Frjáls verslun - 01.06.1974, Síða 43

en reynslan sýnir að aðeins
40 koma út úr Iðnskólanum á
ári og sjáum við því fram á
erfiðari tíma í þessu tilliti á
komandi árum ef ekki er grip-
ið til róttækra ráðstafana
varðandi laun og verðlagsmál.
BÍLASÝNINGAR.
Bílgreinasamþandið hefur
haldið 2 bílasýningar fyrir al-
menning. Sú fyrri var haldin
i maí 1970 og sú seinni í maí
1973 og er ætlunin að halda
3. bílasýninguna á árinu 1976.
Á sýningum þessum hafa fyrst
og fremst verið sýndir nýir
fólksbílar, einnig nokkrar
gerðir vörubíla og jeppa.
Hins vegar hefur lítið verið
sýnt af verkfærum eðia fylgi-
hlutum í bíla, einkum sökum
plássleysis, en skort hefur
nægilega stórt sýningarhús.
Reynslan hefur sýnt, að sýn-
inRar þessar hafa örvað bíla-
sölu mjög mikið og orðið mik-
il lyftistöng fyrir bílgreinina
á íslandi. Þrátt fyrir ýmsa
erfiðleika, sem nú steðja að
bílgreininni, fyrst og fremst
sökum erfiðleika í efnahags-
Hfinu almennt og vegna opin-
berra ráðstafana þá horfa
forystumenn B. G. S. björtum
augum til framtíðarinnar og
vænta áframhaldandi góðs
samstarfs við bræðrasamtök á
Norðurlöndum og önnur sam-
tök innan I.O.M.T.R. um auk-
in skipti á upplýsingum, sem
að gagni mega koma við upp-
bypvingu bílgreinarinnar á ís-
landi.
Hvernig á að brauðfæða þjóðina
með gjaidþrota sjávarútvegi?
Eftir Leo IVI. Jónsson, rekstrartæknifræðlng.
Á síðasta. iðnþingi, lýsti iðnaðarráðherra M agnús Kjartansson því yfir, að samkvæmt niður-
stöðum erlendra sérfræðinga væri framleiðni íslenzkra iðnfyrirtækja einungis einn þriðji af
framleiðni „sambærilegra.“ iðnfyrirtækja í nágr annalcndum.
Enginn, sem nálægt málefnum iðnaðar hérlendis hefur komið og einhverntíma séð inn um
gátt hjá framleiðsluf.yrirtæki í Þýzkalandi, Svíþjóð eða Bandaríkjunum, efast um að framleiðnin
sé lítil í íslenzkum iðnaði.
Hinsvegar mumi margir efast um, að yfir höfuð séu til það sem ráðherra kallar „samhæri-
Ieg“ fyrirtæki eða iðnaður, í
Magnús Kjartansson benti
einnig á, að islenzkir iðnrek-
endur hefðu sofið á verðinum
og ekki haft eigiði frumkvæði
að framleiðniaukandi aðgerð-
um sem skyldi, heldur kvabb-
að á og nöldrað í ríkisvaldinu,
eins og einhverri „stóru-
mömmu“, sem bæri að halla
sér að þegar syrti í álinn.
Iðnrekendur hafa beðið af
sér mestan hluta þess tima,
sem þeim var ætlaður til að-
lögunar minnkandi tollvernd
gagnvart innflutningi.
Þau rök iðnrekenda, að
verðstöðvun á ætluðum aðlög-
unartíma hafi gert hann ónot-
hæfan til að auka framleiðni
og efla samkeppnisstöðu iðn-
aðarins, eru bæði hæpin og
þversagnarkennd þótt ekki sé
meira sagt.
Ráðherra veitti iðnrekend-
um verðskuldaðar ákúrur
veena barlóms og sífelldra
beiðna um íviinanir og styrki
frá hendi ríkisvaldsins.
f ljósi þess, að Magnús
Kjartansson er fulltrúi social-
ista í ríkisstjórn (þegar þetta
er ritað), hljóta allir hugsandi
menn að draga þá ályktun, að
eitthvað sé bogið við þessi mál
nágrannalöndunu m.
Minni hundraðshluti íbúa á ís-
landi fæst við sjálf fram-
leiðslustörfin, cn í nokkru ná-
grannalandi okkar.
og að minnsta kosti annar að-
ilinn tali þvert um hug sér ef
ekki báðir.
BIÐJA UM
MIÐSTJÓRNARVALD
Nútíma socialistar hafa fyr-
ir löngu vaknað af draumun-
um um altækan ríkisrekstur.
Þeir hafa brennt sig í puttana
og lært af því hagnýta lexiu.
Socialistar vita af fenginni
reynzlu t. d. í Svíþjóð, að
hægt er að koma á laggirn-
ar virkri miðstýringu hins
„frjálsa“ iðnaðar með því að
herða fyrst sultarólina að fyr-
irtækjunum, og úthluta þeim
síðan styrkjum og fyrir-
greiðslu eftir skipulögðu kerfi.
Þannig má á tiltölulega
stuttum tíma gera „frjálsan“
iðnað háðan stjórnvöldum,
þannig að hann makki „rétt“.
íslenzkir iðnrekendur eru
nú að reyna að dekstra ríkis-
valdið til þess að styrkja þá
enn meira en áður og taka
þannig að sér forsjá fjöreggs,
— hinnar frjálsu samkeppni,
en stjórnvöld sem sigla undir
flaggi vinstri stefnu, fúlsa við
slíku tækifæri.
Ég held að engin ljái mér
FV 5-6 1974
43