Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1922, Qupperneq 42

44
furðu hve mikið þol og kraft þær hafa til þess að þróast
og dafna hverju sem viðrar. Að vísu blómguðust þær í
sumar með minna móti, en þó eigi svo lítið, að tilfinn-
anlegt væri, samanborið við blómgun trjánna.
Pottaplöntur voru ræktaðar í vermireitum og uxu þar
dável, því oft skein sól á vermireitina, og yljaði þá upp,
þó kalt bljesi um þær plönturnar sem úti stóðu. Pottapl.
voru látnar í potta og seldar mest í bæinn og umhverfið.
Komið hefir til orða að reisa hjer við stöðina lítinn
vermiskála, til þess að lengja vaxtartíma ýmsra blóm- og
nytjajurta. Pá mundi gluggablómarækt verða mun auð-
veldari, en eins og nú stendur, mun ekki vera um fram-
kvæmdir að ræða í því máli.
Blómlaukar voru pantaðir frá Hollandi. Sendingin kom
hingað mikið seinna en áætlað var, en vegna einmuna
blíðu veðráttunnar var þó hægt að setja þá niður úti um
miðjan desember. Moldin var þá þíð og þur sem í júni-
mánuði væri. í hægum og þíðum sunnanblæ vann eg
þetta einkennilega skammdegisverk. Pann sama dag sá
eg útsprungin laufbrum á Lonicerarunnum. Ef til vill
verður svalara þegar laukblómin skjóta upp kollunum í
sólmánuðum næsta sumar.
Matjurtarœkt.
Mörgum tegundum af káli var sáð í sólreit, fyrst í mai.
Fræið spíraði mjög vel. Blómkáls- og toppkálsplöntum
var »priclað« í sólreit. Ekki voru kálplönturnar þroskaðar
til útplöntunar fyr en eftir miðjan júní, og framförin eftir
að þær komu út var afar hæg.
Mjög lítið af blómkáli náði fullum þroska í haust,
næturfrostin komu, og skemdu höfuðin hálfvaxin. Topp-
kálið var alt smávaxið, og ekkert höfuð náði fullum þroska.
Grænkál óx sæmilega vel, orðið nothæft fyrst í ágúst.
Kálinu var tvisvar á vaxtartímanum gefinn kalksalt-