Dagblaðið Vísir - DV - 27.11.1999, Blaðsíða 28

LAUGARDAGUR 27. NÓVEMBER 1999 JjV
28 tónlist
Lýður, héraðslæknir á Flateyri, og félagar gefa út karlrembuplötu:
Vildi að konan færi súludans
- þetta er ekta hellisbúarokk
„Við tókum saman þær tilfmning-
ar sem bærðust með karlmönnum í
árdaga og drógum þær fram, flokk-
uðum svo og settum í bása. Við
bjuggum til eins konar karlrembu-
tilfinningasafn þar sem bæði kyn
geta fundið eitthvað við sitt hæfi og
notið þegar vel stendur á. Okkur
finnst sérkenni kynjanna á hröðu
undanhaldi og allt of margir sem
reyna að afmá þau með öllum ráð-
um. Þessu erum við Rembur ósam-
mála. Þetta er álíka og að klóna
saman skautadans og súmóglímu,"
segja þeir félagar á Flateyri, Lýður
Árnason héraðslæknir, Ólafur
Ragnarsson skipstjóri og Jón Rós-
mann Mýrdal málari og óperu-
söngvari sem standa að Karl-
rembunum og hafa gefið út sina
fyrstu plötu. Þeir gera út á karl-
mennskuna og óskorað leiðtogahlut-
verk karlmannsins í tónsmíðum
sínum og textum.
Þeir segja áhyggjuefni að sér-
kenni kynjanna skuli vera á undan-
haldi og átakanlegasta dæmið segja
þeir vera fæðingamar sem karlar
neyðist til að vera viðstaddir.
„Áður fengu menn að horfa á
kappaksturinn, óáreittir og spakir
en núna, ailur pakkinn, takk fyrir.
Eina hindrunin fyrir algerum sam-
runa er sá líffræðilegi munur sem
skaparinn ákvað forðum, hann er
enn óbrúaður. Trúlega hefur guð
ekki ætlað körlum langar yfirsetur
á fæðingarstað enda eru þeir iðu-
lega gagnslitlir og jafnvel til óþurft-
ar á þessum annars ágætu stöðum,"
segir Lýður sem kann glögg skil á
líffræðilegum mun karla og kvenna.
„Annars eru fæðingarhríðir karl-
manna þekktar," segir Ólafur
kotroskinn.
„Þær ná oftast heyranda hljóði
þegar úrslitcdeikir boxkeppna og
boltaleikja herja á heimilin. Þá flýja
kerlingamar á eldhúsáhaldakynn-
ingar og þetta er ágætt dæmi um
hvernig kynin geta komið á móts
hvort við annað án afslátta," bætir
hann við.
En músíkin sjálf, hvemig mynd-
uð þið skilgreina hana ?
„Hrjúft, engilþýtt hellisbúarokk
með erótískum illviðrum inni á
milli. Ekkert verið að eltast við
kúltúrhljóð, bara engilfögur rödd
mín eins og hún kemur fyrir,“ segir
Rósmann og glottir um leið og hann
bætir við „Karlremubuplatan er til-
valin jólagjöf, fyrir karlana. Þá
verða húsverkin leikur einn og kell-
urnar geta hlegið sig máttlausar á
meðan.“
Kirkjumál
Nú hafið þið Lýður og
Ólafur komið að kirkju-
starfi í fjarveru séra
Gunnars Björnssonar
sem nú er hugsanlega á
fómm. Hvað segið þið
um þau mál ?
„Ætla mætti að hægt
væri að leysa misklíð
eins og þá sem uppi er í
Önundarfirði, ef ekki
meðal sóknarinnar þá á
æðri stöðum. En svo
virðist sem hvorki pró-
fastar né biskupar sjái á
þessu flöt og þá er svo
sem ekki við því að bú-
ast að óbreytt sóknar-
böm geti leyst vandann.
En hvað sem því líður,
brotthvarf séra Gunnars
yrði okkur síður en svo
fagnaðarefni,“ segir
Lýður.
En ef svo færi kæmi
til greina að þið sæktuð
um að nýju?
„Það er vel hugsan-
legt, við teljum okkur
geta orðið héraðsbúum
andlegar lyftistangir og
Remburnar stíga naktar, eða nær naktar á sviðið.
Lýður, læknir á Flateyri, lætur sér ekki nægja að framleiða kvikmyndir held-
ur gefur hann út karlrembuplötu og hefur aðstoðað við guðsþjónustur. Hér
er Lýður í ham ásamt Ólafi Ragnarssyni skipstjóra og félaga sínum í popp-
inu.
bætt að nokkru upp það tómarúm
sem myndi skapast við brotthvarf
séra Gunnars. Auk þess gæti Rós-
mann að einhverju leyti fyllt skarð
prestsfrúarinnar, frú Ágústu, með
tilþrifamiklum söng sínum. Svo
gæti hann slett á kirkjuþakið í leið-
inni en það hefur verið mislitt um
alllangt skeið.“
Súludans
Ólafur Ragnarsson skipstjóri / prestur / spilari.
Hvert er viðhorf Rembanna til
þess fyrirbæris sem kennt er við
súludans?
„Ég hef ýjað að því við
konuna að drýgja tekjur
heimilisins með slíku. Ég
sé ekkert athugavert við
það að nýta líkama sinn í
æsandi hnykki kringum
jámstöng fremur en til
handasveiflna við færi-
band. Hygg ég tímabundna
klæðafátækt miklu betri
kost en ævilanga aðra fá-
tækt. Konan min hefur
samt ekki ákveðið sig enn
þá,“ segir Lýður.
Ólafur poppari verður í
fyrstu hugsi við spurning-
una en tekst svo á flug.
„Við erum öll kynverur,
ekki síst konur. Leyfum
þeim sem vilja dansa fyrir
þá sem vilja njóta. Min
bjargfasta trú er að óbeit
þeirra kvenna sem for-
dæma kynsystur sinar fyr-
ir lostadans kringum súlu
stafi af niöurbældri löngun
til að gera slíkt hið sama,“
segir Óli popp.
Ekki stendur á Rós-
manni að svara spuming-
unni.
Jón Rósmann Mýrdal í hlutverki frelsarans.
„Aðalatriðiö er ekki hvað Pétri og
Pálínu flnnst heldur hitt að listdans
verði viðurkenndur sem atvinnu-
grein og allir sem hana stunda njóti
lögbundinnar vemdar og skili sínu
til þjóðarbúsins. Um það eitt á um-
ræðan að snúast,“ segir hann.
Hvað er svo fram undan hjá
Rembunum ?
„Útgáfutónleikar i kvöld í Þjóð-
leikhúskjallaranum þar sem ekkert
verður til sparað, hvorki í fjöri né
kynngi. Svo em upptökur hafnar á
næstu plötu og á henni heilmikill
rembingur þó annars konar sé,“
svara þeir félagar.
Blaðamaður spurði svo húsráð-
anda hvort mætti kveikja sér í
sígarettu eftir allt málæðið. Lýður
lítur flóttalega í kringum sig.
„Þú verður að spyrja konuna
mína að því,“ svarar hann eftir
nokkra umhugsun. -GS