Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1958, Qupperneq 22

24
árhlíð. Voru þar teknir út 36.7 lia. af nýrækt eða 1.6 ha. að
meðaltali á hvern bóncla.
Sára lítið var tekið út af túnasléttum á sl. ári og mikið
minna en áður var. Síðustu árin, sem aukastyrkurinn á túna-
slétturnar gilti (árin ’54 og ’55) voru teknir út í Múlasýsl-
um báðum 101 ha. árið 1954 og 110 ha. árið 1955, en að-
eins 7.9 ha. árið 1956 og 21.7 ha. árið 1957. Bendir þetta til
að lítið sé orðið eftir af túnþýfi, sem menn ætla að eiga við,
enda mun mikið af því túnþýfi, sem enn er eftir vera ill-
sléttanlegt af ýmsum ástæðum, t. d. vegna raka, sem ekki er
hægt að losna við, grjóts eða bratta.
Annað verkefni liggur nú fyrir, en það er að slétta upp
nokkurn hluta af þeim túnum, sem búið er að slétta áður,
til að gera þau fullkomlega véltæk. Það er vitað mál að
nokkur hluti gömlu túnanna er ekki það vel sléttur, að þar
sé hægt að beita öllum heyvinnuvélum með góðum árangri,
og slíkt verður auðvitað ekki unað við til lengdar. Það er
þó vel afsakanlegt og raunar sjálfsagt, að þeir bændur, sem
vantar heyskap, leggi höfuð áherzlu á að stækka tún sín áð-
ur en farið er að endurbæta gömlu túnin. En vinnsla gömlu
túnanna er oft mjög kostnaðarsöm, þar sem önnur sjónar-
mið réðu um val ræktunarlands áður fyrr en nú.
Grjótnám sl. ár var rúml. 1300 m3, en hefur oft verið
meira. Það er mikið meira í Suður-Múlasýslu eins og venju-
lega. Álftfirðingar eru hæstir með grjótnám eins og oft áð-
ur, enda er land þar grýttara en víðast annars staðar. Væri
land það, sem þeir taka til ræktunar víða talið óræktanlegt
vegna grjóts. Hefðu sumir bændur, sem eru að kvarta yfir
því að færa tiltölulega lítið grjót úr flögum, gott af því að
sjá þær grjóthrúgur, sem sumir Alftfirðingar hafa tínt úr
túnum sínum.
Hverfandi lítið hefur verið gert af handgröfnum skurðum
eins og undan farin ár. Enda er nú orðið úrelt að grafa
skurði með mannshöndinni. Raunar hefur aldrei verið