Dagblaðið Vísir - DV - 05.01.1999, Side 17
ÞRIÐJUDAGUR 5. JANÚAR 1999
17
Jóhanna Viborg:
Konur verða bók-
staflega ólæknandi
Bútasaumur þótti fram-
andi saumaskapur hér á
landifyrir aðeins tveimur
áratugum. Síðustu árin
hefur hins vegar orðið
mikil vakning í þessari
tegund saumaskapar,
námskeið eru víða haldin
og klúhbar hafa sprottið
upp. Tilveran brá sér á
opið kvöld hjá einum
slíkum klúbbi og hittifyr-
ir nokkrar bútasaums-
konur sem allar kváðust
með ólæknandi dellu þeg-
ar saumaskapurinn er
annars vegar.
Þegar ég kynntist bútasaumi
fyrst þá var allt unnið í hönd-
unum. Vinkona min var
komin á fullt í þessu og ég smitaðist
fljótt. Ég var hins vegar ákveðin að
gera þetta i saumavélinni og þóttist
geta gert þetta jafnvel," segir Hrafn-
hildur Svavarsdóttir bútasaums-
kona sem var mætt á félagskvöldið
með tvö heljarstór rúmteppi sem
hún vinnur nú að.
Hrafnhildur kveðst alltaf hafa
verið mikil handavinnukona, allt
frá bamæsku. Þegar hún er ekki í
bútunum hvflir hún sig við prjóna-
skap.
„Gömlu teppin sem ég gerði voru
öll í ferköntuðum bútum en með ár-
unum hefur þetta þróast. Áhuginn
hafði lengi blundað með mér svo ég
ákvað að drífa mig á námskeið fyr-
ir nokkrum árum. Síðan þá hef ég
ekki stoppað og er stöðugt að. Ég sé
ekki fram á að það sé útlit fyrir að
ég hætti þessu nokkum tímann."
Hrafnhildur er mjög afkastamikil
og teppin farin að skipta tugum.
Hún segist ekki eiga neitt af eigin
handverki
heldur gefa
þetta allt frá
sér. „Mér
f i n n s t
skemmtilegast
að gefa ætt-
ingjum og vin-
um teppin og
ég á ekkert af
þessu sjálf.
Það er sem
betur fer enn
langt í land a?
ég fylli þann
kvóta og á
með-
an
get ég
saumað af
kappi,“ segir
Hrafnhildur
Svavarsdóttir.
-aþ
heillandi handverk
Hrafnhildur Svavarsdóttir:
Skemmtilegast að
Hrafnhildur Svavarsdóttir með fallegt
rúmteppi sem er langt komið í vinnslu.
DV-mynd Teitur
gefa teppin
Þ„Áhuginn á bútasaumi
er mjög vaxandi og hef-
ur verið síðustu ár. Það
er mikil eftirspurn eftir
námskeiðum og um 300 konur
hafa sótt námskeið hjá mér að
vetri. Það er gríðarlegur fjöldi,
ekki síst vegna þess að það eru
auðvitað haldin námskeið víð-
ar en hér,“ segir Jóhanna
Viborg sem hefur rekið búta-
saumsverslun í næstum fimm
ár og haldið fjöldamörg nám-
skeið.
Jóhanna hefur sjáif stundað
bútasaum í mörg ár og fátt sem
kemur henni á óvart í þeim
efnum. Hún segir bútasauminn
einkum höfða til kvenna sem
eru komnar yfir þrítugt. Þá
segir hún greinilegt að ákveðn-
ar starfsstéttir skeri sig úr
hvað varðar áhuga. „Það er svo
merkilegt að þótt konur úr öll-
um stéttum stundi bútasaum þá er
eins og konur úr heilbrigðisstétt og
leikskólakennarar séu mest áber-
andi. Bókasafnsfræðingar eru líka
áberandi og væru sjálfsagt miklu
fleiri ef stéttin væri stærri,“ segir
Jóhanna.
Að sögn Jóhönnu þekkist það ekki
ekki að gaufa við bútasaum. Annað-
Jóhanna hefur kennt mörg hundruð
konum bútasaum í gegnum árin.
hvort eru konur í þessu af alvöru
eða ekki. „Ég heyrði einhvern tíma
að þetta væri svipað og með golf.
Margir eiga erfitt með að skilja hvað
fólk fær út úr því að slá hvíta kúlu
út og suður. Það sama á við um búta-
sauminn, um leið og konur fá dill-
una verða þær bókstaflega ólækn-
andi,“ segir Jóhanna Viborg. -aþ
Það líður ekki sá dagur að Regfna taki ekki í saumana enda segir hún að sér líði best innan um tuskurnar.
Regína Eiríksdóttir hefur stundað bútasaum í 20 ár:
Líf án saumavélarinnar óhugsandi
Það var fyrir hálfgerða tilvilj-
un að ég byrjaði I búta-
saumnum. Ég pantaði bók úr
póstlista sem ég taldi fjalla
um fatasaum. Bókin fjallaði hins
vegar um bútasaum. Ég varð strax
mjög spennt og ekki leið á löngu
áður en ég lét fatasauminn lönd og
leið. Síðan hafa tómstundimar snú-
ist mn bútasauminn," segir Regína
Eiríksdóttir bókasafnsfræðingur.
Regína, sem þykir með bestu
bútasaumskonum landsins, hefur
allt frá bamæsku verið mikið fyrir
handavinnu og listiðn. Síðustu tutt-
ugu árin hefur Regína einbeitt sér
að bútasaumnum enda segir hún
annað handverk ævinlega falla í
skuggann af þvi. „Fyrstu árin var ég
alein i þessu og eini félagsskapur-
inn sem ég hafði var amerískt tíma-
rit um bútasaum. Ég beið alltaf eft-
ir því tíu sinnum á ári. Það er ekki
fyrr en með Bóthildi að alvöm fé-
lagsskapur fer að myndast í kring-
um bútasauminn. Ég hef farið í
skipulagðar bútasaumsferðir út á
land og það hefur verið alveg ómet-
anlegt. Maður burðast með sauma-
vélina, strauborðið, fulla tösku af
efnum og föt til skiptanna. Síðan er
bara saumað og saumað alla helg-
ina. Ferðimar hafa líka verið frá-
bærar fyrir þær sakir að þannig
hafa konur alls staðar af landinu
náð að kynnast," segir Regína.
Þarf enga þolinmæði
Regína segir mikla vinnu liggja
að mörgum bútasaumsteppum. Hún
eyddi sjálf heilu ári í eitt teppi. „Það
er algjör misskilningur að það þurfi
þolinmæði í bútasauminn. Um leið
og maður fer að njóta þess að sauma
þá þarf enga þolinmæði. Ég hefði
aldrei trúað hvað bútasaumurinn er
gefandi og það er ekki til betri lækn-
ing þegar manni líður illa en að setj-
ast við saumana. Þá hverfa öll
vandamál heimsins eins og dögg
fyrir sólu. Ég segi líka stundum að
ég gætí verið án allra heimilistækja
en aldrei án saumavélarinnar," seg-
ir Regína Eiríksdóttir. -aþ
Vigdís Stefánsdóttir bútasaums-
knna nV-mi/nrl F Hl
Vigdis Stefansdóttir:
Ekki vön að hika lengi
Vigdís Stefánsdóttir hafði
stundað bútasaum i nokkur
ár þegar hún ákvað að hefja
útgáfu blaðs um saumaskapinn. „Ég
lærði bútasaum fyrir nokkrum
árum,“ segir Vigdís, „og sá þá auð-
vitað strax að vantaði blaö fyrir þá
sem ekki eru læsir á ensku. Og af
því að ég er nú ekki vön að hika
lengi ef mér dettur eitthvað í hug,
þá steypti ég mér bara út í blaðaút-
gáfuna og blaðinu hefur verið feiki-
vel tekið það sem af er.“
I hveiju blaði er einhver kennsla,
nokkrar uppskriftir, viðtöl við búta-
saumara og frásagnir af búta-
saumstengdu efni. „Ég hef líka verið
með námskeið nánast frá því að ég
lærði sjálf undirstöðuna og það hefúr
sýnt mér enn frekar þörfina á íslensku
blaði,“ segir Vigdís. „Næsta blað er
áætlað aö komi út seinni hluta vetrar
ef allt gengur að óskum og vil ég bara
nota tækifærið og hvetja bútasaumara
um allt land til að senda blaðinu línu
um það sem er að gerast." -aþ