Dagblaðið Vísir - DV - 12.02.2000, Side 25
JZ>"V LAUGARDAGUR 12. FEBRÚAR 2000
25
ar- eða myndlistarskóli tekur inn
nemendur sýni þeir ekki fram á
ákveðna lágmarksfærni í tækn-
inni en því miður undirbýr skóla-
kerfið hér fólk ekki nógu vel hvað
varðar sviðsframkomu og flutning
á texta. Þetta verður ekki lagfært á
einum degi en þetta námskeið okk-
ar er hugsað sem svolítil viðleitni
í þá átt.“
Metnaðarleysi og
kreddur Sjónvarpsins
Margir söknuðu Jóns Viðars úr
sjónvarpinu og hafa viljað fá hann
þangað aftur. Hvers vegna hætti
hann á sínum tíma?
„Til þess lágu einkum tvær
ástæður. í fyrsta lagi er sjónvarpið
í eðli sínu það ágengur miðill að
fólk verður gjarnan þreytt á þeim
sem þar eru lengi í sömu stelling-
unum. Ég var búinn að vera þarna
fjögur ár sem gagnrýnandi og fann
að ég kynni að vera að festast í
ákveðnu fari.
Hitt er svo annað mál að ég gat
aldrei fengið þann tíma til umráða
sem ég taldi mig þurfa. Pródúsent-
arnir, tæknistjórarnir eða hvað á
að kaila þá á Sjónvarpinu
eru flestir vel
hæfir
listrænum og menningarlegum
metnaði sínum. Ef yfirmenn Sjón-
varps halda t.d. að þetta Sunnu-
dagsleikhús þeirra sé nægilegt
framlag til íslenskrar leikmenn-
ingar þá skjátlast þeim hrapallega.
Oftast nær hafa leikritin þar verið
skelfing lítilfjörleg þó ég vilji und-
anskilja leikþætti Friðriks Er-
lingssonar sem ég vona að fari að
skrifa fyrir leiksvið. Af hverju
dettur Sjónvarpinu aldrei í hug að
framleiða stöku sinnum góð er-
lend sviðsleikrit eða framhalds-
myndaflokka upp úr einhverri af
okkar miklu epísku skáldsögum
eftir Laxness, Gunnar Gunnarsson
eða Jón Trausta? Nei, nei, heldur
skal moka peningum í texta eftir
höfunda sem ekki sýna þess nein
merki að geta nokkurn tímann
skrifað brúkleg leikrit.“
Enginn útilegumaður
í ljósi þess að Jón starfar ekki
sem gagnrýnandi nú, er þá óhætt
að segja að hann hafi gagnrýnt sig
út úr leikhúsumræðunni?
„Ekki held ég að það sé nú svo
slæmt. Ég fann það alltaf og vissi
það raunar fyrir að mikill meiri-
hluti leikhúsfólks er sem betur fer
svo þroskað að það skilur að
það þarf að vera í gangi lif-
andi umræða um list-
greinina. Það þarf
ekki að vera sam-
mála gagnrýnand-
anum og er það
kannski sjaldn-
ast þótt það
verji rétt hans
til að tjá hug
sinn af fullri
einurð.“
En
finnst
Jóni hann
vera eins
og útilegu-
maður í ís-
lensku leik-
húslifi?
Jón Viöar Jónsson hefur komið víða við í íslenskum leikhúsheimi. Hann
sinnir kennslu og rannsóknarstörfum um þessar mundir en rödd hans sem
gagnrýnanda heyrist hvergi. Hann segist samt ekki vera útlægur úr leikhús-
inu.
menn en margir þeirra eru því
miður áhugasamari um að halda
sýningu á eigin færni og kunnáttu
í tæknibrögðum en að nota tækn-
ina til að miðla einhverju sem
máli skiptir. í þessum hópi er ein-
hver fáránleg kredda í gangi um
að tveir menn geti ekki talað leng-
ur saman í'mynd en 3-4 mínútur,
þá hljóti áhorfendur að missa
áhugann. Eftir þessari kenningu
var Dagsljósið að mestu leyti rekið
og Mósaík er það einnig, eftir því
sem ég best fæ séð, illu heilli. Það
mætti halda að þessir menn hafi
ekki uppgötvað að spjallþættir eru
alls staðar eitt langvinsælasta
sjónvarpsefnið, eins og Sjónvarpið
hefur raunar sjálft sannað með
Mánudagsviðtölunum sem oft
voru mjög áhugaverð. Mér er
óskiljanlegt hvers vegna þau voru
tekin af dagskrá og yfirleitt þyrfti
Sjónvarpið allt að herða mjög á
„Það get ég ekki séð. Ef þú ert að
vísa til þess að ég hef nýverið sótt
um tvær lykilstöður í leikhúsinu
þá er svarið einfaldlega það að ég
tel mig búa yfir þekkingu, reynslu
og starfskröftum sem þar ættu að
geta nýst vel. Mér finnst það
skylda manns að gefa kost á sér
þegar slíkir möguleikar eru í
boði.“
Nú heyrist stundum sagt að leik-
húsheimurinn á íslandi sé svo
smár, eins og ein stór fjölskylda,
að það geri starf gagnrýnenda
erfitt. Er þetta rétt?
„Leikhúsheimurinn er alls stað-
ar smár þannig að þetta er afstætt.
Ég hef verið lánsamur og fengið að
starfa við margt og það er hægt að
koma að leikhúsumræðu með
ýmsum öðrum hætti en fjalla um
einstakar leiksýningar."
-PÁÁ
allt að
Laugardag 11-16
Síðasti dagur!
enn meiri verðlækkun!
Hjá okkur eru
Visa- og
Euroradsamningar
ávísun á staðgreiðslu
Ármúla 8-108 Reykjavik