Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.06.1974, Blaðsíða 52

Frjáls verslun - 01.06.1974, Blaðsíða 52
30 sinnum á áii í Politiken og Berlingske Tidende en reynsl- an hefur sýnt, að tímaritið Det bedste er áhrifaríkasti auglýsingamiðill okkar, enda eru þar á ferðinni fallegar en dýrar litauglýsingar, sem hafa mikið að segja, þegar verið er að laða gesti að náttúrufegurð íslands. AMATÖRAR f SÖLU- MENNSKU. F. V.: — Einhverra hluta vegna virðist það orð hafa legið á, að íslandsfarar á Norð- urlönd'um væru fólk með hýsna skringilegan smekk svo að jaðraði jafnvel við sér- vizku. Finnst þér farþcgar ykkar skera sig þannig úr að einhverju leyti? V. G. — Langflestir Norð- urlandabúar fara til íslands af því að þeir þurfa að fara að hitta starfsbræður sína á ráð- stefnum og í selsköpum, eða til að verja nokkrum dögum með gömlum skólabræðrum og félögum. Flestar ferðir til fs- lands af þessum slóðum eru þannig til komnar. En hinir ósviknu ferðamenn héðan frá Danmörku eru ríkt fólk, sem hefur prófað margt annað, far- ið ótal sinnum til Suðurlanda og er búið að fá andstyggð á sólskini og hitamollu — í bili alla vega. Og víst er, að Norð- urlandabúar, sem koma til ís- lands, hvort sem það er til ráðstefnuhalds eða náttúru- skoðunar skilja allir eftir sig slóða af peningum, að kannsfei ungu fólki í útilegu einu und- anskildu. Og þá kem ég að því, hvað við íslendingar erum miklir amatörar í að selja. „Sem bet- ur fer,“ myndu einhverjir segja, og til þess er tekið af hálfu útlendinga, að þeim finnst ekki vera troðið á sér á fslandi eða að þeir séu hundeltir af vælandi minja- gripasölum. En þarna má nú á milli vera. Ég á við það, að á þessu dásamlega hóteli úti á landi, sem hefur með mikl- um herkjum fengið vínveit- ingaleyfi, ber saklaus skóla- stúlkan í hlutverki þjónust- unnar fram stóreflis könnur af ísköldu og heilnæmu, fersku og freyðandi íslenzku vatni á hvert borð en hefur falið vínlistann einhvers stað- ar uppi á hillu. Hér í Dan- mörku þætti sjálfsagt, að þjón- ustustúlkan byrjaði á að spyrja, hvaða áfenga drykki mætti bjóða fyrir matinn og svo væru gestirnir beðnir að velja af vínlistanum og séð til þess að aldrei væri tóm flaska á borðinu. VANTAR DÆGRA- STYTTINGU. F. V.: — Af margra ára reynslu veizt þú vel, hvar skórinn kreppir í ferða- mennsk'unni heima. Þú hefur líka. heyrt umsagnir fjölda út- lendinga og hefur góðan sam- anburð við önnur lönd. Hvaða vankanta telurðu versta á ís- lenzkum ferðamálum? V. G. — Ég reyni oft að vera túristi sjálfur, þegar ég kem heim. Og sorglegast finnst mér, hvað smástaðirnir úti um landið hafa litið á boðr stólum fyrir gesti sína. Þetta eru allt þrifalegir staðir og búa yfir mörgu, sem ferða- fólki finnst aðlaðandi, en samt skortir geysilega á tækifæri til einhvers konar dægrastytt- ingar. f þessu efni finnst mér að yfirvöld staðanna verði að koma til skjalanna, geri ein- staklingar það ekki. Það þarf kannski ekki meira en að gera gestum fært að skrepoa rétt út fyrir höfnina á vé1- báti eða að leigja sér bíl til að aka um nærliggjandi sveit- ir. Þegar ferðafólk kemur á flesta staði úti á landi má segja að dauðinn og djöfullinn blasi við að því leyti, að það er hreinlega ékkert við að vera nema þamba kaffi inni í veitingaskála staðarins og mæla göturnar. Ef menn byðu nú upp á stuttar veiðiferðir á trillum eða leigðu út bíla til aksturs á þessum stöðum, myndu ferðamenn skilja eftir mun meiri peninga en ella og verða ánægðari um leið. Bátarnir eru til á þessum stöðum og bílarnir sömuleið- is en samt yppta heimamenn bara öxlum og brosa vand- ræðalega, þegar gerðar eru fyrirspurnir um svona dægra- styttingu, eins og kominn væri vitleysingur í plássið, sem þvældist þar fyrir á götunum. F. V.: Undan hverju kvarta ferðamenn helzt eftir heim- sókn til Islands. Eða er ferðin bara dans á rósum þannig að allir komi himinlifandi heim aftur? V. G. — Okkur hafa stund- um borizt mjög ákveðnar kvartanir frá fólki, sem dval- izt hefur á íslenzkum sumar- hótelum og gramizt einhæfn- in í matarframboði. Þetta er réttmæt gagnrýni, því að matargerðarfólk heima leggur sig alls ekki nógu fram um fjölbreytni í matargerð, og kunnáttuleysi er þess vald- andi, að gestirnir fá helzt ekki annað að borða en læri, brúnaðar karöflur og sultu, sem vel að merkja er prýðis- góður sunnudagsmatur, en fólk vill samt ekki borða nema tvisvar sinnum í einni og sömu vikunni. Skortur á upplýsingum og þjónustumiðstöðvum háir ferðamennsku á íslandi lika allmikið. Margir hafa áhuga á að reyna fyrir sér í silungs- veiði. Oftast þarf að heim- sækja viðkomandi bónda til þess að kaupa veiðdleyfi og svo að það megi takast þarf að þekkja sveitina og rata um hana og náttúrulega tala ís- lenzku líka. f þessum tilfell- um vantar miðstöðvar, sem selja leyfin og vísa á vötnin eða árnar. Veyðileyfi þurfa líka að ná til stærri svæða og ékki bara til einnar smá- snrænu. Því þarf samræmdar aðgerðir til að ná árangri og bæta þjónustuna. F. V.: — Telur þú, að sér- stakir viðburðir eins oe lista- hátíð á íslandi eða þióðhátíð- in í ár, laði ferðafólk frá Norðurlöndum til fslands? V. G.: — Ég hef litla trú á listahátíð á íslandi, nema sem þætti í menningarlífi lands- manna sjálfra. Þess konar há- tíðir eru haldnar svo víða os það eru fáir, sem fara að elta vissa listamenn til ís- lands. Þessir heimsfrægu eru mikið á ferðinni og áhuga- fólk má búast við, að þeir verði í næsta nágrenni við sig innan skamms tíma. Hátíðahöld á borð við 800 ára afmæli Kaupmannahafnar fyrir nokkrum árum ollu ekki neinni áberandi aukningu í komum ferðamanna hingað og það held ég að verði ek'ki heldur á íslandi í sambandi við þjóðhátíðina. F.V.: — Eru fyrir hendi ein- hverjir nýir markaðsmöguleik- ar í ferðamálum, sem við höf- um lítið scm ekkert notað? 52 FV 5-6 1974
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.