Frjáls verslun


Frjáls verslun - 01.11.1978, Blaðsíða 71

Frjáls verslun - 01.11.1978, Blaðsíða 71
Innlán töluvert yfir landsmeðaltali mvinnubankans á Eskifirði. Á Egilsstöðum hittum við einnig tyrir Magnús Einarsson, banka- stjóra Samvinnubankans þar á staðnum, en hann er jafnframt oddviti Egilsstaðahrepps. Við báðum Magnús að gefa okkur upplýsingar um stöðu fjármála og viðskiptamála á staðnum og hér- aðinu umhverfis hann. „Ef gefa á glögga mynd af fjár- málum og viðskiptamálum á þessu svæði, þarf að tiltaka svo marga þætti, að ógerlegt væri í stuttu máli“, sagði Magnús, „þannig að ég get varla nema tekið einhverja örfáa þætti til viðmiðunar. Ekki skortur á fé til bygginga Ef litið er fyrst á það sem að al- menningi snýr, er hægt að tiltaka tvennt, sem getur verið vísbend- ingar um stöðu fjármála. I fyrsta lagi þyggingar, í öðru lagi stöðu innlána í peningastofnunum á staðnum. Hér hefur í ár verið út- hlutað um fjörutíu lóðum, mest undir íbúðarhús. Framkvæmdir viö byggingar eru víöast hafnar og hefur ekki reynst skortur á fé til þeirra meiri en svo að útlán, innan ramma þess þaks sem stofnunum hér er sett, hafa náð að bæta þar algerlega úr. Um innlánin er jafn jákvæða sögu að segja, því staða þeirra um síöustu áramót, í þeim þrem peningastofnunum, sem hér eru fyrir hendi, Samvinnubanka, Búnaðarbanka og innlánsdeild Kaupfélags Héraðsbúa, var tölu- vert yfir landsmeðaltali. Inni- stæöufé nam þá um 320 þúsund- um króna á hvern íbúa á viö- skiptasvæði stofnananna, sem er fjörutíu þúsundum, eða svo, yfir landsmeðaltali. Þolanleg staða atvinnuvega Ef litið er aftur til atvinnuveg- anna, þá hefur staðan verið þol- anleg, þótt hún sé auðvitað erfið hér eins og annars staðar. Land- búnaðurinn er stærsta peninga- uppsprettan, þótt allnokkuð hafi skapast af feröamönnum, svo og Magnús Einarsson, bankastjóri stofnunum eins og RARIK, sem hér er með aöalstöðvar og hefur skapaö mikla atvinnu, Skattstofu Austurlands og fleiru. Egilsstaðir og Hlaðir eru þjónustumiðstöðvar og samgöngumiðstöð, sem auð- vitað skapar sitt, en engu að síður er landbúnaðurinn í sérflokki. Dreifing fjármagns, með útlánum peningastofnana og ööru, mark- ast mikið af þessari sérstöðu bændastéttarinnar. Bændur búa við feikn langan tímahring í pen- ingamálum og tillit hefur verið tek- ið til þess. Lifum ekki endalaust á þjónustu Það er hins vegar Ijóst að við getum ekki endalaust lifað af þjónustu. Við það verður einnig að miða, þegar drögin eru lögð að veitingu fjármagns út í atvinnulífið hér næstu árin. Okkur skortir orku og viljum fá virkjun hér inni í Fljóts- dal, því þá væri mögulegt að byggja upp vinnslu þeirra hráefna sem fyrir eru, svo og ef til vill iðnað af einhverju tagi. Kemur þar margt til greina, svo sem vinnsla á kjöti í neytendapakkningar, ullarþvottur og vinnsla á gærum, og svo fram- vegis. Einnig getur ýmis konar samsetningariðnaður átt heima hér. Þess má minnast að við höf- um nálgast Evrópu mjög með til- komu Smyrils og héðan hefur ver- ið flutt út hey til Færeyja undan- farið, svo menn eru að byrja að uppgötva möguleikana sem fyrir hendi eru og nýta þá. Hrepparígur gerir samstarf erfitt Því er ekki að neita að iönaður- inn hefur verið afskiptur hvað varðar fjármagn hjá okkur eins og annars staðar. Úr því þarf að bæta, bæöi með stuöningi við nýjar hug- myndir, svo og með því að styðja betur við bakið á þeim iðnaði sem fyrir er, svo sem byggingariðnaði og prjónaiðnaði. Iðnaðurinn þarf líka fjármagn, eins og landbúnað- urinn, og væri í því tilliti hepþilegt að hægt væri að skipuleggja fjórðunginn í heild, svo hér sé ekki hver ofan í annars skál. Hins vegar hefur það reynst erfitt að koma á samstarfi í viöskipta- og atvinnu- lífinu hér, einkum vegna hreppa- rígs, þótt Ijótt sé frá að segja. Það má svo ekki skilja við þetta án þess að skjóta því að, að við teljum okkur ákaflega afskipt hér með lánsfé úr opinberum sjóðum. Sem dæmi, því til stuðnings, má benda á að hér var skóverksmiðja látin verða gjaldþrota vegna ör- fárra milljóna króna, meðan tug- um, eða hundruðum milljóna er dælt í að halda fyrirtækjum gang- andi annars staðar. Við teljum á- kaflega óheppilegt að mismunum af þessu tagi eigi sér stað.“ 71
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Frjáls verslun

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Frjáls verslun
https://timarit.is/publication/282

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.