Frjáls verslun - 01.02.1961, Side 36

„Sittu nú ekki uppi alla nóttina, Jói minn, til að horfa ó nýja
bílinn."
★
Lögmaður nokkur hafði öðlazt mikla mannþekk-
ingu af viðburðaríku starfi á langri lífsleið.
í samkvæmi einu ræddi borðdama hans mjög um
göfugmennsku hjóna nokkurra. Lögmaðurinn svar-
aði aðeins:
„Hafið þér séð þau fá arf? — það hef ég séð.“
★
Fyrsti bóndi: „Hvað varð um vinnumanninn, sem
þú fékkst úr borginni?"
Annar bóndi: „Hann skreið undir múlasna, til
að athuga, af hverju hann færi ekki af stað.“
★
Gamall karl hafði lengi horft á mann nokkurn
stríða við að koma bíl sínum í gang. Gekk það illa,
enda farartækið komið til ára sinna.
Bílstjórinn var orðinn óþolinmóður og gat ekki
lengur orða bundizt.
„Hvað ertu að glápa á, er þetta fyrsti bíllinn,
sem þú hefur séð?“
„Nei,“ svaraði sá gamli þurrlega,“ en þessi líkist
honum mikið.“
★
„Er drengurinn þinn metorðagjarn?“
„Já,“ mælti faðirinn, „hann ætlar að verða svo
ríkur og voldugur, að hann er þegar farinn að líta
á mig sem eins konar fátækan ættingja."
„Hverju þakkið þér það nú, að þér hafið alltaf
verið hraustur og náð svo hárri elli?“
„Ég held að það sé mest því að þakka,“ svaraði
öldungurinn, „að ég fæddist áður en bakteríurnar
voru fundnar upp, og í þá daga var því minna um
áhyggjur.“
★
Bóndinn vakti nýja vinnumanninn kl. 4 um
morguninn og sagði, að þeir þyrftu að fara að
skera hafra.
„Eru það villtir hafrar?“
„Nei, hvað er með það?“
„Hvers vegna þurfum við þá að læðast að þeim
í myrkrinu?”
★
Ræðumaður: „Ekkert sem er falskt getur gert
neinum neitt gott.“
Aheyrandi (kallar fram í): „Þetta er ekki rétt
maður minn. Ég hefi falskar tennur, og þær gera
mér mikið gott.“
„Karl! Þú sem ætlaðir að vera þarna úti í þrjú ár!"
36
FRJÁLS VERZLUN