Frjáls verslun - 01.06.1976, Blaðsíða 55

Smurstöö BP:
Aihlíða
bifreiða-
þjónusta
í vinnusal Veiðafæragerðar Hornafjarðar.
Veiðafæragerð Hornafjarðar:
Humartrollin eru
sérgrein hennar
Árið 1969 var Veiðarfæragerð
Hornafjarðar komið á laggirnar
af tveim ungum Hornfirðingum
þeim Hauki Þorvaldssyni og
Kristjáni Gústafssyni.
Ári scinna komst fyrirtækið
í nýtt húsnæði sem þeir félagar
höfðu byggt sjálfir innan við
höfnina.
Þegar blaðamaður FV leit þar
inn varð Haukur fyrir svörum.
Haukur sagði að þeir veittu alla
þjónustu hvað veiðarfæri
snerti, allt frá síldarnótum nið-
ur í þorskanet. Þá vinna þeir
fyrir aðkomubáta.
— Segja má að humartrollin
séu sérgrein okkar og kemur
það sjálfkrafa til út af staðnum
sagði Haukur.
GEYSIMIKIL VINNA
— Hér er geysimikil vinna og
eru 6 rnanns hér fastir starfs-
menn. Haustin væru kannski
daufasti tíminn en það væri að
lagast vegna síldarinnar.
Um vertíðina í vetur sagði
Haukur, að þrátt fyrir að lítið
hefði fiskast hefði aldrei verið
annar eins netaaustur. Þetta er
ekki hagnaður fyrir okkur, því
við höfum hlut af netunum eins
og metamenn í landi. Það er
samt útgerðin sem verður að
blæða. Annars er þetta ekkert
óeðlilegt því þegar fiskiríið er
tregt fara bátarnir að kanna ó-
kunnar slóðir, svo var veðrið
með óhagstæðasta móti.
ÁRVISSAR HÆKKANIR
Um verðlagið sagði Haukur
að mikil hræðsla hefði gripið
um sig í olíukreppunni og verð
á þorskanetum gosið upp, eni nú
færi það lækkandi. Hins vegar
eru árvissar hækkanir í troll-
gerðinni.
— Hér notum við auðvitað
eingöngu Hampiðjunet og garn
enda veitir ekki af að styrkja
íslenskan iðnað.
Um framtíðina kvað Haukur
að enginn gæti verið bjartsýnn
eins og útlitið væri nú með
fiskistofnana.
Best væri að hætta veiðum í
2 ár og senda flotann í að verja
200 mílurnar. Þetta er spurning
um að hafa framtíð eða ekki.
Það er þó nokkuð um að
ungt fólk flytjist til Hafnar af
Reykjavíkursvæðinu. Það kem-
ur til að afla sér peninga á
stuttum tíma við sjávarútveg-
inn, eða það eygir möguleika
á að hefja rekstur á arðbæru
fyrirtæki, sem heimamenn
sinna ekki. Dæmi um þetta er
ungur Reykvíkingur, Jón Ág-
ústsson, sem rekur Smurstöð
BP.
Hann lætur ekki nægja að
smyrja eingöngu, heldur hefur
sett upp alhliða bifreiðaþjón-
ustu, svo sem bílaviðgerðir,
hjólbarðaviðgerðir, réttingar,
málun og bílaleigu.
Jón sagði að uppistaðan væri
þjónustan við ferðamenn, enda
hefði orðið óhemjuaukning þeg-
ar hringvegurinn opnaðist
skall bókstaflega á eins og flóð-
bylgja. Á veturna þegar hægir
um verður Jón að fara út í
fleira og þá er það sem rétting-
ar og málun kemur inni.
— Yfir sumarið er opið hjá
mér frá 8 á morgnana til 10 á
kvöldin og einnig um helgar.
Það ber mikið á því, sagði Jón,
að ferðafólkið fer illa útbúið af
stað, sérstaklega eru það hjól-
barðarnir. Það er eins og fólk
haldi að hringleiðin sé eins og
sunnudagskeyrsla á Þingvalla-
hringnum.
RÁNDÝRT AÐ FÁ VARA-
HLUTI
Þá eru varahlutirnir höfuð-
verkurinn. Það er rándýrt að fá
þá hingað. Sem dæmi er hlutur
sem kostar 500 kr. út úr umboði
kominn í 1100 kr. hér með
síma- og sendingarkostnaði, fyr-
ir utan alla tímasóun við að ná
suður. Þessu er ekkert til lausn-
ar nema umboðin geti gert eitt-
hvað fyrir varahlutasalana úti á
landi til að jafna þetta bil.
FV 6 1976
55