Frjáls verslun - 01.11.1978, Qupperneq 82

til umrædu
Þjónar kerfisins
Niðurskurður opinberra fram-
kvæmda og samdráttur í ríkiskerfinu er
eitt af tízkumálum pólitískrar umræðu á
íslandi og hefur svo verið um alllangt
skeið. Það hefur vakið athygli, að jafnvel
forystumenn þeirra stjórnmálaflokka,
sem lengst vilja ganga í ríkisumsvifun-
um, telja ástæðu til að hinkra ögn við,
hægja á ferðinni og fara að brjóta niður
báknið.
í sjálfu sér er góðs viti, að heiztu
postular samneyzlunnar og félagslegra
úrræða, sem svo eru nefnd á fínu máli,
vilji sporna við frekari útþenslu ríkis-
báknsins. En ætla þeir að láta sitja við
orðin tóm? Láta þeir hendur standa
fram úr ermum og ráðast til atlögu við
þetta ferlíki, sem tútnar út með hverju
ári sem líður?
Það þurfa einhver undur og stórmerki
að gerast til að raunhæf aðgerð á mein-
inu fari fram undir forystu núverandi
stjórnarflokka. Sumir þingmenn þeirra
hafa fundið undirölduna í þjóðfélaginu
hníga eindregið í átt til aukins aðhalds
og sparnaðar hjá hinu opinbera og því
lofað öllu fögru. En verða þeir einhvers
megnugir, þegar á hólminn er komið?
Það verður stórlega dregið í efa. Nú
starfa þeir undir merkjum sinna flokka
og eru ekki lengur frjálsir að því að biðla
til kjósenda með góðum fyrirheitum.
Staðreyndirnar blasa við inni í flokks-
kjörnum og klíkum vinstri flokkanna.
Þar sitja þjónar kerfisins í áhrifastöðum
og ráða ferðinni, fólkið sem þrífst á
bákninu og á aukna eigin verðferð og
myndugleik undir frekari útþenslu þess
komið. Einmitt þessir máttarstólpar
hafa í reynd úrslitaáhrif um það, hvort
einhverjum breytingum verður hér
komið í kring eða ekki. Þeir munu snúast
öndverðir gegn minnsta samdrætti hjá
því opinbera. Þvert á móti eru þeir lík-
legir til að sækja á með aukin umsvif.
Það er þeirra persónulegur hagur. Þeir
gildna sjálfir í réttu hlutfalli við útþenslu
ríkisbáknsins.
Framfarir í matvælaframleiðslu
Eins og fram kom í sérefni blaðsins
nýlega um framleiðslu og dreifingu
matvæla hér á landi, hefur úrval í fram-
boði þessarar vöru aldrei verið meira en
nú. Innlend framleiðsla á þessu sviði er
oft tii fyrirmyndar og ber þá sérstaklega
að nefna kjötiðnaðarfyrirtækin, sem
hafa á undanförnum árum kynnt ýmis
nýmæli og unnið þeim markað með
vöruvöndun og hentugum umbúðum.
Ástæða er til að nefna Goða-vörur sér-
staklega en þær hafa náð drjúgum hluta
af markaðnum í samkeppni við eldri og
kunnari merki og eru líklegar til að
stuðla að enn bættri þjónustu við neyt-
endur varðandi úrval unninnar kjöt-
vöru. En þá má spyrja um fiskinn. Hve-
nær verður íslenzkum neytendum boðið
upp á jafnmikla fjölbreytni í unnum
fiskafurðum og verksmiðjur okkar í
Bandaríkjunum hafa boðið neytendum
þar í landi? Með allri virðingu fyrir soð-
inni ýsu er ekki laust við að munnkirtl-
arnir gerist öllu virkari þegar litið er á
uppskriftirnar sem fisksölufyrirtækin
vestan hafs senda með unnum fiskvör-
um sínum.
82