn-
ings. Forsætisráðherra var spurður
hvort hann hefði búist við þeim og
hverjar hann teldi vera helstu ástæður
þeirra.
„Ég tel að Búnaðarbankasalan sem
menn hafa haft svoUtið í flimtingum
vegna kennitölusafhana og slíks sé
stórkostiegur atburður, þegar 90 þús-
und manns ákveður að taka þátt í
þessari söluaðgerð. Þar af era 60 þús-
und manns, sem svarar til 60 miUjóna
Bandaríkjamanna, sem ákveða að eiga
áfram bréf í bankanum. Það hefur því
tekist að ganga svo frá þessari sölu að
sú stefna rikisstjómarinnar um að
koma hlutafénu í sem dreUðasta eign-
araðUd hefúr heldur betur heppnast."
- Stjómarandstaðan gagnrýndi
kennitölusöfinm og -sölu. Var í
raun og veru eitthvað við það að at-
huga?
„Kennitölusöftiun er í raun og vera
bara aðferð einstaklinga, sem hafa rétt
á að kaupa, tU þess að taka þátt í við-
skiptalífmu og ákveða að láta bréfin
standa stutt við hjá sér. En það er mik-
Uvægt þegar 60 þúsund manns ákveða
að láta bréfm standa við hjá sér lengur
og ætia að taka þátt í rekstri bankans
með þeim hætti." Aðspurður um hvað
sé fram undan hjá ríkisstjóminni í
einkavæðingu bendir Davíð á að verið
sé að ljúka afgreiðslu framvarps í
þinginu sem lýtur að því að selja
meirihluta Fjárfestingarbanka at-
vinnulífsins. „Miðað við þessar viðtök-
ur þá ættum við að geta haldið því tU
streitu að tryggja dreifða eignaraðUd
að hlutafé bankans, þess meirUUuta
hans sem enn er í eigu ríkisins. Að
vísu hefúr orðið nokkur samsöfiiun,
en við getum út af fyrir sig ekki stjóm-
að þvi nema að htiu leyti. Við gætum
að visu bundið eignarhald á bréfúm,
en það hefur annmarka, eins og allar
skorður sem reistar era við frjálsum
viðskiptum."
-Ríkisstjómin hefúr verið ötul við
að setja í sölu eignir og rekstur á
vegum rfldsins...
„Mínir ungu felagar í Sjálfstæðis-
flokknum gagnrýna mína samstarfs-
menn í flokknum fyrir það hversu
hægt við fórum í þessum efnum,
hversu varfæmir við erum, þannig að
ekki era ailir sammála því að við séum
duglegir. Ég held þó að við séum á
réttri millileið í þessum efiium."
- Telurðu vera hættu á ofmettun á
hlutafjármarkaði ef of geyst er far-
ið?
„Það gæti orðið ofmettun en þá
myndi hún bara gerast en markaður-
inn mun síðan jafiia sig. Við teljum að
vegna þenslunnar sem lítillega hefúr
borið á í þjóðfélaginu en þó furðulítið
miðað við mikinn hagvöxt og 10%
kaupmáttaraukningu á árinu - þá
mestu nokkra sinni - þá er þess háttar
sala sem nær jafn vel til almennings,
til þess fallin að draga fjármuni út úr
hringiðunni sem við teljum mjög já-
kvæða aðferð til þess að slá á þensl-
una. Við munum því halda áfram,
enda þótt hætta sé á að markaðurinn
fyrr eða síðar mettist vegna þess.“
- Enn er þriðjungur íslensks fjár-
magnsmarkaðar á höndum opin-
berra aöila. Hversu stór má eða á
þessi hlutur hins opinbera að vera?
„Það er ekki hægt að gefa út neina
eina formúlu um það en mér finnst
æskilegast að sá rekstur sem getur
tahst samkeppnisrekstur verði sem
fyrst úr höndum ríkisins og fari beint
til almennings."
-Sjónarmið vinstri- og hægri-
manna i þessum efnum eru mis-
munandi, og ekki síst um hvað á að
vera í höndum ríkisins og hvað
ekki. Er eitthvað sem skilyrðislaust
ætti að vera í höndum rfkisins?
„Það er reyndar þannig að þessi
meiningarmunur heftir farið minnk-
andi. Bara fyrir fáeinum árum mátti
maður ekki nefna orð eins og einka-
væðingu eða markað án þess að vera
talinn vera forstokkaðasti hægrisegg-
ur. En nú era þessi orð töm í munni
margra vinstrimanna og R-listinn í
Reykjavík hefúr farið út í að einka-
væða hluti sem ég hefði kannski ekki
gert í minni borgarstjóratíð. Ég hef
verið hikandi við það að samþykkja að
rétt sé að einkavæða fyrirtæki sem
búa við einokun. Ég er ekki viss um að
einkarekstur á einokunarfyrirtækjum
sé betri en opinber rekstur. Ég vh
draga mörkin við það að hægt sé að
tryggja samkeppni. Ef fyrirtæki situr
að einokun er hætt við að kostir mark-
aðarins fái ekki að njóta sín og eigand-
inn, sem ekki er opinber aöili, standist
ekki þá ffeistingu að ætla sér stóran
hlut.“
- Það er oft talað um sjúkrahús og
heilbrigðiskerfið í heild sem dæmi
mn starfsemi sem óhollt sé að
einkavæða. Hver er þin skoðun?
„Ég tel út af fyrir sig að hægt sé að
finna ákveðna þætti þar sem megi
einkavæða og kostir einkavæðingar
nýtast vel. Það má t.d. gera margs kon-
ar þjónustusamninga með útboðum og
það hefúr verið reynt með ágætum ár-
angri. Ég nefiii þjónustuþætti eins og
þvotta, matarþjónustu og þess háttar
sem er einkavædd annars staðar. Á
hinn bóginn verður að gera slíkt með
þeim hætti að fólk missi ekki trú á
þeim þjónustustofnunum sem það hef-
ur haft og vill hafa traust á. Það verð-
ur því að stíga varlega til jarðar en
ekki má útiloka fyrirffam möguleika á
þessum sviðum. Við sjáum t.d. einka-
væddar heilsugæslustöðvar viö hlið
annarra og það virðist gefa góða raun
og nauðsynlegur samanburður fæst.
Við breytingamar á Sjúkrahúsi
Reykjavíkur sem nú eru að verða, þá
hef ég lagt áherslu á það að haldið
verði í samkeppnisþáttinn þótt stóra
sjúkrahúsin verði í eigu sama aðilans.
Það má segja að okkar hugmyndir um
að hafa einn forstjóra yfir tveimur að-
skildum stofnunum séu fyrst og fremst
til þess að draga úr sóun og viðhalda
samkeppni milli spítalanna. Ætiunin
með þessu er að nýta kosti hvors
tveggja."
-Telurðu að áframhaldandi einka-
væðing opinbers rekstrar muni
breyta lífskjörum og aðstöðu al-
mennings í ff amtíðinni?
„Ég held að lífskjör muni batna
vegna þess að um er að ræða einingar
sem reknar verða með hagkvæmari
hætti og munu þess vegna skila meiri
samanlögðum arði sem síðan mun
skila sér út í þjóðfélagið eins og arður
gerir yfirleitt. Ég tel því að þegar ffam
í sækir muni lífskjör almennings
batna. Hluti af dæminu er sá að arður-
inn af opinberum rekstri skilar sér fyr-
ir meðalgöngu rikisins. í einkarekstri
skilar hann sér í gegnum arðsemi fyr-
irtækisins beint til fjölmargra hluta-
fiáreigenda, t.d. til 60 þúsund eigenda
Búnaðarbankans."
-Nú er stutt orðið eftir af kjör-
tímabilinu. Hyggurðu á stjómar-
samstarf með Framsóknarflokki
eftir kosningar, fái flokkamir
brautargengi í samræmi við undan-
famar kannanir?
„Ég legg auðvitað ekki mikið upp úr
skoðanakönnunum og þykist þvi mið-
ur sjá að við sjálfstæðismenn séum of
hátt mældir eins og stundum
endranær. Ég býst við því að miðað
við venju munum við lækka töluvert
þótt það muni ekki valda mér sérstök-
um vonbrigðum vegna þess að ég hef
aldrei tekið mark á þessum toppum
sem af og til birtast þótt auðvitað sé
gaman að halda upp á slíkt einn og
einn dag. Varðandi ríkisstjómarsam-
starfið aö öðra leyti þá hefur það geng-
ið afskaplega vel og mikill trúnaður
ríkt miili manna eins og kom best
fram hjá utanríkisráðherra þegar við
tókum á móti ffumkvöðulsverðlaunun-
um. Þar lagði hann sérstaka áherslu á
það hversu mikill drengskapur og
trúnaður ríkti í þessu samstarfi. Þrátt
fyrir það ganga flokkamir óbundnir til
kosninga en auðvitað mundu þeir
horfa á þau sjónarmið sem hafa komið
ffam m.a. í könnunum þar sem 70-80%
þjóðarinnar ætiast til að þessi ríkis-
stjóm sitji áfram. Á það munum við
horfa.“
- Fari það svo að þessir flokkar
myndi stjóm eftir kosningar,
muntu leiða hana?
„Það er eins og annað háð sam-
komulagi milli flokkanna og ekkert
hægt að segja um það á þessari
stundu."
- Hver ættu markmið næstu rflds-
stjómar að vera?
„Nú skulum við ekki búa til stjóm- ’
arsáttmála hér, en þó má segja í fáum
orðum að meginmarkmiðið hljóti að
vera það að varðveita þann árangur
sem við höfúm náð og byggja á honum.
Ég tel að við höfúm náð ákveðnum
áfanga tti að byggja framhaldið á.“
-Þú ert kominn í hóp vestrænna
þjóðarleiðtoga sem hvað lengst hafa
verið í framvarðarsveit á öldinni.
Ertu farinn að huga að nýjum vett-
vangi?
„Ég hef verið rúm sjö ár i þessu
starfi og fmnst það ekki svo mjög lang-
ur tími í sama starfinu. Ef þú spyrðir
ritstjóra þinn hvort hann sé farinn eft-
ir 30 ár að hugsa um annað starf, þá
myndi maður kannski sktija það. Ég
tel mig vera rétt að byrja í stjómmál-
um. Einhvem tímann sagði ég við
sjálfan mig að ég vildi ekki vera í
stjómmálum lengur en tti sextugs en
eiga þá eftir tíma fyrir mig og mína ef
almættið og hetisan leyfa og geta þá
gert það sem ég hef áhuga á, eins og að m
skrifa." -SÁ