Frjáls verslun - 01.10.1975, Page 96

Ilm hoima og goima
Læknirinn við sjúklinginn:
— Já, vinur. Þú hefur of-
kælzt heldur illilega. Bezta
ráðið er að fara heim í hvelli
og fá sér eitt konjaksglas.
Það lifnaði heldur betur yfir
sjúklingnum, sem spurði síðan:
— Heyrðu. Heldurðu að þú
gefir mér þetta ekki skriflegt?
Maður nokkur dó og fór upp
til himna. Þegar þangað kjóm
spurði hann Lykla-Pétur, five
augnablikið væri langt í himna-
ríki.
— MiIIjón ár, svaraði Pétur.
— Og hvers virði er 25-eyr-
ingur hér um slóðir?
— Jafngildir 5 þús. krónum
á jörðinni.
— Þú myndir ekki vilja lána
mér 25-eyring?
— Jú, augnablik.
Leikarinn hafði misst fyll-
ingu úr tönn og fór til tann-
læknisins:
— Það er þessi á efri svölum,
á fyrsta bekk, lengst til vinstri.
Framboðsfundur. Mikill æs-
ingur. Það er veitzt harkalega
að Pétri þingmanni. í þriðju
röð situr bakarinn í bænum og
öskrar:
— Þetta er tómt bull, sem
þú ert að segja, Pési. Þó þú
værir sjálfur Sánkti Pétur
myndi ég ekki kjósa þig.
— Ef ég væri Sánkti Pétur,
værir þú alls ekki í kjördæm-
inu mínu, vinur sæll, svaraði
þingmaðurinn.
— Heyrðu góði. Ætlarðu að
halda við hnútinn!
96
FV 10 1975