Dagblaðið Vísir - DV - 17.02.1999, Blaðsíða 28

MIÐVIKUDAGUR 17. FEBRÚAR 1999
Jgl4
r---------------
: Okumælar ehf.
i Erum fluttir að Viðarhöfða 6.
i Eigum ennþáá mjög
J hagstæðu verði
ökurita 1311 og 1314 standard.
Okumælar ehf.
Viðarhöfða 6,
sími 587 5611
fax 567 4681
DÆLUR
RAFVER
SKEIFUNNI 3E-F
SÍMI 581 2333 -FAX 568 0215
F-s.ÆC,*vas'~
Sala - Viðgerðir
^VMtasalagerinn Smiðjuvegi4A
*W\\ 5S7 4020 og 567 0840.
VORUBILAR & VINNUVELAR
Oft voru ár á hálendinu torfærar, hér er rúta föst i jökulánni við Landmannalaugar.
Frá vegleysum til fullkominna vega:
Öræfin eins
og brennivínið
- sleppa ekki þeim sem þau ná tökum á
Kortið sem einfaldar
allan rekstur á
bílnum bínum
—
Plfe.. ,. ' yv

Mánaðarlegur reikníngur og yfirlit '
Öruggt kostnaðareftirlit
JKíl "*r,2fc ' '
AUur bílakostnaður á einn reikning
Afslattur hia um 60 fyrirtækium
Þú færð upplýsingar um Olískortið í síma: 515 1241
VÉLAHLUTIR ehf
%
Vesturvör 24, Kópavogi, símar 554 6005 og 554 6577, fax 554 5000
Getum útvegað
nýja MAN 41.373
8x4 og Volvo F12
8x4 m. efnispöllum
á mjög hagstæðu
verði.
Útvegum notaða
vörubíla, vagna
o.fl.
Varahlutir:
Fjaðrir, uppgerðar
loftpressur og
notaðir varahlutir.
Sending af
hjólkoppum og
plastbrettum
væntanleg.
MAN
' M\
>
Strax í upphafi bílaaldar hér á
landi fóru fullhugar í bílstjórastétt
að kanna nýjar leiðir um óbyggðir
og vegleysur landsins. Þessar ferð-
ir reyndu mjög á útsjónarsemi og
þol ferðalanganna. Tomsens-bíll-
inn, sem fyrstur kom hingað til
lands árið 1904, var svo aílvana að
hann komst ekki fyrir eigin vélar-
afli frá Lækjargötu og upp Banka-
strætið. Það er því æfmtýri líkast
að menn skuli hafa farið á þessum
bíl, nánast með hann í fanginu, yfir
Hellisheiði til að reyna hann á Ölf-
usárbrúnni sem smíðuð var
nokkru áður eða 1891. Áfram var
haldið að kanna ókunna stigu og
víða reynt fyrir sér.
Steindór bíla-
Ólafur Ketilsson var einn frumherjanna og hann nefndi beygjur eftir verk-
fræðingum Vegagerðarinnar. Hér er hann að bisa á þaki bifreiðar sinnar.
kóngur
Nokkuð snemma urðu samgöng-
ur á milli Reykjavíkur og Hafnar-
fjarðar það góðar að hægt var að
fara samdægurs fram og til baka á
milli staðanna og vakti mikla at-
hygli þegar Steindór „þílakóngur"
auglýsti slíkar ferðir en þær munu í
upphafi hafa þótt nokkuð slarksam-
ar á köflum. Merkir áfangar unnust,
fyrsta ferðin var farin yfir
Sprengisand í ágústmánuði 1933 og
þar með fyrsta feröin þvert yfir ís-
land. Ekki fannst vað yfir Tungnaá
í þessari ferð heldur var þessi litli
bill fluttur yfir ána með fjárflutn-
ingaþát sem róið var á milli þakka.
Árið 1934 var svo þrotist inn í Þórs-
mörk sem þótti tíðindum sæta enda
jökulárnar töluvert vatnsmeiri en
nú á síðustu árum. Með stríðinu og
komu hersins hingað til lands komu
svo bílar með drif á öllum hjólum.
Nú hljóp heldur betur kraftur i ofur-
hugana sem töldu framdrifið
tryggja akstur við allar aðstæður,
auk þess sem spilbúnaður var á
mörgum bílanna og var talið að með
honum væri óhugsandi að festa bíl-
inn þannig að ekki mætti koma
honum af stað af eigin rammleik.
Fullyrt hefur verið að á þessum
árum hafi íslenskir bílstjórar verið
í sérfiokki þegar við var að fást veg-
leysur og óbrúuð
stórfljót. Enda töld-
ust bílstjórar til
merkustu manna
samfélagsins á þess-
um árum og var eng-
inn maður með
mönnum nema hann
kynni mergjaða sögu
um ráðsnilld og út-
sjónarsemi einhvers
bílstjórans.
Hálendið
opnast
Byggð voru far-
þegahús á þessa
trukka hérlendis og
rúmuðu þau á bilinu
«... en á stundum hef
ég ekið ruddar og lagð-
ar vegleysur í byggð í
því ásigkomulagi að ég
hef ekki óskað neinum
þess að fara í slóð mína.
Ekki einu sinni verk-
fræðingum hjá Vega-
gerð ríkisins."
10-15 farþega. Farangursplássið
var á þakinu og segl breitt yfir. Bíl-
stjórar kepptust við að verða fyrst-
ir til að fara hinar ýmsu leiðir sem
áður höfðu veriö taldar ófærar bíl-
um. í framhaldi af því að nýjar
leiðir opnuðust um byggðir og há-
lendi landsins var farið að selja út-
lendingum ferðir hingað til lands
og farið með þá í fjallaferðir þar
sem ekið var um hið veglausa há-
lendi Islands. Það var hinum er-
lendu ferðamönnum ógleymanleg
upplifun þegar þeim var sýnt fram
á tilvist útOegumanna og huldu-
fólks. í þessum ferðum var ávallt
gist í tjöldum og ósjaldan varð að
fergja tjöldin með grjóti. Hjálpaðist
þá allur hópurinn að við að bera á
tjöldin en oft dugði það ekki til
enda getur hvesst illilega þama
Hér hefur eitthvað borið út af og er verið að
færa fyrir brottför.