Frjáls verslun - 01.02.1977, Síða 27

skipti í fyrirtækjum eða stofn-
unum ætti að vera nægileg á-
stæða til þess að athuga stjórn-
andann út frá þessu sjónar-
miði.
En getur það verið að sú
staðreynd að stjórnendur hjá
hinu opinbera þurfa ekki að
taka afleiðingum gerða sinna á
neinn sambærilegan hátt og
hjá venjulegum fyrirtækjum,
séu þau hlunnindi sem allt
snýzt um?
Eru þeir menn til sem vilja
leggja allt í sölurnar fyrir það
eitt að þurfa ekki að standa og
falla með persónulegum hæfi-
leikum sínum eða hæfileika-
skorti?
Er það þetta ljúfa líf og
streytulausa sem reiknað er
yfir í hlunnindi?
Ef svo er þá eru hér tveir
valkostir. Annar er sá að borga
opinberum starfsmönnum
skítakaup með því að firra þá
ábyrgð og draga þannig úr út-
gjöldum ríkissjóðs. Hinn er sá
að greiða opinberum starfs-
mönnum almennileg laun í
hlutfalli við stöðu og ábyrgð
með þeirri áhættu að minnst
10 starfsmönnum verði sagt
upp í íhverri viku.
Og samkvæmt kenningum
Medows verðum við að reikna
með að hagkvæmni opinbers
reksturs sé „konstant“ hvort
sem imbar eða ofurmenni ann-
ist stjórnunina.
Og við þurfum sennilega
ekki að efast um að þessi kenn-
ing Medows sé rétt. Lítum bara
á Framkvæmdastofnun ríkis-
ins, þar stjórnuðu vinstri menn
þar til „syngjandi sjálfstæðis-
hetjur með saltfisk í hjarta
stað“ tóku við. Ekkert hefur þó
breyzt í rekstri þessarar mið-
stýrðu myllu, og eru þó sjálf-
stæðisrnenn undir því ábyrgð-
arfargi að vera skilgetnir syn-
ir þjóðarinnar, en vinstri menn
ábyrgðarlausir fulltrúar upp-
lausnar og stéttlauss þjóðfé-
lags.
ALMÆTTIÐ LAUST TIL
UMSÓKNAR?
Mönnum eru í fersku minni
tiltölulega ihljóðlátar stöðu-
veitingar hjá hinu opinbera á
síðasta ári, ef frá er talið smá-
vægilegt stapp út af veitingum
fræðslustjóraembætta nokk-
urra umdæma, og þvælingi
doktors sem virðist vera doktor
í því að vera þversum í kerf-
inu.
Það hlýtur hins vegar að
vekja verðskuldaða athygli hve
misjafnlega eftirsóttar hinar
ýmsu stöður virðcist vera. Jafn-
vel svo að mönnum flýgur í
hug að hér hafi sú hagfræði
sem kennd er við nýríka indí-
ána þróast svo, að hún sé farin
að tröllríða siðferðiskennd
þjóðarinnar, þótt varla verði
sagt að þar sé mikið í klof
komið. Hvort meta megi sið-
ferðiskennd þjóðarinnar eftir
aðsókn í opinberar stöður, með
eða án ábyrgðar, læt ég les-
endur um að dæma en dreg hér
fram örfáar staðreyndir:
Þegar staða vegamálastjóra
var auglýst voru umsækjendur
tveir.
Þegar staða rafmagnsstjóra
ríkisins var auglýst laus voru
umsækjendur þrír eða fjórir,
að mig minnir.
Þegar staða ráðuneytisstjóra
í Iðnaðarráðuneytinu var aug-
lýst laus voru umsækjendur
níu.
Þegar staða forstjóra skran-
sölu ríkisins var auglýst laus
voru umsækjendur á milli 35
og 40.
Atvinnurekendur
starfshópar
Við bjóðum nú betri þjónustu við út-
sendingar á mat en þekkst hefur áður
hér á iandi.
Við skömmtum matinn í einangraða
bakka, sem halda matnum heitum í að
minnsta kosti 2 klst.
Við þorum að fullyrða, að þetta sé
heppilegasta lausnin við útsendingar á
mat.
Vlatstofa MiiMs sf.
Funhöfða 7 — Reykjavík
Símar: 31155-84939
FV 2 1977
29