Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1958, Qupperneq 55

57
og skýrslufærðar ær 211—213. Formaður félagsins hefur
verið og er Snæþór Sigbjörnsson, Gilsárteigi.
Félagið hefur skilað skýrslu fyrir tvö ár og hefur reiknað-
ur meðalkjötþungi eftir félagsærnar verið þessi:
Eftir á, sem koin
Eftir á: upp lambi:
1955- 56 ............. 14.88 kg 15.94 kg
1956- 57 ............. 18.70 - 19.42 -
Al'urðir eru mun meiri síðara árið, eða 3.82 kg. meira
kjöt eftir hverja félagsá. Þetta er mikil framför og kemur
til af betri fóðrun og auknum tvílembufjölda síðara árið,
en auk þess var fé fremur rýrt í sveitinni fyrra árið. í
Mestar afurðir, meðaltal beggja áranna, hefur Steinþór
Magnússon, Hjartarstöðum, fengið eða 18.50 kg. kjöt eltir
á, sem kom upp lambi og jafn mikið eftir hverja á. Seinna
árið hafði Snæþór Sigurbjörnsson, Gilsárteigi, mestar afurð-
ir eða 22.33 kg. kjöt efdr á, sem kom upp lambi, en 21.44
kg. kjöt eftir hverja á. Þessir tveir félagsmenn hafa fengið
stóran hluta af ám sínum tvílenmbdar og er það ein orsök-
in til þess, að þeir fá rneiri arð eftir sínar ær, en aðrir
félagsmenn. Á þessu sést hversu mikilsvert atriði frjósemin
er, til þess að sauðféð skili viðunandi afurðum.
Ærstofn félagsmanna er nokkuð misjafn, sem ekki er
óeðlilegt, þar sem á verstu garnaveikisárunum varð að ala
upp svo til hvert gimbrarlamb til viðhalds stofninum. Yfir-
leitt eru þó ærnar ekki nógu þroskamiklar, einkum yngri
ærnar, sem stafar af því, að þær hafa verið látnar eiga lömb
á fyrsta ári og ekki fengið nægjanlegt fóður til þess, að
framfleyta lambi og ná um leið eðlilegum þroska. Ef geml-
ingar eru látnir fá lömb, verður að fóðra þá vel lambsvet-
urinn og veturinn eftir til þess, að þeir nái þeim þroska,
sem þeim er eðlilegt.
Félagsmenn hafa gert nokkuð að því, að kaupa hrúta að
til kynbóta og eru líkur til þess, að þeir komi til með að