Frjáls verslun - 01.11.1978, Side 3

frjáls
verz/un
11. tbl. 1978
Sérrit um efnahags-, viðskipta-
og atvinnumil.
Stofnað 1939.
Útgefandi:
Frjálst framtak hf.
Timarítið er gefið út f samvinnu
við samtök verzlunar- og
athafnamanna.
Skrifstofa og afgreiðsla:
Ármúla 18.
Simar: 82300 - 82302.
Auglýsingasimi: 82440.
Framkvæmdastjórí:
Jóhann Briem.
Aðstoðarframkvæmdastjóri:
Pétur J. Firfksson.
Ritstjóri:
Markús öm Antonsson.
Framleiðslustjóri:
lngvar Hallsteinsson.
Auglýsingadeild:
Bima Krístjánsdóttir.
Sigríður Þorgeirsdóttir
Blaðamaöur:
Margrét Sigursteinsdóttir.
Ljósmyndir:
Loftur Ásgeirsson.
Kynningardeild:
Bima Sigurðardóttir.
Skrífstofustjóm:
Anna Krístin Traustadóttir.
Anna Lisa Sigurjónsdóttlr.
Martha Eirfksdótfir.
Setning og prentun:
Prentstofa G. Bcnediktssonar.
Prentun, skeyting:
G. Benediktsson.
Bókband:
Félagsbókbandið hf.
Litgreining kápu:
Korpus hf.
Prentun kápu:
Prenttækni hf.
Áskriftargjald kr. 990 á
mánuði. Innheimt tvisvar á ári
kr. 5.940.
öll réttíndi áskilín varðandi
efni og myndir.
FRJÁLS VERZLÚN er ekki
ríkisstyrkt hlað.
Til lesenda...
Mjög merkilegar umræöur hafa að undanförnu
orðið á síðum Frjálsrar verzlunar um íslenzk
efnahagsmál. Kueikjan að þessum umræðum var
ágæt grein Halldárs Guðjánssonar, dásents um
verðbálguvandann og skýrslu hinnar svo kölluöu
verðbálgunefndar. Gagnrýndi Halldár ýmis at-
riði skýrslunnar og átaldi hann nefndina fyrir
skort á vlsindalegri nákvæmni. Þessari gagn-
rýni var svo svarað af 3áni Sigurðssyni, for-
manni verðbálgunefndarinnar, en fleiri hafa
orðið til þess að leggja orð I belg. Nú í
þessu tölublaði birtist t.d. grein eftir
Eirík Guðnason, hagfræðing I Seðlabankanum,
þar sem hann fjallar um bindiskyldu.
Þessar umræður hafa vakið verðskuldaða
athygli og sumar greinarnar þátt það merki-
legar að aðrir fjölmiðlar hafa fengið leyfi
til að birta þær. Kann það að koma ýmsum á
ávart, þar sem umræður um efnahagsmál eru tæp-
lega ný bála á Islandi. En það sem gerir þess-
ar umræður merkilegri en aðrar er að þær hafa
að nokkru leyti snúist um ábrigðuleika þeirra
stofnana, sem mest áhrif hafa á stefnu allra
ríkisstjárna I efnahagsmálum. Þessar stofn-
anir, og þá er átt við Þjáðhagsstofnun og
Seðlabankann hafa löngum verið lausar við
málefnalega gagnrýni og hafa stjárnmálamenn
eða fjölmiðlar yfirleitt ekki borið brigður
á þeirra verk. Slíkt er hættulegt og því ber
að fagna því að málefnaleg og gagnrýn skoðana-
skipti eigi sér stað um þær.
ödhann Briem
3