Dagblaðið - 24.02.1981, Blaðsíða 13

DAGBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 24. FEBRÚAR 1981.
13
\
úr Fjölbrautaskóla Suðurnesja sem
nám stunduðu I laga- og læknadeild
höfðu hærri einkunnir en nam
meðaltali úr nokkrum öðrum skóla. f
þvi dæmi er ljóst að nemendafæð er
slfk að engar ályktanir má af því
draga. Flestir munu sjá að liku gegnir
um aðrar deildir. En lítum á fleiri
veilur í upplýsingamiðlun Halldórs.
Hann greinir frá að nemendurnir 14
hafi þreytt 101 próf. Meðaleinkunn
var i fyrstu sögð 5,56, en „leiðrétta
meðaleinkunnin” er 5,44. En ekki
þykir ástæða til þess að greina frá að
nemendurnir stóðust 80 próf, en féllu
i 21 prófí. Ekki held ég að birst hafi
tafla Halldórs er sýnir hvernig nem-
endur skólanna standa sig eftir deild-
um, en ekki er hún ómerkari en hin-
ar. Hún sýnir að nemendur FS sem
koma úr deildum þar sem bækur eru
einu kennslutækin standa sig vel, en
nemendur úr eðlisfræða- og náttúru-
fræðadeild illa. Ég tel mig knúinn til
þess að skýra hvernig á þeim mun
stendur. Hingað til hefur skólinn
ekki fengið fjármagn til þess að
kaupa kennslutæki í eðlisfræði, efna-
fræði og liffræði. Sökum skorts á
verklegri þjálfun stóðu nemendur frá
FS þvi illa að vigi er þeir hófu nám f
verkfræði- og raunvisindadeild. Þar
Linkunmr oe tioldi nemenda eftir deildum í tramhaldsskolum
FB eink. fiöldi FF eink. fiöldi FS . eink. fiöldi Kl eink. fiöldi MA eink. fiöldi j MH Ieink. ‘fiöldi MÍ eink. fiöldi MK éink. fiöldi ML eink. fiöldi MR eink. fiöldi MS eink. fiöldi MT eink. fiöldi n ;ink. fiöld:
Heilbrigöis 5.14 V t j
xEölisfræöi 5.58 19 5.72 78 4.60 20 6.47 129 5.67 127 5.53 52 5.97 147 5.52 85 5.84 174 5.46 154 7.22 16
Félagsfræöi 6.07 30 5.69 40 6.57 35 6.21 73 6.53 243 6.24. 39 6.56 77 6.47 16 !
Hagfræöi • i : 6.39 1 79 i 6.43 306
Fornmál - 6.98 21 1 6.98 148 j
Nýmál 6.64 29 6.71 14 6.59 51 6.99 137 6.55 74 . , 7.40 5 7.09 100 6.92 167 7.29 63 7.02 48 6.22 80
Náttúruíræöi 5.98 26 6.36 - 112 • 5.00 21 4.50 2 6.64 247 6.27 474 5.91 56 5.85 115 6.24 66 6.16 220 6.47 . 208 5.82 68
Stæröfræöi 7.67 3 7.71 24 • 4 .£0 5 3.40 10 5.93 22 6.29 116 6.24 ■ 126 7.12 13
Uppeldis 7.17 6
Viöskipti 4.13 64 5.23 24- f t
er meðaleinkunn skólans lægst og
fallprófin flest (8). Athugi menn töfl-
una verður augljóst að hér er komin
viðhlítandi en nöturleg skýring á þvi
hvers vegna meðaleinkunn Fjöl-
brautaskóla Suðurnesja er lægri en
menntaskólanna.
Svo virðist sem Halldór Guðjóns-
son hafi haft grun um að fram kæmu
skýringar sem hér hafa verið raktar.
Hann segir í Morgunblaðinu 15.
febrúar sl. ,,. . . menn ættu að vara
sig á því, að upplýsingar sem þessar
mega aldrei vera það nákvæmar eða
þannig sundurgreindar að hægt sé að
lesa út úr þeim árangur einstakra
nemenda.” Þessi ummæli mun ég
taka til umfjöllunar i næstu grein
A „Aö óreyndu heföi ég talið að Halldór
geröi „leiðréttu töfluna”. þannig úr
garöi, að fram kæmu upplýsingar um nemenda-
fjöldann sem könnun þessi nær til. Það er ekki
gert. í töflunum er tilgreindur fjöldi prófa,
§325, en ekki tala próftaka... ”
<—....—........m
„Hvatvislegar ályktanir” hafa verið
dregnar af töflum um árangur
nemenda á fyrsta árs prófum við Há-
skóla íslands, segir greinarhöfundur.
með hliðsjón af frammistöðu Hall-
dórs í þessu máli í heild.
í greinarkorni þessu hefur aðeins
verið fjallað um eina „veilu” i töfl-
um Halldórs og skýringarummælum
hans.
Jón Böðvarsson,
skólameistarí, Keflavik.
mennt að prófessorar séu menn sem
búi yfir mikiili þekkingu hver á sínu
sviði og nálgist viðfangsefni sin með
svipuðum huga og Ari fróði forðum
,,að hafa skuli það er sannara
reynist”.
Þeir sem í Háskóla starfa þurfa að
vera til leiðsögu fallnir bæði innan
skólans og utan.
Auðvitað eru ekki allir prófessorar
könnuðir að eðlisfari, þess er ekki
hægt að krefjast. Almennt hygg ég,
að prófessorar vandi vísindaaðferðir
sínar, rannsóknin sé þeim mikils virði
og hin raunsanna niðurstaða ofar
öllu.
Með slíku hugarfari var forðum
sagt: „Ég vildi fremur uppgötva einn
sannleika en verða konungur'
Persa.”
En hvernig skyldi nú prófessor
Jónas falla inn í þessa lýsingu. Ja,
það er von menn hrökkvi við.
Hvernig sem á því stendur þá fer ekki
mikið fyrir þessum eiginleikum í
skrifum hans.
í greinunum þeysir prófessorinn á
heilaspuna sinum eins og ótemju um
ímyndaðan raunveruleika og lætur
sig éngu skipta jafn ómerkilega hluti
og heilbrigða skynsemi og rökrétta
hugsun.
Auðvitað er fráleitt að meta
ástandið í Háskólanum af skrifum
eins manns. Þess eru þó of mörg
dæmi að „finni þeir laufblað fölnað
eitt, þá fordæmi þeir skóginn”.
Ég veit ekki hvort neinn þorir að
hugsa þá hugsun til enda, hvort svo
sé komið, að prófessor Jónas geti
verið samnefnari fyrir kennaralið
Háskólans.
Margur hyggur mig sig
Um eitt erum við prófessor Jónas
sammála. Þessi ritdeila okkar er ekki
merkilegt framlag til orkumála. Ég
ætla heldur ekki að ræða þau mál
efnislega. Ég sé ekki tilgang með þvi.
Við komumst einfaldlega ekki í takt.
Mér finnst prófessorinn í skrifum
sínum um orkumál minna á mann,
sem reynir að færa sér tónverk i nyt,
án þess að hafa söngeyra. Ég er lika
sannfærður um að mörgum þeim,
sem þekkingu hafa á orkumálum er
beinlínis raun af þessum skrifum
hans.
Hitt þykir mér öllu merkilegra, að í
síðustu grein sinni í Visi gerir
prófessorinn mér upp orð og at-
hafnir, svipað og skáldsagnahöfund-
ur. Af þessum hlakkandi bollalegg-
ingum sínum dregur prófessorinn
siðan í meira lagi undarlegar niður-
stöður og lendir því með allt málið í
algjörri vegleysu út i bláinn.
Man ég í svipinn engin dæmi
slikrar fræðimennsku.
Á þetta einkum við er hann túlkar
orð mín sem hótanir og þær ræður
sem hann lætur sér detta í hug að ég
kynni að halda á Alþingi.
Þarna lifir prófessorinn í sinum
eigin hugarheimi og sannast þá mál-
tækið að margur hyggur mig sig.
Ennþá merkilegra þykir mér þö
þegar prófessorinn telur rannsókn á
orkuskortinum nú vera aðför að
Landsvirkjun. Sjálfur krefst prófess-
orinn þess að kostnaður vegna orku-
skortsins lendi ekki á þeim sem engan
þátt eiga í honum. Auðvitað er ekki
unnt að verða við þessari kröfu
prófessorsins, nema rannsaka
hvernig þessi orkuskortur er til
kominn. Sé það aðför að Landsvirkj-
un, þá hefur prófessorinn hafið hana
sjálfur.
Við Landsvirkjunarmenn vil ég
aðeins segja þetta: „Þeir.sem eiga
vini á borð við prófessor Jónas, þeir
þurfaekkióvini.”
En það verður að una prófessorn-
um sannmælis. Sumt af því sem hann
segir er rétt. Til dæmis að bora hefði
átt meira og kanna gufuöflun við
Kröflu áður en stöðvarhús var byggt.
En jtetta eru menn löngu sammála
um, Jónas. Hér er prófessorinn
aðeins að segja gamlan sannleika
með nýjum áhuga. Slíkir menn geta
verið þjóðfélaginu gagnlegir. Hinn
gamli sannleikur má þó ekki heltaka
svo hugann að menn standi eins og
nátttröll í nútimanum.
Tvœr áskoranir
í þessum umræðum öllum um
orkuskortinn hefi ég sem alþingis-
maður fengið tvær áskoranir. önnur
var frá prófessor Jónasi, hin um
hann. Prófessorinn skoraði á mig að
sjá til þess að kostnaðúrinn vegna
orkuskortsins lenti ekki á hinum
„réttlátu”. Iðnaðarráðuneytið hefur
nú þegar falið orkumálastjóra að
rannsaka orsakir orkuskortsins, en sú
rannsókn er nauðsynleg til þess að
uppfylla megi ósk prófessorsins.
Hin áskorunin var frá tækni-
fræðingi á Egilsstöðum, en hann
skoraði á mig að sjá til þess að
prófessor Jónas yrði settur áeftirlaun
hið fyrsta. Mér skildist helzt, til þess
að hann stórskaðaði ekki þjóðfélag-
ið.
Ég held að þetta sé ofhól um
prófessor Jónas. Svona áhrifamikill
er hann nú ekki!
Af grein tæknifræðingsins mátti
ráða að hann teldi lekann i Sigöldu-
lóni vera prófessor Jónasi að kenna.
Ég hefi aldrei áður heyrt þessu haldið
fram. Hitt er annað, að sumir telja að
ráðgjöf hans í lekavandamálinu hafi
komið að litlu haldi. Ég skal ekki
leggja neinn dóm á það.
En milli þessara tveggja atriða
verða menn auðvitað að greina. Það
er munur á því, hvort lekinn er
prófessornum beinlínis að kenna eða
hvort prófessorinn hefur ekki komið
að neinu gagni við lausn vandans.
Kannski lýsir þessi áskorun tækni-
fræðingsins bezt hversu mjög skrif
prófessorsins renna tæknimennt-
uðum mönnum til rifja.
Á vizkunnar helga fjalli
Ég held að ég hefði aldrei minnzt á
prófessor Jónas i skrifum mínum um
orkumál, ef mig hefði órað fyrir
eftirleiknum.
Eiginlega þykir mér þetta leiðin-
legast Háskólans vegna. Er það
hugsanlegt að hin „nýja stétt” orð-
háka og giamrara hafi setzt að á
„vizkunnar helga fjalli”?
Ég vona það innilega að orðið
„Melakleppur” sé aðeins grínorð í
munni gamansamra greinarhöfunda.
En við skulum ekki loka augunum
fyrir þvi, að svona skrif eins og
prófessor Jónasar leiða huga manna
að stöðu og orðstír Háskólans. öll
verðum við að sameinast i því, að
Háskólinn haldi virðingu sinni og
reisn.
Ég sé engan tilgang í því að halda
uppi frekari deilum við prófessor
Jónas í blöðum.
Það væri bara til að skemmta
skrattanum.
Ég taldi mig þó nauðbeygðan að
skrifa þessa grein til þess að benda á
stöðu Háskó' ns i tengslum við þessi
skrif.
. Ég held 5 verðum að fara að
skoða það m.il. Það er sá kjarni,
sem kristailast út við athugun á
greinum prófessorsins. Orkumálin
hverfa þar í skuggann þó alvarleg
séu. Ég gat bara ekki orða bundizt.
Stendur ekki einhver staðar: „Ef
þessir þegðu, myndu steinarnir
tala”?
Guömundur G. Þórarinsson
alþingismaður
^ „Við Landsvirkjunarmenn vil ég aðeins
segja þetta: „Þeir, sem eiga vini á borð
við prófessor Jónas, þeir þurfa ekki óvini.”
^ „Iðnaðarráðuneytið hefur nú þegar falið
orkumálastjóra að rannsaka orsakir
orkuskortsins, en sú rannsókn er nauðsynleg,
til þess að uppfylla megi ósk prófessorsins.”