Frjáls verslun - 01.10.1975, Blaðsíða 11

Uí&nríkisvi5$ki()ti:
Samningar við Sovétmenn
Nýr fimm ára viðskiptasamningur íslands og Sovétríkjanna var undirritaður í október að lokn-
um ítarlegum viðræðum sendinefnda beggja ríkjanna, sem gengu stirðlega framan af og ein-
kenndust af þeirri afstöðu Sovétmanna, að þeir væru almennt mjög áhugalitlir um viðskipti við
Island, jafnt olíusölu til okkar sem og kaup á íslenzkum framleiðsluvörum.
Líklegt er, að hugleiðingar
ráðamanna hér á landi um
olíukaup af Norðmönnum hafi
örlítið sett mark sitt á við-
horf sovézku sendinefndarinn-
ar til samninga, og valdið áð-
urnefndu skeytingarleysi.
Öllu veigameiri er þó almenn
staða utanríkisverzlunar Sov-
étríkjanna, sem er þeim mjög
óhagstæð. I stóru sem smáu
vilja sovézkir ráðamenn spara
erlendan gjaldeyri en reyna
jafnframt að afla hans með
öllum tiltækum ráðum. Þann-
ig er nú gert ráð fyrir að öll
viðskipli Sovétmanna og ís-
lendinga eigi að greiðast í
frjálsum skiptanlegum gjald-
eyri, svo að þau byggjast ekki
lengur á jafnkeypi, sam-
kvæmt samningi frá 1953, sem
þó hefur ekki verið í reynd
síðan olíuverð hækkaði 1973.
SVEIGJANLEGT OG
NÚTÍMALEGT.
í viðtali F.V. við V.I. Sima-
kov, formann sovézku samn-
inganefndarinnar, kom fram,
að hann taldi umsamið
greiðslufyrirkomulag „sveigj-
anlegra og nútímalegra“ en
hið fyrra. Frá Sovétríkjunum
er gert ráð fyrir að einkum
verði keyptar eftirtaldar vör-
ur: brennsluolíur og benzín,
vélar og tæki, bifreiðar, timb-
ur, stálpípur og rúðugler. Sov-
étmenn munu hins vegar
kaupa héðan sjávarafurðir,
prjónaðar ullarvörur, ullar-
teppi, málningu og lökk og
niðursoðið og niðurlagt fisk-
meti.
Frá undirritun samninganna.
Simakov sagði: „í nýja samn-
ingnum er ekki aðeins gert
ráð fyrir áframhaldandi sölu
heldur líka aukningu á sölu
hefðbundinna íslenzkra fram-
leiðsluvara til Sovétrikjanna.
Ef fram koma nýjar íslenzkar
vörutegundir, sem áhugaverð-
ar þættu fyrir þjóðarbú Sovét-
ríkjanna, eins og raunin var
t. d. um fiskimjöl síðustu tvö
árin ,er vel hugsanlegt að slík-
ar vörur kæmu til greina sem
hluti af útflutningi Islendinga
til Sovétríkjanna.“
Og Simakov hélt áfram:
„Við erum hins vegar reiðu-
búnir að selja hingað allar vör-
ur, sem við flytjum út til ann-
arra landa, fyrst og fremst
fjölbreytt úrval af vélum og
tækjum, þar á meðal búnað
fy.rir raforkuver, samgöngu-
tæki, þotur af gerðinni Yakov-
lev-40, sem hafa fengið góðar
viðtökur á heimsmai’kaði, og
fleiri vörur.“
ÞÁTTUR LÚÐVÍKS.
Fulltrúar margra íslenzkra
viðskiptafyrirtækja og sam-
taka áttu aðild að þessum
samningum auk fulltrúa ríkis-
stjórnarinnar. Þá var og í við-
ræðunefndinni maður að nafni
Lúðvík Jósefsson, sem gegndi
þar sérstöku pólitísku hlut-
verki að því er ætla má. Það
var fyrst þegar Lúðvík tók til
máls á viðræðufundunum, að
Rússarnir lögðu eyrun við og
tóku til óspilltra málanna í
samningagerð.
FV 10 1975
11