Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.2000, Blaðsíða 28
28
LAUGARDAGUR 18. MARS 2000
Helgarblað
I>V
Dularfullt mál í litlum bæ
nálægt Exeter í England:
næstu viku
Byrlaði
hann færi í meðferð. Tveimur
vikum seinna og rétt fyrir próf í lok
annarinnar var David lagður inn á
geðdeild. Skólafélagar hans héldu
því fram að hann hefði gert sér
veikindin upp til þess að sleppa við
prófiö. Félagamir héldu því einnig
fram að hann gerði ráð fyrir því að
móðirin, sem allt gerði fyrir hann,
myndi bjarga honum. Og auðvitað
hélt móðirin til Cirencester og kom
því til leiðar að sonurinn losnaði af
sjúkrahúsinu. Hún pantaði gistingu
fyrir hann á lúxushóteli í
baðstrandarbænum Torquay.
Stjúpfaðirinn æfur
Stjúpfaðir Davids, Michael
Collins, var ekki ánægður með
þessar málalyktir. Hann var í raun
æfur af reiði. Michael, sem hafði
veriö kvæntur móður Davids í sjö
Elizabeth, sakaði mann sinn um að
vera algjörlega hjartalaus og sagði
grátandi að svona harka væri David
litla ofraun.
íhugaði skilnað
Andrúmsloftið batnaði ekki
mikið um jólin. Ifebrúar 1989 var
ástandið orðið svo slæmt að
Elizabeth var farin að velta skilnaði
fyrir sér. David sagði hverjum sem
heyra vildi að stjúpfaðirinn væri
skrímsli sem drægi úr allri gleði og
hamingju þeirra sem nálægt honum
væru. „Við mamma myndum hafa
það miklu betra án hans,“ sagði
hinn þjakaði piltur.
Þann 5.mars 1989 lést Michael
Collins á leið á sjúkrahúsið í Exeter
eftir að hafa lent í dularfullu bílslysi.
Lögreglan skráöi allar athafnir
Michaels síðasta daginn í lífi hans.
Síðdegis hitti hann viðskiptavin á
Royal Huntsman-kránni nálægt
skrifstofu sinni í Exeter. Hann fékk
sér einungis litla samloku og lítinn
bjór áður en hann yfirgaf krána
klukkan 19.15. Áður hafði hann
hringt heim en enginn svaraði
hringingunni.
Fastur í brakinu
Michael Collins talaði inn á
símsvarann og sagði að hann yrði
kominn heim eftir hálfa
klukkustund. Veitingamaðurinn á
kránni fullvissaði lögregluna um að
Michael hefði verið állsgáður og í
ágætu skapi þegar hann settist upp
í Rover 820 saloon bifreið sína sem
var grá að lit. Michael ók hægt út af
bílastæöi kráarinnar. Hann sást
ekki á lífi eftir það.
Það var komið myrkur þegar
Þjóðverjinn Dieter Georgi hefndi sín grimmilega á
eiginkonu sinni sem ekki vildi snúa aftur til hans.
Stjúpfaðir
dekurbarnsins
lést í dular-
fullu bílslysi
David Farrell
David Farrell haföi alltaf fengiö allt
sem hugur hann girntist nema
viðurkenningu stjúpfööur síns.
Við greiningu kom í ljós að
græna málningin var af Morgan
Four-Four sportbíl eins og þeim
sem David hafði fengið frá móður
sinni. Þegar lögreglan kom á
vettvang til að skoða sportbíl
Davids var hann og bílinn hvergi
að fmna.
Elizabeth Collins, sem hafði
fengið alvarlegt áfall vegna slyssins,
gat varla talað. Hún gat þó greint
frá því að sonur hennar hefði látiö
sig hverfa „til þess að hugsa um sín
mál“. Hann myndi koma aftur í
tæka tíð fyrir útforina. „Fyrirgefðu
mamma, mér þykir þetta leitt,“
hafði hann sagt.
Lögreglan hugsaði sitt og hóf leit
um allt land að David Farrel og
sportbílnum hans. Þann 9. mars
fann lögregla á eftirlitsferð bilinn á
afskekktum áningarstað nálægt
ánni Taw. Bíllinn bar þess merki að
hafa lent í árekstri og sjá mátti
leifar af grænni málningu á
stuðaranum. Ungur maður lá
hreyflngarlaus yfir stýrið. Hann
svaraði ekki lögreglumönnunum
þegar þeir ávörpuðu hann. Það var
ástæða fyrir því. Hann var
nefnilega látinn.
Kaldhæðni örlaganna
Bréf, tómt lyfjaglas og tóm
viskíflaska fundust í bílnum. Við
krufningu kom í ljós að David
Farrell hafði látist af of stórum
lyfjaskammti og áfengisneyslu.
í bréflnu viðurkenndi David að
hafa fylgt á eftir stjúpfóður sínum
frá kránni og að hafa reynt að
„stöðva hann“ í Upton til að þeir
gætu rætt málin. Það er þó ekki
vitað hvort David hafði í hyggju að
gera stjúpfoður sínum mein og það
mun aldrei koma í ljós.
Nú hvíla stjúpfaðir og stjúpsonur
hlið við hlið í kirkjugarðinum í
Devon. Það þykir vera kafdhæðni
örlaganna að tvímenningamir, sem
hötuðu hvor annan á meðan þeir
voru á lífi, skuli hafa verið lagðir
saman til eilífrar hvilu.
Þegar það fréttist að David Ferrel
hefði farið í meðferð vegna
þunglyndis spurði fólk sig af hvaða
ástæðum hann hefði verið dapur.
íbúum lítils bæjar nálægt Exeter í
England, þar sem hinn 19 ára piltur
bjó, fannst tilveran leika við hann.
Móðir Davids dekraði við hann.
Hún hafði gefið honum dýran
sportbíl þegar hann varð 18 ára.
Jólunum 1988 varði hann á skíðum
í Sviss og um sumarið sama ár hafði
hann verið í Kalifomíu. Pilturinn
var einnig oft í London og dvaldi þá
í íbúð fjölskyldunnar í stórborginni.
David var nemandi í Royal
Agricultural College í Cirencester.
Hann var duglegur nemandi og útlit
var fyrir að hann tæki gott próf.
Stjúpfaðir Davids, Michael CoUins,
hafði þegar lofað honum hlut í
fjölskyldufyrirtækinu að loknu
námi.
Þrátt fyrir bjarta framtíð komust
læknar að þeirri niðurstöðu haustið
1988 að David Farrell væri haldinn
þunglyndi og mæltu með því að
ár, hafði komist áfram af eigin
rammleik. Hann þorði ekki að hitta
piltinn augliti til auglitis vegna
skapofsa síns. Hann skrifaði
stráknum bréf í staðinn.
I bréfinu skrifaði Michael að
hann væri þreyttur á letinni í David
og fiflaskap hans. Hann skyldi ekki
reikna með sinni aöstoð tæki hann
ekki almennilegt próf á næsta ári.
Hann gæti bara siglt sinn eigin sjó.
„Og ég er búinn að tilkynna
mömmu þinni þetta,“ bætti Michael
Collins við í bréfinu.
David mælti ekki orð af vörum 1
tvo daga eftir að hafa fengiö bréfið.
Móðir hans, sem óttaðist að hann
fengi taugaáfall, kallaði á lækni.
Læknarinn fyrirskipaði róandi lyf
og mælti með því að David færi í
hópmeðferð. Mæðginin fóru síðan í
frí saman til að slappa af.
Stuttu seinna varð enn á ný
uppgjör milli Davids og stjúpföður
hans. Michael neitaði að greiða
skuld upp á 2500 pund sem David
hafði stofnað til í London. Móðirin,
Kraln Royal Huntsman
Michael Collins var allsgáöur og gtaöur þegar hann ók heim til sín frá kránni Royal Huntsman í Exeter.
\ David sagði hverjum
sem heyra vildi að stjúp-
faðirinn væri skrímsli
; sem drægi úr allri gleði
! og hamingju þeirra sem
nálægt honum væru.
„Við mamma myndum
hafa það miklu betra án
! hans,“ sagði hann.
Michael ók gegnum bæinn Upton
sem var í um 5 kílómetra fjarlægð
frá heimili hans. Með fram veginum
í gegnum bæinn voru tré á aðra hlið
en steinveggur á hina. Um klukkan
19.30 heyrðu vitni skell eins og við
árekstur og síðan annan skell.
Vitnin þutu á staðinn og sáu bíl
Michaels í klessu. Ökumaðurinn,
Michael sjálfur, var
meðvitundarlaus og fastur í
brakinu. Það tók heila klukkustund
að skera hann lausan. Hann lést í
sjúkrabílnum á leiðinni á
sjúkrahúsið.
Leifar af málníngu
Að þvi er virtist í fyrstu hafði
ekkert annað ökutæki verið
viðriðið slysið. En svo fann
lögreglan leifar af grænni málningu
og rispur á Rovernum sem bentu til
að ekið hefði verið aftan á hann.
Michael Collins hefði getað verið
neyddur til að aka á steinvegginn.