Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1941, Blaðsíða 28

30
Rauðrófur og ýmsar fleiri matjurtir spruttu sömuleiðis
prýðilega vel. Og trénun í rauðrófum var varla vart, sem
þó svo oft vill verða.
Yfirleitt spíraði matjurtafræið sæmilega.
26. janúar 1942.
Jóna M. Jónsdóttir.
Garðyrkjuskýrsla 1942.
Síðastliðinn vetur var einmuna góður, mildur og snjó-
léttur, svo yfirleitt fór hann mjög vel með gróðurinn.
Um mánaðarmótin maí og apríl, var Gróðrarstöðin
alveg snjólaus og þur, og klaki var ekki í jörðu. En þá var
ekkert farið að springa út á trjánum, sem betur fór, því í
maí komu frost og kuldanæðingar, sem oft leika nýgræð-
inginn hér svo hart. Já, vorið var kalt, og sumarið fremur
erfitt líka. Svo framför á gróðrinum var öll með seinna
móti, og horfurnar ekki góðar, fram eftir vorinu.
En að lokum mátti þó segja, að, betur úr rættist með
margt, en stundum var hægt að gera sér vonir um.
Trjárækt. Bæði stærri og smærri trjágróður stóð sig vel
eftir veturinn. Ekki neinar skemmdir á stóru trjánum
eftir snjó, og smáplönturnar að heita mátti alveg lausar
við toppkal, og er það fremur óvanalegt.
Það var því með mesta móti látið burt af góðum og vel
þroskuðum trjáplöntum í vor, og vona ég, að plöntunum
hafi farnast vel, þó margar fengu þær kalt á sig eftir flutn-
inginn.
Tré og runnar settu mikið af blómknöppum í vor, en