Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.2000, Blaðsíða 46

%______
Tilvera
LAUGARDAGUR 18. MARS 2000
I>V
Serengeti-sléttan
Dýrin foröa sér á miklum hraöa
þegar loftbelgur, fullur af feröa-
mönnum, flýguryfir.
Dýralífið skoðað
úr loftbelg
Loftbelguriim er eitt vin-
sælasta samgöngutæki Tansaníu
þegar ferðamenn eru annars
vegar en boðið er upp á ferðir
yfir Serengeti-þjóðgarðinn sem
er á stærð við Belgíu. Þegar hafa
um 15 þúsund ferðamenn prófað
^þennan einstæða ferðamáta. Það
' er líka eftir miklu að slægjast
fyrir ferðamennina því talið er
að um þrjár milljónir dýra búi á
svæðinu. Sebrahestar, giraffar,
fílar, apar og antilópur eru með-
al þeirra dýra sem oftast ber fyr-
ir augu.
Flugfélög
brjóta reglur
Bandarísk flugfélög standa sig
<. ►kki nógu vel þegar öryggisregl-
ur eru annars vegar. Á síðasta
ári var þeim gert að greiða rúm-
ar níu milijónir dala fyrir brot á
hinum ýmsu reglum en það er
80% aukning frá því árið áður.
Um helmingur sektanna var
vegna brota á öryggisreglum og
38% vegna skorts á viðhaldi.
Flugfélagið Delta Airlines var oft-
ast sektað á síðasta ári eða 177
sinnum. Forráðamenn flugfélags-
ins sögðu það eðlilegt í Ijósi þess
að þeir flyttu flesta farþega.
Continental-flugfélagið stóð sig
best og borgaði lægstu sekt allra.
Skosku heiöarnar
Hingaö berast engin óæskileg hljóö.
^Org - nei takk
Samtök áhugafólks sem þolir
ekki hávaða hófu nýverið að skrá
niður alla þá staði á Bretlandi
þar sem ferðamenn geta dvalið
án þess að búa við hávaðameng-
un. Samtökin, sem kalla sig
Noise Network, voru stofhuð árið
1987 i þeim tilgangi að vara fólk
við því tjóni sem mikil hávaða-
mengun getur haft í för með sér.
Innan tíðar ætla samtökin síð-
an að gefa út bók þar sem hægt
. verður að lesa tun alla þá staði á
•Bretlandi þar sem hægt er að
njóta orlofs í kyrrð og ró. Kröf-
umar sem settar verða fram í
bókinni eru þær að staðimir séu í
lágmarksfjarlægð frá umferðar-
götum, tónlist sé ekki leikin á göt-
um úti og engir skemmtistaðir
sem líklegir em til vinsælda séu í
jJtrenndinni. Bókin er væntanleg á
.narkað í byrjun næsta mánaðar.
Ómar Banine landfræðingur segir frá dvöl sinni í Havana á Kúbu:
Seiðandi og
- en umfram allt skemmtileg borg
Kúba hefur alltaf verið sveipuð
dulúð í mínum augum, svona rétt
eins og Sovétríkin áður en þau
hrundu. Á ferð minni um Suöur-
Mexíkó ákvað ég að láta gamlan
draum rætast og skreppa yfir til
Kúbu. Það tekur aðeins hálftíma að
fljúga frá Cancun til Havana, höfuð-
borgar Kúbu, og það var aldrei að
vita nema ég sæi foringjanum
bregða fyrir, þótt sú von væri auð-
vitað veik.
Flestir íslendingar og aðrir ferða-
menn sem heimsækja Kúbu kaupa
sér pakkaferð þar sem flug, gisting
og oft á tíðum matur er innifalinn.
Ferðamennimir dvelja í lokuðum
strandbúðum töluverðan spöl fyrir
utan Havana megnið af tímanum og
fá þvi litla innsýn í kúbverskt þjóð-
félag. Þegar fólk ferðast á eigin veg-
um til landsins, eins og ég geröi
ásamt mexíkóskum félaga mínum,
Emilio Heredia, þá þarf auðvitað að
hafa meira fyrir hlutunum, en það
er hluti ánægjunnar. Það fyrsta sem
mætir ferðamönnum er yfirheyrsla
hjá tollvörðum;
þeir vilja vita allt
um fyrirhugaða
ferð og ekki sist
hvar menn ætla
að gista. Sé það
ekki ákveðið
benda þeir á að
hægt sé að panta
gistingu á
ákveðnum hótel-
um. Emilio, sem
hafði komið áður
til Kúbu, var bú-
inn að vara mig
við því að gera
það. Tollverðirnir
væru sennilega á
prósentum hjá
viðkomandi hót-
eli sem krefðist
okurverðs fyrir
en 150 dollarar var algengt verð fyr-
ir nóttina. Auðvelda leiðin fram hjá
tollinum er sú að gauka einhverju
að þeim, svona 20 dollurum. Það var
sú leið er við völdum.
Þar sem Emilio hafði heimilis-
fang hjá fólki er leigði ferðamönn-
um gistiaðstöðu fyrir allmiklu
minna en hótelin sem tollverðimir
höfðu í huga, stórgræddum við að
okkur fannst og 20 dollararnir stóðu
því ekki í okkur.
Vinur Emilios átti frænku á
Kúbu sem hafði útvegað það heimil-
isfang sem við vorum nú með.
Frænkan var ekkert venjuleg mann-
eskja á Kúbu. Hún var náin vinkona
Kastrós. Faðir hennar var spænsk-
ur en hafði flúið frá Spáni til
Mexíkó á timum Francos. Hann efn-
aðist þar mjög á viðskiptum og varð
stórauðugur maður og studdi síðar
Kastró þegar hann hóf baráttu sína.
Okkur bar að garði um miðnætt-
ið og vöktum við því húsráðanda
sem var miðaldra kona. Hún tók á
móti okkur með bros á vör og vísaði
okkur inn í íbúð sem var eilítið
öðruvísi en maöur átti að venjast
hér á landi. íbúðin samanstóð af
þremur herbergjum sem voru hvert
inn af öðru. Mjög hátt var til lofts og
svalir sneru út að sjónum og að göt-
unni Malekon sem er ein best-
þekkta gatan í Havana, líkt og
Champs Elysées í París. Við vorum
því á besta stað í borgiimi.
Gisting á 875 krónur
Morguninn eftir var iðandi
mannlif fyrir neðan gluggann og sól
skein í heiði. Bílar af öllum geröum
og stærðum allt frá amerískum
Chevrolet, sennilega frá 6. áratugn-
um, upp í Benz af nýjustu gerð
þeystu fram hjá. í fjarska mátti sjá
virki sem Spánverjar höfðu á sínum
tíma notað til að verjast enskum sjó-
ræningjum. Nú hafði því að hluta til
verið breytt í skemmtistað fyrir
unga fólkið. Auðvelt var að fá gist-
ingu næstu daga á hæðinni fyrir
ofan. Okkur til mikillar undrunar
Augljóst er að í
Havana var mikiö
ríkidæmi áður fyrr.
Hvert glæsihýsið af
öðru mátti sjá víða
í borginni. Svo fögur
voru mörg þeirra
að maður gleymdi að
þau voru ekki máluð.
Yfir borginni er mikill
„sjarmi", meiri en
maður á yfir höfuð
að venjast.
var okkur boðin öll íbúðin. Hús-
ráðendur, sem voru eldri hjón á
eftirlaunum, hún lögfræðingur
og hann verkfræðingur, fluttu til
ættingjanna á meðan. Það er nú
lítið mál sögðu þau og ekki í
fyrsta skiptið.
Fyrir þessa 3ja
herbergja íbúð
borguðum við 50
dollara fyrir 2
nætur sem gerir
um 875 krónur á
manninn fyrir
nóttina. Hefðum
við verið fleiri
hefði þetta auð-
vitað verið enn
ódýrara. Vel
sloppið skyldi
maður ætla, fyr-
ir íbúð í miðborg
Havana. Lög-
Næturlíf
Nýtt líf færist
yfir borgina þegar
tekur aö rökkva
og seiöandi
tónar berast
úr hverju horni.
Flatmagað á ströndinni
Fyrir utan Havana er aö finna margar
skemmtilegar strendur.
Draumastaður málarans
Erfitt var að finna ódýran mat-
sölustað með góðum mat. Ef maður
ætlaði að fá góðan mat var um
tvennt að velja. Fara á eitthvert af
dýru hótelunum og borga ofljár
eða fá heimatilbúinn mat. Við
völdum seinni kostinn og húsráð-
andi okkar reyndist prýðiskokkur.
Havana ætti að vera drauma-
staður iðnaðarmannsins, þá sér-
staklega málarans, því þegar geng-
ið er um borgina er það nánast
hending ef maður sér málað
hús. Pensli hefur varla verið
dýft I síðan fyrir byltingu. Borg-
in ber því með sér grámósku-
brag, svona rétt eins og margar
rússneskar borgir. Þar með lýk-
ur samlíkingu Havana og rúss-
neskra borga. Byggingarstíllinn
er, svo ég noti nú nútímaorð,
meiri háttar. Hann er auðvitað
mikið til í spænskum stil þar
sem gætir svo aftur áhrifa frá
Márum, síöan þeir réðu Spáni.
Augljóst er að í Havana var
mikið rfkidæmi áður fyrr.
Hvert glæsihýsið af öðru mátti
sjá víða í borginni. Svo fogur
voru mörg þeirra að maður
gleymdi að þau voru ekki mál-
uð. Yflr borginni er mikill
„sjarmi", meiri en maður á yfir
höfuð að venjast.
Til að kynnast borginni er
auðvitað best að hafa heima-
mann við höndina.
Á öðrum degi rákumst við á
Nelson 45 ára leigubílstjóra,
verkfræðing og fyrrverandi
kaftein í hemum. Betra tækifæri
til að kynnast hugarheimi heima-
manna er varla hægt að fá. Nelson
talaði rússnesku reiprennandi,
hafði barist í Angóla og verið yfir-
maður 1 kúbverska hernum. Við
vildum vita af hverju hann væri
leigubílstjóri. Svarið var einfalt.
Sem leigubílstjóri erlendra feröa-
manna fékk hann 25-30 dollara á
dag, jafnmikið og hann fékk í mán-
aðarlaun sem verkfræðingur. Laun
verkfræðings duga einfaldlega
ekki til framfærslu 5 manna fjöl-
skyldu. „í dag höfum við góða al-
menningsskóla sem eru ókeypis,
allt frá grunnskólum upp í há-
skóla. Heilbrigðiskerfiö er gott og
læknishjálp ókeypis. Áður fyrr var
þetta ekki svona. Hvað með laun-
in? Auðvitað er slæmt að þurfa að
vinna sem leigubílstjóri með verk-
fræðingsmenntun. Nelson viður-
kenndi að það væru gallar á kerf-
inu: En hvaða kerfi er gallalaust?
Viðskiptabannið háir okkur en
þetta mun lagast. Ég hef trú á því
fræðingurinn Octavia vissi töluvert
um ísland, m.a. að Reykjavík væri
höfuðborgin. Spurði hún einnig
hvort forsetinn væri enn kona.
Octavia hafði ferðast töluvert um A-
Evrópu þegar samskiptin við Rússa
voru upp á það besta. Ég tjáði
henni að ég hefði nú alveg eins bú-
ist við því að hún hefði ekki hug-
mynd um hvar ísland væri á hnett-
inum. Á ferðalögum mínum um
heiminn hefði fólk víða ekki vitað
mikið um ísland. Oktavía tjáði mér
að almenn menntun væri mjög góð
á Kúbu miðað við þennan heims-
hluta og þó víðar væri leitað. Ólæsi
fyrirfinnst ekki og stórt hlutfall
ungs fólks fer í háskóla sem taldir
eru nokkuð góðir. Mjög vel væri
fylgst með fréttum og því sem væri
að gerast í heiminum. Einnig horfði
fólk töluvert á erlendar sjónvarps-
stöðvar.
Ein milljón manna
býr í Havana
Kúba er þéttbýlt
land, svipaö
aö flatarmáli og
ísland, meö tíu
milljón íbúa.
Havana er svipuö
aö stærö og
Kaupmannahöfn.
Draumastaöur iðnaöarmannsins
Þegar gengiö er um Havana er nán-
ast hending aö sjá málaö hús.