Árbók Landsbókasafns Íslands - Nýr flokkur - 01.01.1986, Blaðsíða 59

TIL GUÐMUNDAR FINNBOGASONAR
59
En mér fór sem mörgum öðrum: Kóngur vill sigla, en byr hlýtur að
ráða.
Pað er í alla staði satt, að ég hefi alltaf haft löngun til að nema
húsgerðarlist, sem menn svo kalla, en hins vegar virzt það ókleift
kostnaðarins vegna, því að mér var um engan styrk kunnugt, nema ef
til vill alþingis. Ég er og nokkuð brjóstveill, og bætti það ekki um, þar
sem lækni lízt ekki á, að ég sigli.
Af öllu þessu réð ég af að fara þá leiðina, sem mér gazt annars
einna skást að, og því er ég nú kominn á prestskólann. Þar býst ég við
að sitja í vetur. En samkvæmt upplýsingum ykkar Krabbe’s reyni ég
líklega að hafa mig til vegar í vor. Ég ímynda mér semsé, að mér sé til
einskis að halda til Hafnar upp á þetta á miðjum vetri, enda hefi ég
ekki fé til þess. Svo þarf ég helzt að vera hér nærri - ímynda ég mér -,
ef ég sæki um styrk til alþingis og gæti líklega fengið þingskriftir. -
Það er auðvitað lítið tilreynt enn á prestaskólanum, en heldur mundi
ég kjósa „Architektur“ en guðfræði, þótt hún sé að mörgu leyti
merkileg og interessant. — En til þess nú að fá námsstyrk hér í vetur
verð ég að gera „gode Miner til slet Spil“ og varast að láta þá
theologana finna bilbug á mér. Læt ég því ekkert á þessum
bollaleggingum bera við aðra en þá, sem ég trúi fyrir því.
Svo þakka ég þér kærlega fyrir allar upplýsingarnar og þinn hlýja
hug, því að slíkt er fremur fágætt og ég finn mig í alla staði óverðan
slíkrar hluttekningar.
Annars er fremur fátt um tíðindi héðan. A prestaskólanum erum
við 6 nýir, tveir af þeim stúdentar frá í fyrra, Sigurður Kristjánsson
og Jón Jóhannesen, en 4 síðan í vor, sem sé Asgeir Asgeirsson, Lárus
Halldórsson, Stefán Björnsson og ég. í miðdeild er Jón Brandsson
einn, en í elztu deild enginn. Þar átti Þorsteinn Björnsson að vera, en
kemur ekki sökum veikinda.
Hann er að'sögn varla með réttu ráði. Ásgeir Ásgeirsson giftist í
haust og er þess konar allmikið nýnæmi.
Þú fréttir nú lát Sigurðar Péturssonar ingeniörs, og var skaði að
honum. Er nú enginn til að takast starfa hans á hendur í húsabóta-
málinu. Vera má, að það gæti greitt fyrir mér — „eins dauði er annars
líf‘.
Fyrirgefðu nú pistilinn, svo þunnur sem hann er. Kærar þakkir
fyrir bréf þitt, og í von um annað við tækifæri kveð ég þig með beztu
óskum.
Þinn. einl.
Rögnvaldur Ág. Ólafsson.