Frjáls verslun - 01.01.1981, Blaðsíða 41

Ef félög þurfa á þjónustu sem
okkar aö halda í takmörkuðum
mæli, getum við veitt þá þjónustu
ódýrt vegna þess að fasti kostn-
aðurinn okkar vegna vélarinnar er
lágur. Ef við hefðum dýrari vél væri
stöðugt á okkur sú kvöð að fljúga
mikið.
Það má segja að eftirspurnin
eftir flestum vélartegundum hafi
dregist saman, nema Boeing 737.
Hagkvæmni hennar miðað við nú-
verandi aðstæður er slík, að eftir-
spurnin er mjög mikil.
Samstarfið við Flugleiðir
Nú hefur Arnarflug verið í
meirihlutaeign Flugleiða undan-
farin ár og það hafa heyrst
ákveðnar raddir meðal starfsfólks
Arnarflugs um að fyrirtækið þurfi
að losna undan áhrifum Flug-
leiða. Hvert er þitt sjónarmið í
þessu sambandi?
í stuttu máli er ég þeirrar skoð-
unar að félögin eigi að vinna sam-
an, ef kostur er á að nýta hag-
kvæmni slíks samstarfs og finna
verkaskiptingu sem báðir aðilar
geta sætt sig við. Hvað varðar þær
ákveðnu raddir frá hendi starfs-
mannanna að félagiö eigi að slíta
tengsl sín við Flugleiðir, þá verða
menn að líta á forsögu málsins til
þess að skilja hvers vegna þessar
óskireru fram komnar.
Arnarflug og Flugleiðir höfðu
með sér ákveðið samstarf áður en
Flugleiðir eignuðust meirihlutann í
Arnarflugi. Eitt af mínum fyrstu
verkum sem framkvæmdastjóri
Arnarflugs var að gera gagn-
kvæman samning milli félaganna
um flug.
í upphafi samstarfsins, eftir
meirihluta kaup Flugleiða, voru
uppi ýmsar hugmyndir um hvaða
fyrirkomulag skyldi haft á sam-
starfinu og hvernig verkaskipting
skyldi vera. Það var sameiginlegur
áhugi okkar og Flugleiða að sam-
starfið gengi sem best og yrði sem
heilladrýgst fyrir báða aðila. Það
var stofnuö sérstök stjórnunar-
nefnd og í henni komu fram hug-
myndir um hvernig samstarfinu
skyldi háttað. Gengu þær tillögur í
þá átt að Arnarflug yrði leigu-
flugsaðili samstarfsins og hefði
með höndum leiguflugssamninga
bæði á innlendum og erlendum
mörkuðum fyrir báða aðila. Þessi
verkaskipting fékk ekki hljóm-
grunn hjá stjórpendum Flugleiða
og að lokum var sú verkaskipting
ákveðin að markaðsdeild Flug-
leiða skyldi annast öll markaðsmál
á innlendum vettvangi, en Arnar-
flug skyldi sjá um samninga
beggja félaganna á erlendum
vettvangi. Á móti var ákveðið að
Flugleiðir leigðu eina vél af Arnar-
flugi í 6 mánuði ár hvert.
í raun var hugmyndin á bak við
þessa verkaskiptingu sú að nýta
skyldi þær flugvélar sem til voru á
hagkvæmasta og arðbærasta hátt,
bæði hér heima og erlendis.
Báðar þær hugmyndir sem fram
komu höfðu hvor sitt gildi, en ég
var alltaf fylgjandi því að fyrri leiðin
yrði farin. Bæði vegna þess að ég
taldi okkur hafa meiri sveigjanleika
til að mæta samkeppni við erlend
leigufélög og jafnframt að inn-
lendir aðilar hefðu um tvo aðila að
velja í samningagerð um flug til og
frá landinu.
Nú til að gera langa sögu stutta
þá fóru báðir aðilar heils hugar aö
vinna að áðurgreindri starfsskipt-
ingu. Var vél Arnarflugs áætluð nú
í flug þar sem stærð hennar, flug-
þol og afkastageta hentaði best.
Var vélin meðal annars notuð til að
fljúga áætlunarflug nokkrum sinn-
um í viku meðan vélar Flugleiða
voru notaðar í leiguflug eða flug til
Þýzkalands, sem hafði verið verk-
efni Arnarflugs áður en til sam-
starfsins kom.
Þetta vakti þegar í stað upp mikil
mótmæli hjá flugmönnum Flug-
leiða og hófst deila um hverjar
væru þeirra leiðir og hvaða flug-
leiðir væru Arnarflugs. Flugfélögin
áttu þvi að ákveða leiðir eftir flug-
mönnum en ekki hagkvæmni. Ég
ætla ekki að orðlengja frekar þá
sögu, nema síðastliðið sumar hót-
uóu flugmenn Flugleiða verkfalli
og endaði deilan með því að Flug-
leiðir undirrituðu samkomulag þar
sem fyrirtækið lýsir því yfir að það
sé stefna þess að efla ekki dóttur!
eða aðildarfélög á kostnað Flug-
„Flugfélögin áttu að
ákveða leiðir eftir
flugmönnum en ekki
eftir hagkvæmni”.
leiða. Þetta er auðvitað hægt að
skilja á marga vegu og hver og
einn hefur sína túlkun. Jafnframt
kemur fram í samkomulagi þessu
að annist Flugleiðir ekki sjálfar
flugverkefni af hagkvæmnis-
ástæðum mun fyrirtækið leggja
áherslu á að flugmenn Flugleiða
annist þau verkefni.
Starfsfólkið hér horfði upp á
þessa þróun og óttaðist að hér
væri verið að stíga enn eitt skrefið í
áttina að einangrun Arnarflugs,
sérstaklega í Ijósi þeirra miklu
erfiðleika sem Flugleiðir áttu í.
Ekki bætti úr skák þegar Iscargo
fékk áætlunarleyfi með farþega til
Amsterdam, sem er staður sem
Arnarflug gerði ítrekaöar tilraunir
til að fá áætlunarleyfi til fyrir
nokkrum árum síðan. Jafnframt
komu fram viljayfi rlýsingar hjá
ráðherra og nokkrum þingmönn-
um um að ný flugmálastefna yrði
mótuð. Þrýstiaðgerðir flugmanna
Flugleiða gerðu það að verkum að
ég og stjórnendur Flugleiöa hófum
viðræður um nýtt fyrirkomulag
verkaskiptingar snemma í vor.
Lausn sem báóir aðilar geta sætt
sig við hefur ekki fengist enn. Ef
menn líta á málavexti af fullri
sanngirni, þá held ég að menn ætti
ekki að undra þótt starfsfólk Arn-
arflugs hafi verið farið að óttast um
sína hagi. Ég vil þó ítreka að eftir
minni bestu vitund er þessi barátta
ekki sprottin af ágreiningi viö
stjórnendur Flugleiða heldur
varnaraðgerðir gegn offorsi flug-
manna Flugleiða. Það sem starfs-
fólkið hér er að fara fram á, er að
geta unnið sín störf í friði.
Ég vil jafnframt ítreka í þessu
sambandi, að samstarf mitt við
fulltrúa Flugleiða í stjórn Arnar-
flugs hefur verið með ágætum til
þessa.
41